Woensdag

Vandaag heb ik lekker niets gedaan. Nou ja niets...

Eerst lekker uitgeslapen tot 9 uur. Ontbeten op mijn gemakkie en toen de
boodschappen gedaan, kadootje voor Chiel alvast gekocht, een tafel gereserveerd voor zondag als onze chinese vrienden op bezoek komen, de was gedaan, de badkamers schoon gemaakt, mijn mail beantwoord, hyves ge-update, mijn blog bijgewerkt en vandaag gekookt!

Ik heb de laatste tijd erg last van hoofdpijn en ik bedacht me net dat het wel eens kon komen van die malaria-pillen. Dat was een bijwerking die genoemd was door de dokter. En ik moet nu nog 2 weken die dingen slikken. Vreemd eigenlijk, dat je allang thuis bent van je vakantie en dat je dan nog steeds die dingen moet slikken.

Het weer wordt ietsjes beter. Het zonnetje kwam af en toe even om de wolken heen kijken en daardoor voelde het weer iets warmer aan. Maar het kwik kwam niet boven de 17 graden. Best koud. Ik wil ZON!!!

Nieuwe kozijnen

Het doet me deugd om te kunnen mede delen dat EINDELIJK ons huis is voorzien van nieuwe kozijnen! Het is niet te geloven dat na vele jaren, de rotte kozijnen zijn verwijderd op de boven verdieping en op de zolder!


De dakkapellen zijn vervangen, en overal zit nu dubbel glas in! Dat gaat schelen in onze jaarlijkse afrekening van de Nuon. Mijn grote vrienden!


Er is wel wat veranderd. Er kan nu maar 1 raam open ipv allebei. Dat scheelde aanzienlijk in de kosten en eigenlijk ziet het er goed uit. Verder is alles nu van kunststof en dubbelglas. Dat scheelt en nu hoeft Chiel niet meer in de vakantie's de trap op om de gaten te stoppen en te verven.
Op de beneden verdieping was alles al vervangen voor kunststof en dubbel glas door de vorige eigenaar. Als ik heel eerlijk ben vind ik houten kozijnen wel mooier, maar dit is super onderhoudsarm en in ieder geval is het hele huis nu hetzelfde. Staat veel beter!

Verder wil ik de kids en Yvon en Mari bedanken voor het babysitten tijdens de renovatie! Bij deze: Bedankt! En we zijn super trots!

Hier is ze dan zonder jetlag!

Ok...ik kreeg commentaar op mijn foto die ik had gemaakt van Irma. Kijk ik kan daar natuurlijk helemaal niets aan doen dat ze er bescheten uitzag! Dat ze bijna 2 dagen wakker is geweest. Dat ze slechts 2 uurtjes had weg gedommeld in het vliegtuig. En dat ze nog geen HK/NL-stekker had om haar haren te fohnen!
Deze foto daarentegen, heeft ze zelf gefotoshopt dus mocht ze daar commentaar op hebben, dan kan ik er ECHT helemaal niets aan doen!

Vandaag hebben we een MEGA sessie shoppen voltooid! Echt waar!

Eerst naar Mongkok, toen bleek dat ze nog NOOIT, ik herhaal NOOIT op de flowermarket en birdmarket was geweest!!! Hoe krijg je dat voor elkaar? Ik denk dat ze alle bezoek gelijk mee naar de Big Budha heeft gesleept en deze kleine marktjes helemaal over het hoofd heeft gezien. Maar goed, we hebben daar lekker rond gelopen en Irma heeft zoals het een echte toerist betaamd, foto's gemaakt van elk vogelkooitje die ze tegen kwam.

Daarna zijn we de fruit en kleding markt op gegaan om eens lekker veel en goedkoop te scoren! En het zal jullie niet verbazen...dat is gelukt! Winkeltje in, winkeltje uit. We waren zowat vergeten om eens lekker te lunchen. Maar ook dat is gelukt! Helemaal super.

Daarna de taxi in en op weg naar Causewaybay. Ook daar elke winkel van top tot teen uitgespit en bekeken, en toen was het 6 uur!

Ik lig nu uit te puffen en morgen gaan we weer op stap!

Irma!

