Koninginnedag

Iedereen een hele fijne Koninginnedag toegewenst! Hopelijk met heel veel zon, oranje tompousen, klompendansen, live-bandjes, vrijmarkten en bier!
Heel veel plezier!

Mexico

Wat een vreselijk nieuws zeg over die varkensgriep in Mexico! Heel erg.

We houden het goed in de gaten omdat Linn en Martijn dus rondlopen ergens bij Cancun in Mexico!

Ik heb van de week een berichtje ontvangen van Martijn, dat zij er niets van merken, want eigenlijk zitten ze alleen maar op het strand. Ik hoop dat ze gezond en wel aankomen straks in NL. Ik verwacht wel dat ze goed gecontroleerd worden als ze uit het vliegtuig stappen van het weekend i.v.m. besmettingsgevaar. Gedver. Volgens mij is er nu ook een negatief reisadvies afgegeven door NL. Brrr...

Chiel had al buikpijn toen hij hoorde dat ze naar Mexico wilden gaan op vakantie. Hij vond het helemaal niets. "Als ze maar niet in Mexicostad rond gaan lopen, of naar de grens met Amerika gaan...T'is daar puur oorlog!" Toen Linn vertelde dat ze naar het strand gingen en niets eens in de buurt kwamen van de grens en Mexicostad was hij iets gerust gesteld. Maar nu steeds op CNN en BBC berichten komen uit Mexico, slaat de buikpijn weer toe.

We zullen blij zijn als ze gewoon weer in Druten rond lopen. Gezond en wel.

Xiamen

Het is gelukt! We gaan een weekendje weg!

Aanstaande donderdag is het Koninginnedag in NL en 1 mei is het Labour Day in China en Hong Kong. Voor ons dus 4 vrije dagen! Jippie!

We kwamen er eigenlijk pas dit weekend achter. Met gevolg dat alle packages deals al totaal overboekt zijn en dat het vrij moeilijk is om een ticket te krijgen naar wat dan ook. Althans voor ons simpele zielen. Er zijn natuurlijk altijd mensen die een persoonlijke accountmanager hebben bij Cathay Pacific, en voor die personen is het vrij makkelijk om toch op een vliegtuig te stappen. Naar Bali wel te verstaan!

Wij daarentegen hebben uren op internet gebrowsd om voor weinig geld ergens heen te kunnen gaan. Ons idee was om naar Tapei te gaan, toen Hanoi, toen Guilin, toen Saigon, toen Kuala Lumpur, toen Beijing, toen Singapore, toen Bangkok...maar alle vluchten zaten helemaal vol! Hoezo crisis??!! Potver.

Xiamen

Bij het reisbureau hadden we aan Christy gevraagd om een vlucht te boeken naar Guilin en daar dan een hotel bij te zoeken. En omdat we zo vreselijk laat waren met boeken mochten we echt de hoofdprijs betalen. Dus niet. Gewoon 3 keer zo duur als normaal!
Maar er was wel wat te krijgen in Xiamen. D'as mooi. Kunnen we mooi naar die terra cotta warriors...dachten we... Ik ben dus gelijk op internet gaan zoeken hoever die warriors van het hotel af stonden...Ik zag alleen maar fabrikanten die warriors maakten?! Huh?! Die warriors zijn toch eeuwen oud?

Xi'an

Enfin, het kwartje viel iets later. Die soldaten staan in Xi'an en niet in Xiamen! Nou ja, we gaan gewoon kijken in Xiamen. Moet ook mooi zijn. Ik hoorde van verschillende mensen dat het erg pittoresk moet zijn. Ik ben benieuwd.

We vertrekken donderdagmiddag al!

De techniek staat voor niets!

Wat een bijzondere dag was het vandaag! En dat lag niet aan het weer, want dat was ronduit pet. Nee, het lag aan een babyshower voor Cynthia, die in Amsterdam en Hong Kong werd gehouden.

Michael, Cynthia's echtgenoot, werkt voor Cisco. Nou weet ik niet alle in's and out's, want ik ben niet zo technisch aangelegd (en dat is een understatement!) maar Cisco "... (NASDAQ: CSCO) is the worldwide leader in networking that transforms how people connect, communicate and collaborate. Information about Cisco can be found at http://www.cisco.com." In ieder geval hebben zij b.v. de Olympische Spelen in Beijing ondersteunt en kon de hele wereld de live-beelden zien van de Spelen.



