Dag 15: Terug naar NL

De morgen begon heel vroeg. Om 6 uur liepen de verschillende wekkers af en hoorde je de douche gaan.  Het is zelfs nog donker buiten! De koffers zijn gepakt en wachtten rustig af wanneer ze het huis uit worden gereden. Today is the day. Simone vliegt terug naar NL.

 

Eerst inchecken bij de intown-checkin en dan met de airport express naar het vliegveld. Voor de douane nemen we afscheid en wordt hier en daar een traantje weg gepinkt. Het was een geweldige vakantie en we hebben enorm veel lol gehad zo met z'n tweetjes. Maar nu lekker terug naar Leiderdorp.

Stiekem mist Simone, Ron en de kids een beetje (veel). Dit was precies goed zo. Vanmiddag om een uurtje of 5 landt ze op Nederlandse bodem.

Zus, het was me een waar genoegen! Dikke kus!!

Dag 14: Stanley Market

Voor de laatste dag wilde Simone graag naar Stanley Market. Ze wilde heel graag naar het rugby-shirt-winkeltje met grote maten om voor Ron een shirt te kopen. Zo gezegd zo gedaan.

We hebben een taxi genomen en net voor 10 uur stonden we al op de markt. Misselijk. Dat dan weer wel. Onze taxi chauffeur bleek een expert te zijn in het pulserend rijden. Gassen, remmen, gassen, remmen. Heel fijn.

Natuurlijk zijn we geslaagd en Simone had nog wat lege plekjes over in de koffer die nu opgevuld zijn. Ook hebben we nog lekker dimsum gegeten en genoten van het lekkere weer. Wat dat betreft heeft ze echt wel geboft met het weer hier in HK. Prachtig lenteweer zonder plakken!

De weg terug was er eentje die ingelijst kon worden. Onze taxi chauffeur begon te praten op het moment dat we instapten en is niet gestopt totdat we uitstapten! Hij praatte en af en toe gooide ik er een 'Yes!' of "No" tegen aan. Maar het maakte helemaal niets uit. Hij hoorde het niet eens! Simone en ik lagen echt slap van het lachen op de achterbank!

Thuis gekomen nam Simone echt de tijd om de koffer te gaan inpakken. Ik bedoel de tasjes vol met cadeautjes die mee moesten waren schrikbarend in aantal toegenomen. Past het allemaal wel? Moeten we dingen per post sturen naar NL? Maar alles zit in de koffer en hij ging dicht ZONDER grof geweld.

En net belde Ron nog even. Of we konden skypen. Simone helemaal blij want de laatste week kwam het er maar niet van om te skypen. Wij zaten in Bangkok en/of Ron zat op het werk en was erg druk. Dus een gelukkig hoofd zat achter de computer, ze ziet Ron en in 1 oogopslag zag ze dat er van alles aan de hand was in huis. Ron keek gelijk sip. Hij had de afgelopen 2 weken zich een slag in de rondte gewerkt om het huis te behangen, vloerbedekking te vernieuwen, te verven, enz enz om Simone te verrassen bij thuisdkomst.  Maar hij was vergeten om de deur naar de gang dicht te doen. En daar aan zag Simone dat er iets aan de hand was. De gang was namelijk helemaal leeg en dat gebeurt nooit in huize Demmenie!

Maar desalniettemin is Simone blij en gelukkig met de verrassing en Ron blij en gelukkig dat ze morgenmiddag weer thuis is in Leiderdorp. Morgenochtend om 9 uur vliegt ze terug...

Dag 13: Thuis

We hebben heerlijk aan geklungeld gisteren. Spulletjes opgeruimd, afwas gedaan, gehangen tot 12 uur in de pyjama en bloemetjes verzorgd op het balkon. Chiel was totaal vergeten dat hij überhaupt een terras had, dus mijn potjes met kruiden stonden verdroogd met verlepte blaadjes. Heel zielig. De tomatenplant en de aardbeienplantjes hebben het helaas niet overleefd...