Gistermorgen ging de deurbel op 7B en wat denk je? Staan Irma en Jos voor de deur! Helemaal leuk! Natuurlijk gelijk aan de koffie met een stroopwafel, weer lekker bijgepraat en 's avonds zijn we gaan eten bij de Dirty Duck met z'n 4-tjes.

Toen we binnen kwamen vertelde het personeel van de Dirty Duck ons gelijk, dat Jesse had afgebeld. Hij had een tafel voor 3 man gereserveerd voor zaterdag, maar hij moest afzeggen. Te druk. Ze vonden het allemaal erg jammer dat hij niet kwam!

Dat is toch niet te filmen dat het personeel van een restaurantje precies weet waar Jesse uithangt? Dat hij tegenwoordig is afgestapt van de Watermelon/Passionfruit drink, maar dat hij de laatste tijd alleen maar Mango-lassi besteld???


We hebben heerlijk indisch gegeten! Echt zalig maar heel veel. Veel te veel. We namen de rijsttafel (op advies van Jesse!) en hij had helemaal gelijk. Zaaaaalig! Alleen zo'n beetje op de helft van de 15 gangen, zaten we echt mutje vol en kon er echt niets meer bij!

Er stond nog wel een schaaltje met wat komkommer en pepertjes in het zuur. Bij ons lagen de pepertjes nog steeds in het bakje...zegt de serveerster..."very nice and not spicy, you try..." Dus Chiel stopt zo'n ding gelijk in z'n mond en de vlammen sloegen hem uit!
Moraal van het verhaal: Geloof nooit een indische dame die zegt dat zo'n pepertje niet heet is!


Daarna hebben we nog een drankje genomen bij X-perience en toen naar huis. Irma zag er nog indrukwekkend fris uit, maar schijn kan bedriegen. We zaten in een taxi die bekant was omgebouwd tot 2de huis met een hele gezellige chauffeur. We hebben vreselijk gelachen met hem.

En vandaag zijn we op zoek gegaan naar beits. Paul heeft voor mij een voetenbankje gemaakt zodat je nu lekker kan zitten in het raamkozijn en dat bankje moest nog gebeitst worden. Het ziet er nu strak uit, al zeg ik het zelf.

En Chiel kan nu eindelijk wireless printen.
Hij heeft al 3 dagen onafgebroken geprobeert om dat ding aan de gang te krijgen wat dus niet lukte. Komt Jos binnen om te vragen om een schroevedraaier, zegt Chiel ...Goh Jos...hoe krijg ik dat ding aan de praat...
Jos kijkt, drukt op 2 knoppen en TADA...rolt er een printje uit!
Je had dat hoofd van Chiel moeten zien!

Verder is Chiel bezig geweest om zijn mountainbike in te pakken om op te sturen aan Mari. Hij komt er echt aan Mari maar we wachten nu op Jesse om een steeksleutel te vragen! De pedalen moeten eraf en dat lukt niet zonder steeksleutel. Vandaar.

Zomaar

Nou het leventje is weer back to normal. Chiel is weer heen en weer naar Shenzhen, ik heb alweer boodschappen gedaan, en de was ligt weer opgevouwen in de kast.

Gelukkig is het weer wat beter wat temperatuur betreft in Hong Kong. Ik vond het echt super koud en vandaag is het weer 20 graden. Lekker. We kunnen nog wel koude dagen krijgen maar voorlopig ben ik hier erg blij mee.

O ja, ik heb de foto's van Lombok er weer opnieuw opgezet en volgens mij kan iedereen nu de foto's zien. Ik ben ook aardig op dreef met mijn nieuwe computer. Het systeem was zo anders dan dat ik gewend was, dat ik helemaal frustie was geworden. Maar gisteren heb ik de filmpjes kunnen doen en 's avonds naar Uitzendinggemist.nl kunnen kijken. Jippie!

En ik hoorde dat onze raamkozijnen in Druten eindelijk vervangen worden! Helemaal goed. En niets te vroeg, want bij het verwijderen viel er al eentje spontaan uit de muur. Oeps.
Nou dat was het weer voor vandaag. Geen nieuws dus. Maar wel weer een stukje om te lezen!

Gelukt! Video's zijn ge-edit!

Snap 't niet...