Dus...de vriendinnen van Cynthia wilden in Amsterdam een babyshower regelen voor haar, en er zijn wat mailtjes over en weer gegaan naar de vriendinnen van Cynthia hier in Hong Kong. Er moesten natuurlijk dingen geregeld worden zoals cadeautjes kopen, de boel versieren, zorgen dat er wat te eten viel enz enz. Cynthia's moeder en een vriendin uit NL waren hier in HK op vakantie dus dat kwam prima uit.



Het plan was om Cynthia onder valse voorwendselen op zondagmiddag naar Wanchai te lokken, en de babyshower zou gehouden worden in de conference-room van Cisco. Waarom? Nou omdat er dan een rechtstreekse verbinding zou zijn met Amsterdam via enorme tv-schermen! Is dat niet geweldig?



Omdat ik de boel zou versieren, ben ik vanmorgen vroeg al met Michael naar Cisco gegaan. Op zaterdag had ik met Chiel al heliumballonnen gekocht, de snacks stonden klaar in de koelkast en de luiertaart had ik van de week al gemaakt. Ooit geprobeerd om met 12 heliumgevulde ballonnen in een taxi plaats te nemen? Ik kan je vertellen dat het zeker niet gemakkelijk is maar het is gelukt!



Cynthia, en dat hoorden we later, wilde gisteren al gaan baby-shoppen met haar moeder. Maar alles wat ze wilde gaan kopen, hadden wij al gekocht! Ze had er goed de pest in, dat er die dag van alles gebeurde wat het onmogelijk maakte om te gaan shoppen. Maar zij wist niets van de babyshower die de volgende dag gehouden zou worden! Het heeft wat echtelijk gekibbel opgeleverd maar de verrassing voor haar was vandaag echt supergroot! En ineens viel het kwartje bij haar! "oh...nou begrijp ik waarom niemand zin had om te gaan shoppen!"



Om 4 uur ging de deur open en toen iedereen riep "Surprise!" was ze eventjes helemaal van slag. En alles was rechtstreeks te volgen voor de vriendinnen in Amsterdam! Het was echt supergaaf!
Wie kan nou zeggen dat ze een inter-continentale rechtstreeks uitgezonden babyshower hebben gehad? Precies! Cynthia!!

Theresita

Ik heb m'n eigen Filipijnse zonnetje in huis gevonden! Elke donderdagmiddag komt Theresita bij mij schoonmaken!

Theresita werkt namelijk bij Kamilla thuis en op kantoor. Ze had aan haar gevraagd of ze bij mij wilde schoonmaken omdat ik met m'n rug zat. Theresita helemaal blij want ze zocht al een tijdje naar nog een schoonmaakadres, dus het kwam helemaal goed uit. Ze is weduwe met een zoontje van 10, komt van de Filipijnen en ze heeft een lach van oor tot oor.

Ze is echt niet groter dan 1.40 meter, super lief, en ze gaat heel grondig te werk. De weken hiervoor was ik al blij verrast door het grondige schoonmaakwerk wat ze verrichte, maar deze week heeft ze zichzelf overtroffen.

Ze loopt konstant met de ladder onder haar arm door m'n huisje. Als ze de was wil ophangen in de badkamer kan ze namelijk niet bij het waslijntje, hihi. De keukenkastjes beneden schoonmaken gaat prima, maar die boven het aanrecht moeten met de ladder. En met nieuwe lakens op het bed doen zie je haar helemaal niet eens terug! Ze kruipt vanwege haar lengte in het dekbed hoes om het dekbed erin te doen!

Gisteren kwam ik terug van de fysio. Ik deed de deur open en ik moest zowat een zonnebril op vanwege de glimmende houtenvloer. Ze had door het hele appartement de vloer in de polish gezet! Ik helemaal happy en ik bleef maar roepen "so beautiful!" maar volgens Theresita was het nog lang niet wat het moest zijn. Volgende week doet ze nog een laagje polish! Toen ik vroeg hoe ze dat deed (want ik heb er nooit aan gedacht dat je een vloer in de polish kon zetten) zei ze: Just by hand "mam", on my knees! Wat?!

