Na ruim 11 jaar in Hongkong te hebben gewoond, zijn we weer terug in het Land van Maas en Waal
Tuesday, July 01, 2008
Hand-over Day
Vandaag is het 11 jaar geleden dat Hong Kong weer terug aan China werd gegeven. Een feestdag hier in Hong Kong dus. Alhoewel nog steeds met gemengde gevoelens... En iedereen is vrij!
Maar goed ik was er klaar voor. Gezellig met z'n allen naar het vuurwerk kijken...dacht ik.
Maaruh...Chiel ging vanmorgen weer voor 3 dagen naar Shenzhen. Jesse was gisteren al terug naar Jiangmen, Bram en Kamilla zaten nog in het vliegtuig terug naar Hong Kong, Michael en Cynthia zitten in Vietnam, Wietse en Brigit zitten weer in NL en Jos nam zijn telefoon niet op!
Nou da's dan lekker! Zit ik hier helemaal in m'n eentje! Ik mag wel zeggen, dat ik het even helemaal gehad had. Toen deed mijn internetverbinding al sinds vanmorgen helemaal niets meer, dus kon ik ook niet het internet op! Potver!!
Ik Chiel bellen, lichtelijk sjagerijnig. Hij deed echt z'n best om mij uit te leggen wat ik moest doen, maar ik begreep het half en er gebeurde helemaal niets op het scherm. Ik weet echt wel dat als een "Voogd" humeurig is, er niets aan te doen valt. Zielige Chiel. Hij had het echt te verduren met mij. Maar hij bleef kalm en deed net of er niets aan de hand was. Kanjer!
Kastje eraan, kastje araf, Apple uit en aan, snoertjes eruit en erin. Doodziek werd ik ervan!
Naar de PCCW gegaan om een nieuwe rooter te kopen, kon dat niet! Moest ik eerst met de service dienst bellen, maar dan had ik Chiel's paspoortnummer van 4 jaar geleden nodig! Ja weet ik veel! Ik wil gewoon het internet op!
Nou dan ga ik maar shoppen! Altijd een goede therapie. Kon ik natuurlijk niets leuks vinden! Potver de potver. Is er eindelijk Zomer Sale bij ZARA, zit er niets leuks tussen!!! Dan maar naar Starbucks. Lekker een kopje koffie. Valt die papieren beker uit mijn hand! Arghhhhhh!!!!!
Ik ben naar huis gegaan, heb daar kofiie gedronken, en ben op de bank gaan liggen met een kussen over mijn hoofd. Toen ging de deurbel. Stond die lieve mevrouw van de wasserij/stomerij bij mij aan de deur met de fris gewassen spulletjes! Ze was zo vrolijk en aardig tegen mij, dat mijn humeur gelijk veranderde.
En toen ging mijn telefoon. Jos! Hij was net geland op HK. Hij was over Parijs gevlogen en kwam dus pas om 5 uur vanmiddag aan ipv 7.30 met Cathay. We hebben lekker samen gegeten met zijn klant op de boulevard. En wij maar denken dat er vuurwerk zou komen! Niet dus!
Geen sterretje, geen klappertje, helemaal niets!
Dit jaar geen vuurwerk, snik!
Na het eten de klant weer bij het hotel afgezet en toen heeft die lieve Jos met de jetlag in z'n systeem, voor mij de internet verbinding weer aan de gang gekregen! Moet wel zeggen dat er een bordje met spekkoek naast hem stond op het bureau...
En wat bleek? Door mijn eigen stomme schuld, had ik de snoertjes in het verkeerde gaatje aangesloten! Sukkel!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Soms, heeeeeel soms heb je inderdaad van die dagen dat je maar beter met het hoofd onder je kussen kan blijven, maar vaak eigenlijk altijd, komt de oplossing vanzelf weer voorbij!!!
Een licht humeurige Voogd "bijt"!!!!
Tja een Voogd is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken als die kwaad,boos of sjagie is!!
Maar je hebt gelukkig altijd wel 1 van je ridders om je te helpen!
Wat een onzin, een echte Voogd is altijd aardig, lief en een zonnetje in huis, vraag maar aan mijn ex! Maar goed even de site net gecheckt en blijkt dat ik weer heel wat gemist hebt. Wat een geweldig weekend weer in Singapore. Misschien moeten we volgend jaar daar maar eens naar toe Ans. Veel liefs en dikke kus voor iedereen, Lody
Post a Comment