Ik zag net comments van Yvon en Arlene, dat ze de foto's van Lombok niet kunnen zien. Ik heb net gekeken maar bij mij staan ze er gewoon op.
Ik zal nog eens kijken of ik er iets aan kan doen, maar weet eerlijk gezegd niet helemaal, wat ik zo kunnen doen.
Aan de rechter kant heb ik wel foto's staan van Indonesie en de foto's van Lombok staan daar ook in. Lombok kan je vinden in het onderste gedeelte van Indonesie fotoalbum.

Verder ben ik druk bezig om al mijn filmpjes achter elkaar te zetten om jullie die te kunnen laten zien via You-tube. Ben er nog wel even druk mee... maar het komt eraan!

Wat vond ik er nou van?

Ik heb een heerlijke vakantie gehad. We zijn helemaal uitgerust en elke keer als ik mijn foto's zie en de filmpjes afspeel, geniet ik er weer van. Een vakantie om nooit te vergeten.
Ik heb dingen gedaan waarvan ik nooit zou denken, dat ik die nog zou doen! Ik vond mezelf eigenlijk best wel stoer daar in die jungle!

Ik had geen idee, dat de natuur zo mooi was. Als je rond vaart in Kalimantan en je de apen om je bootje heen en weer ziet springen, dan snap je dat we zuinig met de natuur moeten omgaan. Dat gevoel verdwijnt ook weer, als je afval in de kali voorbij ziet drijven, omdat de kok op je bootje eten aan het maken is. Of als je ziet wat voor bagger er op de stranden ligt.

Ik heb gemengde gevoelens over Indonesie. Ik heb altijd het land van mijn voorvaders willen zien. Trouwens ook nooit gedacht dat ik er eens zou komen. Maar ik heb het gezien. 4 Eilanden in 2 weken vakantie.

De bevolking is heel vriendelijk. Niemand heeft echt problemen met Nederlanders alhoewel ik dat wel had gedacht. Was ook een beetje huiverig om dat te vertellen in het begin. Je weet maar nooit of er een gek rond loopt die er problemen mee heeft, toch?

Maar...of het nu komt dat we al een tijdje in Azie wonen en ik dat gevoel herken...iedereen probeert beter van jou te worden. Alles draait om geld. In het begin als ze vroegen "Where are you from?" dacht je: "Goh leuk dat ze dat vragen!" of dat ze vragen "How long do you stay here? maar eigenlijk denken ze "Waar kom je vandaan en hoeveel geld heb je bij je zodat IK er rijker van kan worden" later blijkt dat ze proberen om jou een gids/trip/hotel/taxi/huis/de duivel en z'n oude moer, in je maag te splitsen.

Dat zal overal gebeuren, ook in NL, maar dit viel zo tegen omdat ik me zo verheugd had op deze vakantie. Je wil dat romantische gevoel behouden. Maar die sfeer bestaat helemaal niet meer!

Als ik die kindertjes spullen zie verkopen, ze beginnen te huilen als je niets wil hebben en dat ze in dezelfde seconde weer kunnen lachen en zielig kunnen doen zodra ze een andere toerist zien, dan draait mijn maag om. Ze spelen keurig in op de emotie van de toerist. Ik kan toch niet bij elk kind wat gaan kopen?

En dan Jakarta...was een gore stad is dat! Ik had me voorgesteld dat het iets van een statige oude koloniale stad zou weg hebben, zoiets als Saigon. Vergeet het maar. Het is vies. Overal ligt vuilnis en daklozen en ik heb ratten over straat zien lopen. De kanalen in de stad liggen vol met troep. Vreselijk jammer.

Indonesie heeft zoveel te bieden! Ik denk dat het qua natuur het mooiste land op de aarde is. Ik heb zoveel gezien en ik kan nu zo goed begrijpen hoe moeilijk het heeft moeten zijn voor de familie Voogd, toen ze zich moesten vestigen in het koude platte Nederland.

Ik ga zeker nog eens terug, maar dan naar Surabaya, Bandung...in ieder geval naar de plekken die bij mij zijn blijven hangen...

Sengigi, Lombok

Het is alweer woensdag 13 febr. Om 12 uur zijn we opgehaald per speedboot en weer naar Lombok terug gebracht. Hier blijven we 2 nachtjes. De laatste nacht is eigenlijk geen nacht want om 3.30 am mogen we weer opstaan om naar het vliegveld te gaan.