Ik vroeg aan haar of ik geen ding moest kopen wat het makkelijker voor haar zou maken. Theresita keek mij aan en moest hard lachen: Noooo "mam"! Not good! Only need a cloth and polish! You're funny!

Ook de koffiebekers zien er weer uit als nieuw. Ze heeft alles opnieuw afgewassen en ik kan nergens meer een aanslag van thee of koffie ontdekken!

Je begrijpt, ik kon m'n geluk niet op! Nog nooit heeft dit huisje er zo prachtig bijgestaan als nu! Maar ik werd helemaal lyrisch toen ik naar het toilet ging. Heeft ze zo'n puntje gevouwen op de rol toiletpapier!! I love Theresita!!

De bikkel!

Ik heb het er expres niet over gehad omdat ik de goden niet wilde verzoeken, maar sinds 1 januari is Chiel gestopt met roken. Deze keer was hij vast besloten. Hij heeft de overgebleven sigaretten weg gegooid, de pleister trouw ieder morgen geplakt op een stukkie huid, en is om het patroon te doorbreken gaan hard lopen.

Tot nu toe is hij nog geen 1 keer in verzoeking gekomen! De pleisters gebruikt hij niet meer. Heel goed! 5 Keer per week rent hij alles eruit. Vooral in Shenzhen waar hij elke week 3 dagen verblijft doet hij 's avonds niets anders. Zijn conditie is stukken verbeterd, hij eet als een paard, en alles wordt strakker!

Helaas rook ik nog wel. Maar niet in huis! Ik hang met m'n hoofd uit het raam en rook lang niet zoveel als dat ik deed. Natuurlijk wil ik wel stoppen maar het moment dat Chiel koos om te stoppen was niet mijn moment, dus een dezer dagen hou ik ermee op. Maar ik zeg niet wanneer. Dat merken de mensen dan wel vanzelf.

Lucky Day!!

Vanmorgen scheen het zonnetje door een kiertje in de gordijnen naar binnen. Wat is dat lekker zeg, gewekt worden door de zon en niet door de "Slabang" achter mij op het nachtkastje. Helemaal goed.

Ik was verbaasd hoe makkelijk ik uit het bed stapte. "Het zal toch niet???", terwijl ik mijn rug een beetje uitrekte. "Ja verdomd, ik heb geen pijn!!!" Ik kon wel huppelen van plezier richting keuken om koffie te zetten, maar ik heb het toch maar niet gedaan. 't Zou echt iets voor mij zijn om dan te struikelen over de niet-aanwezige drempel, vervolgens mijn teen te stoten tegen de stoelpoot om dan te eindigen op de grond.

Fluitend heb ik een kopje koffie gezet en mijn croissantje in de toaster-oven gemikt. Toen het laatste iets te zwart uit de oven kwam en ik mijn laatste plakje Edammer op mijn croissantje deed, slofte ik naar de bank. TV aan en CCN gekeken. En ondertussen genoten van de zon die de woonkamer verlichte. Deze keer kon ik geen stof door de lucht in het zonlicht spotten. Ook al zo lekker! Theresita heeft zich goed uitgeleefd en alles is spik en span. Lekker!

Nadat ik onder de douche was geweest, me had aangekleed en het tweede bakkie koffie op had, was het tijd om naar buiten te gaan. Zalig! Het was superdruk op straat maar het maakte me allemaal niets uit! Zonder pijn ben ik naar de supermarkt gelopen. Jippie!!! Volgens mij moet iedereen mijn grijns op m'n gezicht gezien hebben, hihi. Zelfs onze oude vertrouwde irritante copywatch-jongens leken vandaag minder irritant te zijn! Wat een feest zeg!

Na het supermarkt bezoek zag ik uit mijn ooghoeken iets roods op Canton road. Nee?! Echt?! Ja hoor! Sinds dit weekend hebben we een eigen H&M op een steenworpsafstand van de Pinnacle. Eindelijk!!! Het kan vandaag echt niet meer stuk! Natuurlijk ben ik even de H&M ingelopen. Prachtige zaak. Heel groot en heel ruim opgezet. Je kan gewoon bij een rek staan zonder dat je van alle kanten geduwd wordt door kleine chineesjes. Is dit mijn lucky day of wat!!

