Deze treinreis zou maar 8 uur duren (!) dus we konden heeeeeel Java eens goed bekijken vanuit de trein. We kregen een plek in de "executive wagon". Dat wil zeggen dat je in ieder geval kan zitten. Dat ze voorbij komen met eten en drinken en dat er een tv aan staat. Het beeld is van bagger kwaliteit maar dat mag de pret niet drukken.
Terwijl we zaten te wachten op het perron, zagen we wat al die kruiers op het station doen. Er komt een trein aan die standaard alle deuren open heeft staan. Dan komt de trein langs en de kruiers springen erin. Ze rennen dan door de coupe's in de hoop iemand aan te treffen die wil dat ze koffers dragen.
Het was super lachen. Je zit in de trein en dan komt er een soort van stewardess langs met nasi goreng. Als je daar zin in hebt, neem je het bordje aan en later komen ze langs met de rekening. 80 cent voor 2 bordjes!
We kregen wel een goed beeld van Java. Overal rijstvelden en de meest prachtige uitzichten. Louky had aan mij gevraagd om foto's te maken van sawa's. Nou Louky, ik heb me best gedaan! Als ik alles op mijn blog heb gezet en de foto's heb uitgezocht komen ze je kant op hoor!
We maakten een paar tussen stoppen op kleine stationnetjes waar de hawkers op het perron hun waar willen verkopen. Pisang goreng, emping, warme maaltijden. Echt lachen.
Rond 5 uur kwamen we aan in Yogjakarta. Klein stationnetje, heel schattig. We namen een taxi (natuurlijk voor te veel geld maar goed) en onze chauffeur bleek natuurlijk ook een gids te zijn! Hoe is het mogelijk, ha ha ha. We hebben hem maar ingehuurd om onze de volgende dag naar de tempels te brengen die we wilden bezoeken.
Het hotel was geweldig. Mooi. Aardige mensen en midden in de stad! We bleken op 5 min. van Malioboro street te zitten. Het centrum van Yogjakarta! Allemaal stalletjes met het meest lekkere indonesische eten maar helaas konden we daar niet gaan eten. Wij hebben geen inentingen gehaald alleen maar malaria tabletten, dus dat was geen goed idee. Als je ziet waar ze alles mee klaar maken en in welk water ze de sla wassen, dan begrijp je waarom we dat maar niet hebben gedaan. Wel heel jammer want aan het eind van de reis bleek hier het enige autenthieke eten te koop te zijn.
De volgende dag werden we weer opgehaald door onze gids. En wederom mochten we om 5 uur(!) 's ochtends klaar staan!! We gingen opweg naar de Burubodur.
We reden in het donker weg want om 6 uur ging het complex open en dan had je het mooiste licht volgens de gids. Later bleek dat we het ook via het hotel hadden kunnen regelen en dat je dan voor een paar cent meer, de zon had zien op kunnen komen voor 6 uur en dan kreeg je het ontbijt boven op de tempel, maar goed. Gedane zaken....
Het was prachtig! Warm, klam, mistig. Ik was diep onder de indruk!
1 comment:
Nou , wat een mooie foto's en filmpjes!Er komen er vast nog meer,maar zo te zien heb je het goed gehad en veel gezien!
Heb je ook nog op een paard moeten zitten naar de Bromo?
Hoop dat je het Indie gevoel ook een beetje had?
liefs Arlene
Post a Comment