Het is wederom een prachtig hotel. Alles is open zoals je verwacht van een tropisch hotel op een tropisch eiland. Er zijn nu ook weinig gasten vanwege het laag seizoen. En wat er wel aan gasten rond loopt zijn Duitsers. In alle soorten en maten!
Vooral veel oude, fatserige, schreeuwerige en constant drinkende Duitsers met gouden armbandjes met foute zegelringen en gouden kettingen. Ken je dat type?


Toen we opgehaald werden door de taxi, stopte hij hier en daar om ons foto's te kunnen laten kamen van het prachtige eiland. Ik vind Lombok erg mooi. Nog niet zo toeristisch.


Langs de weg staan overal van dit soort kraampjes. Ik mocht een foto maken van dit echtpaar maar ze moesten wel geld hebben. Ik heb ze wat rupia's gegeven maar de dame in kwestie probeerde mij zonder tanden te vertellen dat ze meer geld wilde. Ik vind dat de meeste Indonesische mensen wat dat betreft, erg pro-actief bezig zijn!


Toen we weer een bergpas over gingen, zijn we even gestopt voor de foto. Het is haast niet te zien, maar wij konden vanaf deze plek de Gili's zien. Echt, de natuur is prachtig!


Vanuit onze kamer met balkon, hadden we dit prachtige uitzicht op het zwembad. We hebben ons omgekleed en zijn gelijk maar eens gaan genieten van al dat moois. Achter het zwembad ligt de oceaan! Het strand was weer vergeven van de verkopers, dus we zijn lekker op het grondgebied gebleven van het Holiday Inn Resort. Daar mogen ze niet komen.


Hier zaten we te wachten op de auto die ons naar Sengigi zou brengen, toen de speedboat ons had afgezet op dit vage strandje. Chiel was gelijk bezig met integreren. Lekker tussen de locals op een berg puin!


Dit is het strand achter het hotel. Ziet er super mooi uit, maar door de harde wind werden we ietwat gezandstraalt. En het water van de oceaan was heel erg koud! Dat had ik niet verwacht...


De volgende dag hebben we helemaal niets gedaan! Beetje hangen aan het zwembad, fruit-cocktail drinken, en het dorpje Sengigi bekeken. 's Avonds hadden we een Valentijns etentje geboekt in het hotel. Ik was het straal vergeten maar het hotel deed nogal moeite om elke gast te laten meedoen aan dit etentje.

Toen we door het dorpje liepen, begrepen we ineens waarom Jesse vaak weg is. Die stiekumerd heeft gewoon een cafeetje ergens op Lombok!


Je gaat echt terug in de tijd op Lombok. In ieder geval op het stukje waar wij rond liepen. Het is rustig. Niemand heeft haast. En iedereen is super aardig en ze lachen de hele tijd.

In de plaatselijke supermarkt even rond geneusd.


En toen we weer terug kwamen in ons hotel, was er op het bed in bloemen geschreven, Happy Valentine! Daar moesten we echt een foto van hebben!

Het diner was heel leuk! Het was een buffet. En de mensen die gereserveerd hadden, kregen een tafel voor 2 met rozenblaadjes uitgestrooid over de tafel, een cocktail voor 2 gemaakt van een kokosnoot, de zaal was versierd met rozen en er stond zelfs een zangeres!
Ze hadden echt hun best gedaan om alles zo romantisch mogelijk te maken. En het eten was heerlijk!

De volgende morgen om 3.30 am werden we gewekt. Het ontbijt stond al klaar in de lobby in de zogenaamde breakfast-box. Een fenomeen wat we deze vakantie zeker 7 keer hebben mogen aanschouwen. Ik ben nog nooit zo vaak midden in de nacht opgestaan om ergens heen te vliegen als deze vakantie!

Om 6 uur vlogen we vana Lombok naar Jakarta. Daar kwamen we aan om 7.15 am en onze vlucht naar Hong Kong was pas om 2 uur 's middags. Gedver. We zijn naar de Cathay Pacific balie gelopen en gevraagd of we niet een vluchtje eerder konden krijgen. Dat lukte en om 9.15 zaten we in het vliegtuig terug naar huis!