Om het te vieren ben ik naar Starbucks gelopen. Speciaal voor deze dag heb ik een grote cappuchino met skinned milk en een muffin genomen. En ik ben lekker op het enige Starbucks terrasje gaan zitten waar zelfs nog gerookt mag worden!! Wat een genot...
Geen pijn, de zon schijnt, een H&M, een cappuchino en een peuk...how lovely...

Fora

Er zijn van die dingen die mij nooit eerder zijn opgevallen. Ik had er geen oog voor. En eerlijk gezegd interesseerde me het gewoonweg niet. Kortom, ik had geen idee!

Maar sinds kort is mij opgevallen, dat er geen vereniging is, geen hobbyclubje, geen barbiepop, geen automerk, geen vakantieland, geen restaurant, geen discotheek, geen datingside, geen tv-programma, geen kok, geen hangjongere, geen religie, geen hondenras, geen tijdschrift, enz, enz, enz, die bestaat zonder Website met het daarbij horende fenomeen Forum & Polls!
Ik word de laatste tijd bestookt met mailtjes van websites die je uitnodigen voor hun forum waar ik trouwens netjes voor bedankt heb. En vandaar dit bericht.

Wat is dat nou een forum? Ik heb het even opgezocht in de Dikke van Dale:

fo·rum het; o -s, fora
1 groep deskundigen die met het publiek discussiëren over een bep. kwestie: ~discussie
2 website waar over een bep. zaak kan worden gediscussieerd

poll de;
m -s enquête, opiniepeiling

Mensen kunnen berichten lezen die op zo'n forum zijn geplaats en als ze willen kunnen ze zich in deze discussie mengen, door ook een bericht te plaatsen. Maar je kan ook vaak het antwoord op jouw vraag vinden om door de berichten te browsen. Neem nou b.v. klassieke auto's. Je krijgt de motor niet aan de gang, ga dan op zo'n forum kijken of iemand hetzelfde probleem heeft gehad en wat die persoon daar aan heeft gedaan. Heel handig.

Niet alle fora zijn toegankelijk voor niet-leden. Zij willen de exclusiviteit behouden voor de leden zelf. Nadat je bent ingeschreven, krijg je wel toegang. Vaak voor alle berichten, en soms niet. Het ligt een beetje aan het soort forum.

Ik ben eens op internet gaan zoeken naar allerlei verschillende fora en ik heb een eigen onderzoekje ingesteld. Ik barst tenslotte nog steeds van de rugpijn (waar trouwens ook een forum voor bestaat!), dus echt veel doen kan ik toch niet, hihi. Dit houdt mij lekker bezig.

In de meeste gevallen is het best zinvol. Het heeft een sociale functie. Gelijkgestemden kunnen urenlang met elkaar praten en discussieren. Zeg maar het virtuele kopje thee drinken met elkaar. Vaak gaat het helemaal nergens over. Soms heeft het diepgang. Het zijn gewoon mensen die vrienden zijn geworden via het forum, en die hun verhaal kwijt willen. En in plaats van aan de telefoon hangen met elkaar, plaatsen ze berichtjes. Het wordt een hechte eenheid. En eerlijk gezegd is het voor nieuwe leden soms niet zo makkelijk om zich thuis te voelen, omdat de harde kern in zo'n forum daar geen ruimte voor laat. Maar verder niets mis mee.

Het negatieve aspect is dat het is voor anderen ook een soort van uitlaatklep is voor alle bagger die je maar te melden hebt! En dat is best griezelig. De dingen die je soms leest, doen je haren rechtop staan! Mensen worden uitgescholden, onderuit gehaald en beledigd en bedreigd. Dat kan ook makkelijk want je bent anoniem. Je gebruikt gewoon zo'n achtelijke inlog naam als b.v. "heideroosje" of "twinkeltje" en je kan ongelimiteerd iemand totaal afbranden. Het is namelijk niet verplicht om je eigen naam te gebruiken! Dit lijkt ook meer weg te hebben van het ouderwetse roddelen en pesten.