Ook hebben we flink wat wasjes gedraaid. EN de wasjes lekker laten drogen op het balkon in de zon! Heerlijk!

Toen kreeg ik nog een belletje van de Ikea. Ze hadden mijn lamp achter gehouden en of ik die kwam ophalen vandaag. Nou was dat eigenlijk niet het plan maar ik had al zooo lang gewacht op die lamp dat Simone en ik toch maar de taxi ingesprongen zijn om hem op te halen. Ik heb hem zelf in elkaar gedraaid en hij staat erg leuk!

's Avonds nog een happie gegeten met Ton en toen was er weer een dag om. De een na laatste dag van Simone's vakantie was voorbij. Morgen naar Stanley Market!

Dag 12: Terug naar HK

De koffers werden weer ingepakt. De souveniertjes trots in de tas gestopt en we liepen naar ons aller, allerlaatste ontbijtje in Peninsula stijl. Om half 10 zou de auto voor staan om ons weg te brengen naar het vliegveld.

We hebben nog 1 keertje de roereitjes genomen, het mandarijnen sapje opgedronken en de koffie in zilveren potjes tot ons laten komen. Wat een geweldige dagen waren dit!!

We checkten uit, de koffers werden in de achterbak van de BMW gezet en opnieuw zoefden we de snelweg op. Wat een luxe!

Halverwege belde de chauffeur met iemand. En net voordat we het vliegveld opreden vertelde hij dat de man van het Peninsula ons opwachtte voor de ingang. De koffers gingen op een lorry, hij liep voor naar de Cathay Pacific balie, regelde alles en nam afscheid van ons. "Hope to see you agian and thank you for choosing the Peninsula Bangkok."

Nou lieve man, we hopen dat ook maar dat zal er wel niet meer inzitten. Dit was een once-in-a-lifetime-experience. Het was een super vakantie en we hebben genoten. Het was heel gezellig zo met z'n drietjes maar nu gaan de voetjes weer op de grond. Back to reality.

Terug naar huis en Chiel. De koffers zitten vol met was en de boodschappen moeten gedaan worden. Per metro. Dus u begrijpt het wel. Het is over met het sprookje, de handen worden weer uit de mouwen gestoken en de stofzuiger wacht.

Het was super!

Dag 11: Floating Market en een jarig Jobje

Opnieuw aan het ontbijt buffet! Dit keer met een jarig Jobje! Simone is jarig!! We namen er nog een croissantje op en toen was het tijd om ons te melden in de lobby.

Vandaag naar de drijvende markt die zo'n 60 km buiten Bangkok gevestigd is. Met een busje vertrokken we.

We hebben onze ogen uit gekeken. Prachtige vrachtauto's, heel kleurrijk. Mensen op brommertjes. En gewoon het straatbeeld. Ook werd op een gegeven moment de snelweg afgesloten. Iedereen moest eraf want de koninklijke familie kwam eraan. De koning ligt nog in het ziekenhuis in Bangkok maar de residentie is in Hua Hin. Ze waren dus op ziekenbezoek geweest.

Onze tocht ging verder en we werden naar een pier gebracht. Vanaf hier gingen we per longtail boat door de kanalen richting de drijvende markt. Dit keer geen regen maar een lekkere brandende zon op het koppie. Heerlijk om zo een windje te vangen en te zien hoe mango's nou eigenlijk groeien.

De drijvende markt zelf is een uitgemolken concept. Puur en alleen voor de toeristen in het leven geroepen. Leuk om te zien maar je bent niets meer dan een wandelende portemonnee. Het is een must-see ding maar voor de echte Thaise sfeer ben je hier aan het verkeerde adres. Zeikerige stemmetjes met "how many you want?" drijven je tot gekte. Vreselijk. Maar wij hadden pret voor 3!

Nadat we hadden rondgelopen over de kades, werden we in een roeiboot gezet. Nu mochten we op handkracht verder over de markt. Wel leuk om te doen hoor. En als je iets leuks zag, of iets lekkers wilde eten, dan zei je STOP! en dan enterde je de andere boot. Best leuk.