Gili Trawangan, Lombok

Vanmorgen zijn we op weg gegaan naar Lombok. Het vliegveld ligt in Mataram en daar zouden we opgevangen worden door een gids. Hij stond daar inderdaad, we konden in de jeep plaats nemen, kregen een fris doekje en een flesje water, en de tocht ging richting de ferry.
Het zou ongeveer een uur duren. We werden op een strandje afgezet en de speedboat stond al klaar. Vanaf Lombok naar Gili Trawangan duurt het met de speedboat 10 minuten.

We werden net voor het strand gedropt, dus de broekpijpen omhoog, koffer op de nek en door het water naar het resort.

Een prachtig resort trouwens. Heel mooi. Het huisje waar we de 2 nachten door zouden brengen zag er prima uit. Het is in de stijl van een rijsthuisje. Boven werd de rijst gedroogd (slaapkamer) eronder leefde de familie (daybed, hangmat, terrasje) en achter het huisje is in dit geval en openlucht badkamer. Vanuit de slaapkamer gaat een smalle steile trap naar beneden, die in de tuin uitkomt.


Op het balkon voor de slaapkamer, 2 ligbedden en prachtig uitzicht. Echt een superhuisje!

Alles zit erin. Tv, lekker bed, kast, bureau en heel sfeervol!

En dan het buiten badkamertje...ik ben helemaal bevrijd! In je blote kont door de achtertuin, douchen met zeewater en daarna de emmer met leidingwater over je bolletje heen gooien! Ook het toilet is buiten en dat is een vreemde gewaarwording als je 's nachts naar het toilet moet!
Ik heb er ook nog een filmpje van dat lukt even niet om up te loaden. Komt later!

Naast het hotel is een straatje waar nog meer hostelletjes zitten en kleine kroegjes en restaurantjes. Heel gezellig. Deed me erg denken aan Boracay op de Philipijnen.
We hadden een tentje uitgezocht met vers seafood. Je loopt naar het buffet, je zegt wat je wil hebben, dan gaat het op de BBQ en even later komt het op je tafel. Je kan nog van alles erbij bestellen en als je afrekent blijkt het 15 euro te zijn voor 2 personen!

De zon scheen niet echt, maar ik ben me toch verbrand! de vellen hingen erbij!


Op het eilandje rijden geen auto's maar paard en wagens. Grappig om te zien maar ik ben er niet in gaan zitten. Kwam er niet van...

Toen we gingen wandelen, bleek dat het piepkleine eilandje toch niet zo klein was, ha ha ha.
Maar je hebt van alles wat. Strand, boerderijen, palmbossen, echt heel mooi.


En natuurlijk het zwembad! Helemaal goed! We wilden gaan snorkelen want rondom het eilandje schijnen prachtige riffs te zitten met blauw koraal, en de meest exotische vissen. Helaas door het weer mochten er geen boten uitvaren. We hebben daar elke dag regen en onweer gehad. Maar de temperatuur was prima! 35 graadjes!!

Gitgit watervallen, Bali

Het is ondertussen al zondag 10 febr.
Heerlijk geslapen en opweg naar het ontbijt. We zaten net lekker te eten toen er een ander stel van rond de 55 jaar binnen kwam. Zij duidelijk een Indo en hij een nederlander. Ze deden me denken aan Andree en Cor.

Gisteren zag ik de man praten bij het zwembad met een andere man. Ze liepen weg...toen kwam de vrouw met lunch aanlopen maar ze kon haar man niet vinden. Ze zat de hele middag verder alleen en toen zij vertrok bij het zwembad om 5 uur, kwam haar man terug van het strand.
Ik dacht:"Die krijgt straks de wind van voren!" En ja hoor, bij het ontbijt kwam mijn voorspelling uit.

Ze zaten stilletjes aan een tafeltje achter ons. Totdat de man opstond om een eitje te laten bakken. "HANS!! HAAAAHAAANS!!!!", riep ze boos. "Ik heb AL eieren laten bakken voor je! Je moet eens LUISTEREN als ik tegen je praat! WORDT WAKKER!!! Dat is jouw probleem, je wordt niet wakker! Je slaapt je hele leven al. Dat is jouw probleem! Tjonge jonge jonge....LUISTER toch eens!!!!! En kijk me aan als ik tegen je praat! HAAAHANNS KIJK ME AAN!!!!!