Ik vind het veel weg hebben van fanatieke voetbalsupporters. Alleen durven ze niet, maar zodra ze opgaan in een grote groep, dan mikken ze de straatstenen door je huiskamer.
Het is mij wel opgevallen dat het ook vaak ligt aan de vraag(stelling) of discussiepunt. Als je een controversiele vraag stelt, dan kan je een controversiele discussie verwachten. Of je dat nou leuk vind of niet. Het enige wat de administrator van zo'n website kan doen, is iemand verwijderen en blokken. Of hij kan de controversiele vragen achterwege laten. Maar als je alleen op een forum bent om vervelend te doen, dan kan je gewoon de volgende dag weer inloggen onder een andere fictieve naam en hup, je begint weer van voor af aan.

Al met al weet ik niet of de mensheid nou gebaat is met dit fenomeen. Feit is wel dat ik een heel bericht hieraan heb gespandeerd... dus....

Klamme dag

Zo. Wat een vieze klamme dag was het vandaag. Bah bah. Je loopt naar buiten en van top tot teen voel je de klammigheid op je huid neervallen. Net alsof je steeds met een natte handdoek om je heen loopt. 24 Graden en geen zon te bekennen! De hemel was en bleef grijs vandaag.
Vanmorgen regende het even flink, maar daarna bleef het voor het grootste gedeelte van de dag droog. En vanavond toen we in Sai Kung gingen eten, begon het wat te miezeren maar we hebben er gelukkig weinig last van gehad. We zaten hoog en droog. Op het dakterras onder een afdak! En de chili krab maakte heel veel goed!

Morgen vertrekt Chiel weer naar China voor 3 dagen. Ik was er al helemaal aan gewend geraakt dat hij in HK bleef werken. Maar nu alle klanten weer vertrokken zijn, kan hij weer zijn aandacht verplaatsen naar Shenzhen. Moet tenslotte ook gebeuren.

Update lopende zaken:
* Verder hebben we natuurlijk nog steeds NIETS gehoord van onze Ida. We hebben nu zo'n 4 keer gebeld of ze al wat wist, of wij het balkon kunnen krijgen, maar elke keer zegt ze weer: Next week I know. Wat een ongelooflijke doos is ze toch! Bah. We zijn nu alweer 7 weken verder. Chiel gaat morgen maar weer bellen en nu wil hij toch echt een antwoord. Ze blijft het maar rekken en rekken. Net zo lang totdat ze iemand heeft gevonden die meer biedt voor het appartement. En dan te bedenken dat het management geld uitlooft aan degene die een nieuwe huurder aanbrengt! Niet te geloven toch?

* Ook hebben we nog steeds geen geld terug gekregen van Flash. Natuurlijk kreeg ik op mijn blog een reactie. Natuurlijk niet van de eigenaar zelf maar van medewerkers. "Het zou echt allemaal goed komen... De fout was aan beide kanten gemaakt... Waarom moet dit nou via een blog..." Allemaal blabla. Maar opnieuw na weken nog steeds geen mail ontvangen hierover of een cent terug gezien op onze rekening van het onrechtmatige ge-inde geld. Het verbaast me ook niet eens. Je voelt gewoon aan je theewater dat je kan fluiten naar je geld. Dat hij nooit de intentie heeft gehad om geld terug te storten. *zucht*

Maar er is ook goed bericht!
Volgens het weersbericht gaat het zonnetje schijnen vanaf overmorgen en heeft Feyenoord weer eens een wedstrijd gewonnen! Kijk en dat zijn dingen die je niet moet onderschatten, toch?!

Een bruiloft en een verjaardag

Zaterdagmorgen ging de wekker al vroeg. Om half elf werden we verwacht op Cotton Tree Drive Marriage Registry vanwege de bruiloft van Dolly en Ben.

Het was een geweldige bruiloft. Heel simpel, heel ongedwongen, heel relaxed. Je kon ook duidelijk zien dat Ben en Dolly precies kregen wat zij voor ogen hadden. Hier in Hong Kong kan je precies 5 minuten vullen met het officiele gedeelte. Je zit in een kamertje, er komt een ambtenaar binnen, die leest hardop iets van 10 zinnen, tekenen, getuigen tekenen, klaar!

Van de zomer hebben ze hun volgende bruiloftsfeest in de States waar Ben zijn familie heeft wonen. En daarna gaan ze verhuizen naar Singapore...

