Na ruim 11 jaar in Hongkong te hebben gewoond, zijn we weer terug in het Land van Maas en Waal
Monday, February 18, 2008
Lovina Beach, Bali
Nadat we zijn vertrokken uit Kalimantan, voerde de reis ons naar Bali.
We hebben weer een hele dag van links naar rechts gevlogen en kwamen pas rond middernacht aan op Bali in Denpassar. Nou zegt de topografie van Indonesie mij niet zo heel veel en Bali is een eiland dus hoever kan Lovina Beach nu rijden zijn?
Nou langer dan je denkt! We namen een taxi en toen we zaten vroegen we: How long sir?
Zegt die man: 3 hours! Wat?! Gedver...
Het was gelukkig laat dus weinig verkeer maar onze taxichauffeur reed niet harder dan 40km/uur. Das dan fijn. Hebben wij weer...
Ja zo doe je er wel 3 uur over...
We moesten echt van het zuiden helemaal naar het noorden en daarbij 3 bergpassen over. Had ik ook effe niet zo ingeschat. Het werd mistig...totdat het zo erg was dat je echt geen hand voor ogen kon zien en als je dan op zo'n bergweggetje rijdt met honderden haarspeldbochten ben je toch wel blij met zo'n chauffeur die nog nooit harder dan 50 heeft gereden.
Eindelijk kwamen we om 3.30 AM aan in Lovina Beach. Het regende, het was mistig, kortom K-weer! Dat had ik me ook zo niet voorgesteld. Eindelijk hadden we dan voor de aankomende 6 dagen over 3 eilanden verdeeld, strand gepland en dan heb je dit... Nou ja. Het idee dat ik lekker onder een warme douche kon stappen en in een normaal bed kon slapen maakte een hoop goed.
De volgende morgen liepen we naar het ontbijt. Lekker. Het zonnetje scheen. Geweldig.
We zagen het zwembad en het strand. Nou daar hoef je niet voor naar Lovina Beach. Het strandzand is zwart omdat het natuurlijk een vulkanisch eiland is, maar het is goor en vies. Ik begrijp die mensen niet. Ze flikkeren echt van alles op het strand!
En dan heb je nog de kooplui die op het strand lopen. Zodra je je witte hoofd laat zien, staan er in no time 10 van die vrouwtjes en mannen om je heen. Ze houden je vast en blijven zeuren zodat je wat van hun gaat kopen. Ik werd daar echt doodziek van. Als je nee zegt, dan blijven ze gewoon voor je staan en blijven de vraag stellen. Of ze blijven de hele tijd naar je kijken vanaf het strand.
Het plan was om op Lovina Beach naar de dolfijnen te kijken op een bootje. Helaas werd het weer zo slecht, storm en regen, dat er geen boten uit mochten varen. En dat was de reden dat we 3 uur van het vliegveld af zaten. Het dorpje is heel klein en traditioneel, weinig te doen maar wel heel schattig. Een handvol met restaurantjes en een paar kleine winkeltjes. Morgen gaan we naar de watervallen kijken!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Heb je nog veel gekocht??
Post a Comment