We zijn er klaar voor!

Pffff... mijn rugzak staat ingepakt. Ik heb een huisapotheek van een plastic tas vol. Je weet maar nooit natuurlijk. ORS, malaria tabletten, dettol-doekjes, spul tegen muskieten, spul als je toch gestoken bent, paracetamol enz enz. 

Gisteravond hebben we gegeten met Bram en Kamilla. Bram heeft voor ons, samen met zijn oud-collega's uit Indonesie, voor ons de trip gepland. We konden nog even van alles door nemen.

Het blijkt dus dat een laptop of zelfs een mobiele telefoon in de jungle geen zin heeft. Jippie! Chiel wilde dat ding al meenemen, want je weet maar nooit...misschien moest hij zijn email wel beantwoorden. Jammer maar helaas! Geen bereik, hihi.

Als we weer in de bewoonde wereld zitten en hebben ingechecked in een hotel, dan lukt het misschien wel om email op te halen in het business center van het hotel, maar zelfs dat is nog niet vanzelfsprekend.

Kijk als je ergens op de Gili's zit, ver weg van het vaste land, dan is het natuurlijk niet mogelijk. Er staan geen antennes midden in het water! Da's nou jammer. Ik vind het prima zo. En ik weet zeker dat de collega's in NL daar alle begrip voor hebben. T'is gewoon niet anders.

We hebben nog wat tips gekregen. Zoals: "Neem je sarong mee, want op het bootje kan je niet douchen in een douche cel. De captain gooit water in een emmer met gaatjes en die hangt hij op dus je staat je dus te wassen op het dekje!" Kijk, daar hebben we wat aan! Dat gaan leuke foto's worden, hihi.

Het is een lange kleine boot. Net zoals je de stoomboot van Sinterklaas tekent. Wij slapen op het dak van de kajuit met een muskietennet erom heen. En de captain en onze eigen kok en de gids slapen in de kajuit. "Prachtig hoor, je ziet vuurvliegjes 's nachts, je hoort de jungle geluiden, je ziet vliegende honden en apen, grote vlinders (wat dus betekent dat er ook grote rupsen zijn!) en je maakt hikingtochten om naar het Orang Oetang Opvangcentrum te gaan".

Minder leuk vond ik het bericht van Bram dat was: "O, ja! Het is het krokodillen seizoen! Ze gaan eieren leggen aan het eind van de rivier waar jullie boot wordt aangelegd! Leuk joh, zie je krokodillen rond je bootje!" Pardon???!!!!

"En je gaat ook van die enorme grote spinnen zien, heel bijzonder. Zorg dat je sokken hebt die je over je broek heen trekt!"

Nee, ik ben helemaal NIET zenuwachtig voor wat gaat komen....

Gelukkig is nu alles geregeld. Is alles betaald en zijn de dames Nila en Sasa (de regelneven uit Indonesie) nu even stil. Van de week kregen we per dag wel 20 emailtjes van hun. En alle emailtjes gingen natuurlijk over geld. Je kan wel zeggen, dat een intercontinentale betaling 3 tot 5 dagen duurt, maar dat geloven ze niet. Dus blijven bellen, sms-en en mailen, zo'n beetje elk uur van de dag. ARGHHHH....Maar goed het is geregeld nu en daar ben ik blij om.

Ik kan me nu iets voorstellen van Jesse's frustraties toen hij naar Indonesie ging, en werkelijk werd plat gemaild en ge-smst door Nila. En die emailtjes gingen dus niet over geld, hihi. Nee, onze Nila zag onze Jesse wel zitten. Helaas voor haar was dat niet wederzijds.

Toen ik Jesse van de week zag, zei hij ook: "Noem in godsnaam niet mijn naam! Anders begint het weer opnieuw!" Geen zorgen, our lips are sealed!

Wel komen we misschien nog Jesse's ouders tegen op de Gili's. Ze zijn ook in Indonesie en eindigen hun trip in hetzelfde hotel! Ik ben benieuwd...

Dit is dus het laatste berichtje en ik denk dat ik pas weer iets kan posten als ik terug ben. 15 Februarie om precies te zijn. Dus gegroet en tot gauw!