Chiel en ik keken elkaar ook aan onder onze oogleden door. Zippend aan de koffie toebroek. Hans probeerde zich te verdedigen maar alles wat hij zei werd gelijk de grond in geboord. Heel gezellig stel!
Wij zijn maar stilletjes vertrokken en hebben Hans alleen gelaten met zijn lieftallige vrouw. Hans heeft het heeel moeilijk gehad die dag!

Toen we naar ons huisje liepen, hoorden we een vreemd geluid maar keihard! Het klonk als ECHO ECHO ECHO.... Wat bleek een Gecko had intrek genomen tegen de muur van ons huisje. Hij lijkt een kleintje maar was toch zo'n 30cm lang!


In de lobby vroegen we een taxi die ons naar de watervallen kon brengen. Bleek de man natuurlijk ook een gids te zijn. Verrassing! Nou ja in ieder geval hebben we een leuke dag gehad. Rondom die watervallen groeiden specerijen en kruiden. Zoals vanille, nootmukaat, koffie, cacao, kruidnagel, en dat was echt heel leuk. Ik had geen idee hoe sommige dingen groeiden.

Op het pad naar de watervallen staan allemaal kraampjes met leuk spul. Je kan je helemaal gek kopen aan toeristische meuk. Er lopen ook kindjes rond met kettingen die gelijk aan je arm hangen. Als je NEE zegt beginnen ze te huilen en te snikken todat ze een andere toerist tegen komen! Dan zijn ineens alle tranen als sneeuw voor de zon verdwenen! Jong geleerd....

Morgen brengt onze taxichauffeur ons ook naar het vliegveld. Dan gaan we naar Lombok!

Lovina Beach, Bali

Nadat we zijn vertrokken uit Kalimantan, voerde de reis ons naar Bali.

We hebben weer een hele dag van links naar rechts gevlogen en kwamen pas rond middernacht aan op Bali in Denpassar. Nou zegt de topografie van Indonesie mij niet zo heel veel en Bali is een eiland dus hoever kan Lovina Beach nu rijden zijn?

Nou langer dan je denkt! We namen een taxi en toen we zaten vroegen we: How long sir?
Zegt die man: 3 hours! Wat?! Gedver...
Het was gelukkig laat dus weinig verkeer maar onze taxichauffeur reed niet harder dan 40km/uur. Das dan fijn. Hebben wij weer...
Ja zo doe je er wel 3 uur over...


We moesten echt van het zuiden helemaal naar het noorden en daarbij 3 bergpassen over. Had ik ook effe niet zo ingeschat. Het werd mistig...totdat het zo erg was dat je echt geen hand voor ogen kon zien en als je dan op zo'n bergweggetje rijdt met honderden haarspeldbochten ben je toch wel blij met zo'n chauffeur die nog nooit harder dan 50 heeft gereden.


Eindelijk kwamen we om 3.30 AM aan in Lovina Beach. Het regende, het was mistig, kortom K-weer! Dat had ik me ook zo niet voorgesteld. Eindelijk hadden we dan voor de aankomende 6 dagen over 3 eilanden verdeeld, strand gepland en dan heb je dit... Nou ja. Het idee dat ik lekker onder een warme douche kon stappen en in een normaal bed kon slapen maakte een hoop goed.

De volgende morgen liepen we naar het ontbijt. Lekker. Het zonnetje scheen. Geweldig.
We zagen het zwembad en het strand. Nou daar hoef je niet voor naar Lovina Beach. Het strandzand is zwart omdat het natuurlijk een vulkanisch eiland is, maar het is goor en vies. Ik begrijp die mensen niet. Ze flikkeren echt van alles op het strand!


En dan heb je nog de kooplui die op het strand lopen. Zodra je je witte hoofd laat zien, staan er in no time 10 van die vrouwtjes en mannen om je heen. Ze houden je vast en blijven zeuren zodat je wat van hun gaat kopen. Ik werd daar echt doodziek van. Als je nee zegt, dan blijven ze gewoon voor je staan en blijven de vraag stellen. Of ze blijven de hele tijd naar je kijken vanaf het strand.