Maar op een gegeven moment moet je toch verder. De gids bood aan om ergens onderweg te stoppen voor een lunch. En waarom ook niet. We reden de parkeerplaats op en stopten bij een restauarnt met de geweldige naam...hou je vast...CABBAGE AND CONDOMS!

Ja mensen ik weet het. En dan zeggen ze nog dat Thailand geen sex-industrie heeft! Maar goed. Deze naam was gekozen door de eigenaar, een dokter die de eerste was die mannen wees op het gebruik van condooms en geboorte beperking. Dus hier kon je eten en een pakje condooms krijgen! Heel efficiënt.

 

En om de feestsfeer EN eetlust verder te verhogen stonden er in het restaurant 2 etalagepoppen helemaal gekleed in condooms en de pil! Wat wil een mens nog meer? Nou een schoon toilet bijvoorbeeld. En wel eentje die de "happy toilet award" heeft gewonnen! Als je dat zoekt, dan zit je hier helemaal goed.

Na de maaltijd werden we natuurlijk nog een houtsnijfabriekje door gejaagd. Daar was vandaag niet onderuit te komen. En daarna reden we weer terug naar het hotel.

Simone deed de deur open van onze kamer en zag daar verrassing nummer 3: een chocolade taartje met kaarsjes en een kaart van de manager van het Peninsula! Leuk toch?

We hebben samen met Mickey het taartje opgegeten, Happy Birthday gezongen en ons daarna weer in het zwembad gestort. Even lekker bijkomen.

Maar om geen vertekend beeld te krijgen, gaan we 's avonds naar het echte Bangkok.
Het Bangkok waar de lady-man en gogo-girls het straatbeeld vormen. We gaan naar Patpong. De plek waar je kan zien hoe goudvissen, scheermesjes en sigaretten verdwijnen en even later weer terug komen. Niet dat wij die tentjes zijn ingestapt, wij hebben ons vermaakt op de markt op het plein voor alle tentjes! Mag duidelijk zijn dat ik hier geen foto's heb gemaakt. Alleen deze. Simone totaal uitgeput zittend op een stoepje in Patpong.

En toen echt het allerlaatste was gekocht, zijn we per sky train weer terug gegaan naar het hotel. Nog even een drankje en dan naar bed. Morgenochtend is ons allerlaatste Peninsula ontbijtbuffetje. We vliegen weer terug naar Hong Kong!

Dag 10: Zwembad, Klongs en Koninklijk Paleis

En toen waren we wakker. Nog een beetje onwennig maar wel heerlijk geslapen. Naar het ontbijt! Een geweldig ontbijtbuffet stond ons al aan te gapen toen we het restaurant binnen kwamen lopen. We kregen een tafeltje buiten op het terras. Met uitzicht! Het was al 36 graden dus dat vestje had niet mee gehoeven naar beneden. We konden kiezen tussen dimsum, knapperige stokbroodjes, croissantjes, fruit, soep, gebakken beenham, eitjes, te veel om te proberen. Gelukkig hebben we nog 2 ontbijtjes voor de boeg!

Daarna zijn we naar het zwembad gegaan. Beetje bijbruinen was de bedoeling. Maar het was enigszins bewolkt. Maar ach, we gleden plompie in en plompie uit. Heerlijk. Hier hebben we wat uurtjes gehangen.

Om 1 uur stonden we klaar in de lobby. Ik had een tourtje geboekt voor ons drietjes. De gids, een dame met de prachtige naam Oneknee, stond ons al op te wachten. Met paraplu. Of wij ook geen paraplu nodig hadden, vroeg ze. Welnee. Het gaat niet regenen, zei ik stoer. Vanaf de bootpier van het Peninsula, stapten we in een longtail boat. Nou instappen, het was meer inglijden. Best spannend. Hoge pier, lage boot. Use your imagination!

