5 Uur zondagmorgen. De wekker gaat, de koffie loopt, de boterham met pindakaas verdwijnt in stilte in m'n knorrende maag. CNN staat op en de ellende van de modderstromen in China komen de huiskamer in...vreselijk...
Om half 6 staan Chiel en ik in sporttenue in de lift en de laatste slaap wordt uit de ogen gewreven. Jesse zit al op de bank in de lobby. Compleet met z'n zwarte sleefs om de benen. Nee het zijn geen sokken maar sokken zonder voetjes! Tegen scheenbeenvliesontstekingen. Leuk woord voor galgje, schiet door m'n hoofd.
In de straat is het nog druk met disco-bezoekers. Hier en daar zitten er een paar op de stoep die net een biertje of 2 te veel op hebben. Op de trap naar de boulevard zit 1 eenzame Chinees. Tussen zijn voeten een plas met wat zijn maaltijd van de vorige avond was. Hij zegt ons nog goedemorgen. Respect. Zo dronken, en dan nog goedemorgen kunnen zeggen!
De zon piept al een beetje te voorschijn maar gelukkig is het iets bewolkt. Het voelt lekker. Niet te warm, niet te benauwd. De mannen beginnen al te lopen. Ik zet mijn ipod op en begin kalmpjes aan te dribbelen. Het is wel weer even wennen na bijna een week niet gelopen te hebben. Samen met Snoop Doggy Dog begin ik aan mijn 30 minuten maar na ruim 10 minuten weet ik dat dit het niet gaat worden vandaag. Dat griepje zit nog in de benen en nu voel ik mijn darmen ook rommelen...
Beetje lopen, beetje hardlopen en vooral genieten van de rust en prachtige zonsopgang. Wauw. Op zo'n morgen wil je iedereen wel laten zien hoe prachtig het is en begrijp je niet waarom de boulevard niet volstaat met mensen die dit willen zien. Een rondje om de klokkentoren, en dan de fly-over op. In de verte wordt de hemel rose/oranje en ik loop steeds sneller om op tijd bij de Hung Hom ferry te komen zodat ik nog een foto kan maken. Het ziet er prachtig uit!
Het verbaast me keer op keer hoeveel vooral ouderen al op de been zijn. Er wordt Tai Chi gedaan, een plons in de haven gemaakt, hardgelopen, gemediteerd en een praatje gemaakt met elkaar. Het lijkt wel een andere wereld zo vroeg! Mickey weet het nog niet, maar wij gaan als ze terug is van vakantie, samen een keer de boulevard op om half 6!
Op de weg terug naar de trap kom ik Chiel en Jesse tegen. Zij hebben dan al bijna 9 km erop zitten. Even een fotootje maken, zegt Jesse. Een bejaarde Chinees wil wel een foto maken van ons drietjes. Ik moet glimlachen als ik zie dat de beste man het fototoestel omgekeerd en aan de verkeerde kant tegen zijn oog houdt. In het LCD schermpje zie ik 1 heel groot oog! Maar na uitgelegd te hebben dat hij aan de andere kant moet kijken, snapt hij het en maakt hij een prachtige foto!
Daarna lopen de mannen verder en ga ik terug naar huis. Wat een prachtige dag!
Have a nice day!
2 comments:
respect hoor !!!
Wat een prachtige foto's!
Mickey weet t nu :-) en gaat graag met je mee!
Post a Comment