Na het officiel gedeelte liepen we door het Hong Kong Park naar het restaurant waar Dolly en Ben een lunchbuffet hadden geregeld voor hun gasten.

Zag er ook prachtig uit, was erg lekker, alleen jammer dat de regen onafgebroken uit de hemel viel. Echt zonde. Maar het was gezellig! Om 2 uur zaten we weer in de taxi. Op naar de verjaardag van Bram!

Eerst was er sprake van dat we in Sai Kung zouden gaan eten met z'n allen, maar die plannen werden al gauw veranderd. Het regende en waaide als een gek dus liever maar binnen ergens eten. We hadden een tafeltje geboekt bij Wildfire op Knutsfort Terrace. Jos die net terug was van de beurs in Guangzhou, kwam aan tafel zitten. En Ton en Ron die net terug waren gekomen uit Shenzhen voegden zich ook bij het gezelschap.

Lekker gegeten, veel gepraat en gelachen. Naar traditie zijn we ook nog All Night Long ingestapt. Dat hoort erbij natuurlijk. Het was er druk maar heel gezellig. De beroemde tequilla shots werden besteld voor Bram en daarna ging Jos naar huis. Hij kon z'n ogen niet meer openhouden. Die avond ervoor had hij met Joseph een kamer moeten delen in Guangzhou, dus je begrijpt dat hij niet echt goed had geslapen, hihi.


Wij bleven nog even. En wat er toen gebeurde...

Ron zit op een kruk tegen de muur aan en ineens zakt hij bewusteloos in elkaar! We schrokken ons kapot! Gelukkig stonden Bram en Ton voor hem dus hij is niet op de grond gevallen maar kreeg hij een zachte landing!

Na 10 minuten kwam hij bij nadat we z'n nek hadden gekoeld en kreeg hij weer kleur op z'n wangen. We zijn naar buiten gegaan en hebben bij de italiaan naast All Night nog een glas water en koffie gedronken, voor de schrik. Ron had helemaal niet gedronken dus we wisten zeker dat de alcohol geen rol had gespeeld. Het bleek de hitte en de oververmoeidheid te zijn geweest. Gelukkig maar. Het zag er best eng uit...

Vandaag gaan de mannen minus Jesse weer hard rennen. Jesse zit in Shanghai bij de Formule 1. We gaan niet naar Spasso want het weer werkt niet mee. Vanavond wel naar Sai Kung. Bram heeft toch zin in een visje. En vanmiddag ga ik met Ton en Ron shoppen voor de vrouwen thuis.

Wonderful life

Gaan we weer...

Het lijkt wel of mijn leven tegenwoordig bestaat uit eten, niet kunnen slapen en de fysio!

Gisteravond met klanten wezen eten in Ovologue. Modern chinees eten. Ik vond het geweldig! Geweldige atmosfeer omdat het is gevestigd in een oud pand van 120 jaar oud, eigenlijk ongekend voor Hongkong begrippen, super lekker eten en het toetje is niet te versmaden!

Het slapen gaat nog steeds moeilijk. Nou kon ik de laatste maanden toch al slecht slapen, maar door die rug gaat het nog moeilijker. Nou ja. De tv is geduldig.

En vanmorgen weer naar de fysio geweest. Deze keer naast alle bekende therapieen werd ik nu ook gerekt! Ik lag in een kronkel als een pretzel en toen ging Kenji rekken en strekken. "Can you feel the stretch?", vroeg hij met zachte stem. Can I feel it? CAN I FEEL IT? Wat denk jezelf?? Potver. Dat was flink pijnlijk maar noodzakelijk denk ik. Hij zal toch niet uit baldadigheid me zo'n pijn hebben gedaan...

Au!

Vanmiddag ben ik weer naar de fysio geweest. Ik was aan de vroege kant vandaag. Ik heb alle foto's van de rugby sevens maar eens goed bekeken die in de wachtruimte hingen. Flinke mannen hoor! Ook kreeg ik een kopje koffie van de assistente omdat ik nog 5 minuutjes moest wachten voordat ik aan de beurt was! Is dat niet geweldig?! Koffie!! In de wachtkamer!!