Enfin, we zitten. We varen eerst naar de Temple of Dawn. Prachtig. In een rondje van 36 seconden sharp werden we meegenomen.

Eerste druppels, terug naar de boot. De kapitein dook nog ergens 3 kinderparapluutjes op en die kregen wij in de hand gedrukt. Met een noodgang gingen we over het ruige water. Wind, regen en veel golven vanwege de drukte op het water. Het water spatte alle kanten op en de regen kwam net onder het dak-zeiltje recht de boot in. Binnen no time waren we doorweekt en hadden we de slappe lach!

Maar toen de buien verder trokken en we achter het parapluutje vandaan konden komen, zagen we hoe bijzonder het er allemaal uitzag. Huizen op palen. Open badkamer recht de kali in. Ik moet er niet aan denken als je ziet wat voor troep er rond dreef. Of wat voor beesten er rond zwommen! Zij liever dan ik!

Aan het eind van deze tour, werden we afgezet bij een lokaal marktje. Daar moesten we overheen lopen om bij het Koninklijk Paleis te komen. Heel leuk om te zien.

Het paleis was geweldig. En onze gids was gezellig. Ze vertelde veel maar niet tot in de details zodat alles luchtig bleef en je niet het gevoel had dat je weer in de geschiedenis les verzeild was geraakt. We liepen van het ene tempeltje naar het andere.

Totdat we bij de Jade Budha terecht kwamen. Hier mag je geen foto's binnen maken. Maar buiten op de veranda mag je wel naar binnen fotograferen. Het is me gelukt om de Jade Budha op de foto te krijgen.

En we hebben met z'n viertjes een tijdje op de grond gezeten om de sfeer op te nemen. Heel rustgevend. Totdat de kramp in m'n kuiten sloeg en ik opsprong!

Bij het paleis werden we weer opgepikt door onze auto. En dat is erg lekker hoor als je een aircootje binnen kan stappen! De gids vroeg nog of we ergens anders wilden kijken, maar we wilden eigenlijk maar 1 ding. Terug naar het hotel en het zwembad weer in!

Dus we hebben nog even gezwommen, beetje gehangen op een bedje en toen hebben we gegeten in het hotel. Een buffet. Reden: de enorme tafel met dessertjes!! En ze waren lekker!!

Morgen naar de Floating Market! En dan is Simone ook jarig...

Dag 9: naar Bangkok!

Dag 9:
Vroeg op, douchen, ontbijten, Chiel gedag zeggen en de taxi in! Onze trip naar Bangkok is begonnen! Mickey gaan we ontmoeten op Kowloon station waar de airport express vertrekt naar het vliegveld. We checken in en even later zitten we met z'n drietjes op een rij in het vliegtuig! De reis verloopt verspoedig er wordt nog een uiltje geknapt en 2,5 uur later raken de wielen van ons vliegtuig, Thaise grond. We zijn in Bangkok!!

Verrassing nummer 1: Er staat iemand te wachten op ons. En we mogen mee in een limo van het Peninsula Hotel! Een prachtige BMW 7-nog-iets, staat te glimmen, de chauffeur lacht ons toe en de deuren gaan open. We nemen plaats, stellen de stoelen nog maar eens af (ruggetje iets naar achteren, voetjes ietsjes omhoog) en we zoefen de snelweg op! De gekoelde flesjes water en vochtige handdoekjes worden door ons drietjes dankbaar in ontvangst genomen. Het is warm in Bangkok. 36 Graden...Simone kijkt nog steeds verschrikt maar met een grote lach op haar gezicht rond!

We naderen het hotel. De drukke straten van Bangkok zijn vol, maar het verkeer staat gelukkig niet vast. Als we de oprit willen opgaan, wordt het verkeer tegen gehouden door een agent. Tja. We krijgen voorrang en rijden de oprijlaan op. Dit wordt een hele vervelende vakantie!

