't Proathuus

Een paar dagen geleden las ik op het blog van een andere nederlandse, dat ze zich kapot was geschrokken van een dikke kakkerlak die over de dvd speler kroop. Ik moest daarom lachen. Zo ben ik. Want ik ben die krengen al vaker tegen gekomen in ons huisje. Zelfs toen we op 27 hoog woonden, kwamen die beesten op de een of andere manier binnen. Maar wat wil je? Je woont in de tropen en die beesten lopen/vliegen nu eenmaal rond hier.

Om maar met de gedenkwaardige woorden van Berry van Aarle te spreken die werd geinterviewd door een engelse reporter toen hij geblesseerd was en die vroeg: "Does it hurt?" en onze Berry toen antwoordde: "Ach, it heurt er bie!"

Ik had een comment geplaats bij het kakkerlakkenverhaal. Dat het erbij hoort, en dat je van die enorme spuitbussen kan kopen en dat je die in elke ruimte moet zetten, zodat je gelijk in actie kan komen, mocht er zo'n engert door je kamer lopen. Enfin...

Nadat we gisteravond thuis waren gekomen van een hele gezellige avond met Wytske en Mark, las ik nog even mijn emailtjes. En daarna keek ik op blogs die ik volg. Ik kwam weer bij het kakkerlakkenverhaal en zag dat er heel wat comments waren geplaatst op het zelfde verhaal. Effe lezen dus... Ik zag een comment die zei: NEEEE, geen spuitbussen! Bah! Slecht voor het milieu! Een bakje met koffie (?!) moet je neerzetten, want ze komen af op de geur van koffie, op een plek waar die beesten zich ophouden. Het bakje insmeren met olie of boter. Ze kruipen de bak in en kunnen er niet meer uit omdat ze niet tegen een glibberige rand op kunnen lopen. Wel regelmatig het bakje legen!


Nou, toen moest ik heel hard lachen! Wat een idee! Kan je je voorstellen hoe dat moet zijn? Die ene kakkerlak die je zag, gaat lekker aan de koffie met alle buurt-kakkerlakken, en i.p.v. 1 creapy creature heb je een soort van proathuus in huis geopend! Nou ik dacht het niet! Geef mij die spuitbus maar.



Maar goed, Chiel ging naar bed en ik zat ik m'n eentje in de woonkamer. Beetje tv kijken. American Idols was op. By the way, wat een niveau daar, daar zijn de nederlandse idols een groepje karaoke-zingers bij, maar ik dwaal af...
Ik had dorst. Na-dorst van de margerita, en ik stond op en wilde naar de keuken lopen toen ineens zo'n goor beest onder de bank vandaan rende! En het was een knoepert! Je kon hem zelfs horen rennen over de houten vloer, zo groot was die! Ik schrok me echt te pletter!



Spuitbus! Waar is die spuitbus!!! Shit. Het kreng rende de keuken in en stond stil precies voor het aanrechtkastje waar mijn spuitbus in stond! Andere spuitbus!! Waar had ik die ook alweer neer gezet?? Badkamer!! Ik stormde de slaapkamer in, waar Chiel van de schrik rechtop in het bed zat, ik gooide de badkamerdeur open...yes! Daar is die!!

"Huh?! Wat is er aan de hand?", vroeg Chiel slaapdronken. "Beest!", riep ik nog toen ik de slaapkamer weer uitstormde. Heel voorzichtig liep ik naar de keuken, spuitbus in de aanslag en voordat de kakkerlak begreep wat er gebeurde, werd hij verrast door een chemische douche! "YES, you creap!! Die! DIE!!" Binnen een vloek en zucht lag de insluiper op zijn rug. Gelukkig. De spuitbus "SPEEDTOX" deed zijn naam eer aan!

Chiel kwam nog even kijken maar dat hield hij nog geen minuut vol. "Ik ga weer naar bed. Je hebt alles onder controle zie ik wel..." En ik zat weer op de bank. Maar ik had nog steeds dorst! Voorzichtig liep ik weer naar de keuken. Ik aanschouwde de laatste stuiptrekkingen van de ongenode gast maar ik durfde nog steeds niet de koelkast te openen. Gedver! Ik haat die beesten! De laatste week stond echt in het teken van DE KAKKERLAK! Ik lees erover, en bij Jos liep er zo'n grote over zijn rug, en nu dit...Bah bah bah!

Na 5 minuten had ik de moed verzameld om het beest op de stoffer en blik naar buiten te mikken. Weliswaar met rillingen over mijn rug, maar toch. En daarna kon ik mijn welverdiende Colaatje light openen. "...een bakje koffie...tssss....echt niet!"