Het plan was om op Lovina Beach naar de dolfijnen te kijken op een bootje. Helaas werd het weer zo slecht, storm en regen, dat er geen boten uit mochten varen. En dat was de reden dat we 3 uur van het vliegveld af zaten. Het dorpje is heel klein en traditioneel, weinig te doen maar wel heel schattig. Een handvol met restaurantjes en een paar kleine winkeltjes. Morgen gaan we naar de watervallen kijken!

De laatste dag in Kalimantan, Borneo

We hebben heel wat vreemde beesten gezien die we niet allemaal op de foto hebben kunnen zetten. Maar deze wandelende tak wel. Danson wilde hem aan mij geven, waar ik vriendelijk voor bedankt heb.

De laatste avond toen we richting de vuurvliegjes voeren, kregen we een prachtige zonsondergang te zien.


Ik zal het nog gaan missen. De hoge bomen, de beesten, de stilte en de apen. Maar ik kan niet wachten tot ik weer ik een fris schoon bed kan stappen met een douche met warm water. Wij zijn 3 dagen en 4 nachten op de boot gebleven en we hebben 3 kampen bezocht. chteraf hadden we ook met 1 dagje minder gekund. Morgen om 9 uur 's ochtends vliegen we door.


Hier ligt een krokodil met een hele scherpe neus in het water! Je ziet er eigenlijk best veel maar je bent steeds te laat om een foto te maken. Je hoort een plons en weg zijn ze.


Het laatste kamp van de trip waar we apen kunnen zien.


Er gingen 14 bananen in haar mond!

Al 2 nachten in de jungle

Het was geweldig! Lekker in een bootje, voor je natje en je droogje wordt gezorgd, je ziet heel veel, de geluiden zijn zo anders dan wat je gewend bent en het belangrijkste: het weer werkte ook mee! We hebben 's nachts een paar buien en onweer gehad, maar overdag was het warm en zonnig. Helemaal goed dus.


Elke dag gingen we naar een kamp om naar de apen te kijken, maar als we een dorpje passeerden met de boot, dan gingen we daar ook even kijken. Voor mij trouwens een goede afleiding om niet helemaal zee-ziek te worden.

Hier waren we in een dorpje langs de rivier. De dame stond rijst in de lucht te gooien met een bamboe-mandje, het vuur stond aan om te koken en ze had net de was opgehangen. Een kippehok is helemaal niet nodig. Je hangt gewoon een doos op aan de muur en de kip gaat vanzelf daar haar eieren uitbroeden.


Toen gingen we naar de plaatselijke kruidenier. Niet veel meer dan een schuurtje met wat voorraden erin. De familie zat lekker buiten op het houten vlondertje en de jongste telg van de familie liet zich heerlijk vermaken door die "witte"!



Als je rondloopt zie je van alles. Zo ook deze big nose, die van boom naar boom sprong!


En toen kwamen we weer bij het bootje. Zoals je ziet, was mijn "slaapkamer" al klaar voor de nacht gemaakt. Het slaapt trouwens heerlijk zo in de buiten lucht.


De captain. Hij en de kok en de gids slapen onderdeks. En als we naar het toilet moesten wat achter aan de boot was, op een vlondertje boven het water, dan trokken zij zich heel discreet terug naar de voorkant of onderdeks.


We waren op de "black" river. Hier is het water zo helder dat je eigenlijk niet goed kan onderscheiden waar de bush eindigd of waar de waterspiegel begint. Volgens Danson het perfecte moment voor een douche als we dat wilden.

Of we dat wilden? Wat denk je? Al 2 dagen bezweet en 's ochtends was je je met een flesje water, alles plakt, natuurlijk willen we douchen!

De pomp werd aangesloten en in het hokje waar de wc is, hangt ook een douche kop. Daar sta je dan en ga je lekker douchen. Het water was wel wat kouder dan dat we gedacht hadden, but hey, we waren weer lekker fris en een ervaring rijker


Morgen gaan we weer terug. We blijven nog 1 nachtje slapen waar de vuurvliegjes zijn en dan brengt Danson ons naar het piepkleine airportje om vervolgens af te reizen naar Bali.