Als we aankomen worden de deuren natuurlijk open gehouden voor ons. Er staat ook een dame van het Peninsula met 3 schattige bloemenkettingen. We krijgen er alledrie eentje en ze stelt voor om alvast naar onze kamers te gaan. De koffers zijn al uit het oog verdwenen en wij volgen de dame over het enkel hoge tapijt. Ze opent eerst de kamer van Simone en mij. De zware deur gaat open en nu staan we toch alle drie even met de mond open. Verrassing nummer 2: Een prachtige kamer/suite met 3 enorme ramen op de 32ste verdieping, geven een prachtig uitzicht over de skyline van Bangkok! Wauw!

Het inchecken gebeurt hier op de kamer. Tuurlijk. Who needs een incheckbalie? Nadat onze namen zorgvuldig zijn ingeschreven, schreiden we weer achter de dame aan naar Mickey's kamer. Zelfde verdieping maar met balkon! Ze doet de balkondeuren open en ineens staan we met open mond te kijken hoe de bootjes ver in de diepte over de rivier varen. Geweldig!

We worden alleen gelaten. Nadat we elkaar hebben lopen knijpen van "Echt?!", en de elektrisch bestuurbare gordijnen tot vervelens toe, open en dicht hebben gedaan met 1 druk op de knop, besluiten we de koffers uit te pakken en elkaar beneden in de lobby te ontmoeten. Eerst even naar het toilet, in ambi-light natuurlijk. De kleren gaan in de  kast, nog maar een keer spelen met de gordijnen en dan op naar de lobby. Tijd voor een kopje thee!

Een high tea wel te verstaan! Reizen is zwaar dus even bijkomen is een must! De zilveren theepotjes worden op tafel gezet. De etagères met lekkere hapjes worden voor ons neergezet en Simone kijkt nog steeds verschrikt! Het uitzicht over de rivier is super, en de taartjes smaken geweldig! Als de laatste kruimel is verdwenen is het tijd voor actie. We gaan naar de weekend markt!

Deze markt is alleen open in het weekend. De naam zegt het eigelijk al. Stal na stal vol met van alles. Je kan er eten, hondje kopen, broekriemen halen, servies, kleding, fruit, te veel om allemaal te zien want het complex is 6 voetbalvelden groot! Wij hebben vooral de stallen met tasjes gezien. Tasjes, tasjes en meer tasjes. Heb het nooit zo gerealiseerd maar Mickey heeft een tassen tik! Vooral van die kleine tasjes ;-).

Toen we moe en voldaan waren, en enigszins doorgezweet waren, werd het tijd om naar het hotel terug te gaan. We hebben eerst geprobeerd om een taxi te krijgen. Nou die staan er bij busladingen maar de heren willen alleen maar tegen achterlijke hoge prijzen voor je rijden. De meter wordt niet aangezet dus vooraf onderhandelen is het beste wat je kan doen.

De taxi heen naar de markt was 80 baht (1.95 euro) en terug wilden ze wel rijden voor 500 baht! (12.60 euro!) Nou zijn wij best gek, maar met open ogen opgelicht worden door de eerste de beste tandeloze taxi chauffeur gaat mij echt te ver. Dus we hebben bedankt voor de niet gedane moeite en we zijn de skytrain ingestapt. Veel slimmer. Kosten 40 baht (97 cent).

En het mooie is dat bij de stop bij de rivier, waar wij ons hotel hadden, een pier is waar alle hotels die aan de rivier staan, pendelbootjes hebben die je naar je hotel brengen...Voor niets!! En geen gezeik met die vervelende taxi jongens.

Onze gevonden schatten naar de kamer gebracht en aan het avondeten. Thais natuurlijk. Lekker aan de rivier in de tuin van het hotel. Prachtig restaurantje, heerlijk eten en een overvloed aan muskieten!!! Ik ben gelijk lek geprikt maar dat mocht de pret niet drukken.

Eindelijk was het tijd om naar bed te gaan! Eindelijk mochten we dat geweldige bed in! Heerlijk! De eerste dag Bangkok zit erop!