Precies om 2.50 uur werd ik binnen geroepen.
Eerst weer een heat-pack op mijn onderrug, toen kwam Kenji de spieren nog even verder los maken, daarna een ultra sound, een elektro therapie, maar voor mij even geen acupunctuur vandaag. Ik heb die naalden nog dagen in mijn rug gevoeld. Volgens Kenji is dat nou het gewenste effect en sommige mensen voelen het nog uren en anderen zoals ik dus, nog dagen. Ik vind het een onaangenaam gevoel. Dus laat me maar even...

Zoals Kenji het heeft uitgelegd, zijn al mijn spieren in de onderrug nog steeds verkrampt en keihard. Zit geen beweging in en dat doet dus pijn. Ook mijn lumbale-sacrale wervelkolom is op dit moment niet flexibel. Zit ook geen beweging in. Doet dus ook pijn. JA DAT DOET PIJN!! Desalnietemin zat Kenji met z'n vingertjes, handen en later hele armen op mijn rug te drukken.
(Ik zeg, dat doet PIJN!) Met massage en oefeningen die ik thuis moet doen, zal het straks steeds beter gaan, zegt die... Maar voor alle zekerheid gaan we toch maar even de frequentie van de therapie opvoeren! Ik mag vrijdagmorgen weer terug komen. Joepiedepoepie...

Na het fysio bezoek heb ik weer voor dood op de bank gezeten/gelegen. Ik heb een ei gebakken en ben niet de deur uit gegaan. Jos vroeg nog wel of ik zin had om een happie te eten maar ik zag dat niet zitten. Hij is later langs gekomen voor een bakkie koffie. Chiel is inmiddels weer thuis. Morgen heeft hij weer klanten op bezoek en morgenavond gaan we met ze eten.
The show must go on!

T'is alweer woensdag!

Woensdag, gehaktdag...hoe toepasselijk...ik moet vanmiddag weer naar de fysio...

Gisteren ging het heel goed met m'n rug. Ik loop nu ook zonder stok! Ben ook vroeg uit bed gegaan en ik stond om 9 uur al met Chiel voor de DBS bank te wachten tot de deur open ging. Chiel moest wat bankzaken regelen en ik zou daarna gelijk geld overmaken naar NL. Het zonnetje scheen en de temp liep aardig op! het was weer ouderwets klam!

Nadat Chiel zijn spullen had geregeld ging hij gelijk door naar kantoor om klanten op te vangen en ik ben daarna nog naar het postkantoor gegaan, stukje gelopen, MTR gepakt naar Mongkok, tussen de middag terug naar het Starhouse omdat Chiel en ik een broodje gingen eten op de Avenue of Stars, en daarna weer naar huis. Ik moet zeggen dat ik mijn rug toen toch wel weer voelde. Maar nadat ik op de bank had gelegen ging het weer prima.


's Avonds zijn we gaan eten met de klanten en met Tim. Lekker op een terrasje bij Tsim Sha Tsui East. Warm, een briesje vanaf het water en een lekker glaasje prosecco! Wat is het leven dan weer mooi! Na het eten hebben we nog een drankje genomen bij Sticky Fingers en Tim kwam allemaal zakenrelaties tegen die hij op de beurs al had ontmoet. Wat is Hong Kong dan toch weer klein!

Keurig op tijd zijn we naar huis gegaan, Tim is in een taxi gestapt naar zijn hotel en de klanten lagen al op bed. Ze waren 's ochtends aangekomen en de jetlag sloeg al een uur eerder toe in alle hevigheid.

Toen wij de lobby inliepen stond er al een groot pak op mij te wachten. De Uggs die ik had besteld uit Australie voor mijn verjaardag waren aangekomen. Yeah!! Eindelijk!! Natuurlijk gelijk passen en ik heb de verder avond in mijn pyama met de Uggs aan op de bank gezeten, hihi. Het zijn echt net pantoffeltjes, heerlijk!

Verder hebben we nog jacht gemaakt die avond, op een enorme kakkerlak van 10 centimeter lang, die het nodig vond om door de kamer te rennen. De kakkerlak won in eerste instantie door onder de bank en kast te zitten, maar Chiel won later! Want wat die kakkerlak niet wist, was dat we eerder die week een 2-liter spuitbus hadden gehaald om die krengen helemaal naar de kakkerlakkenhemel te spuiten. Niet goed voor het milleu maar wel erg effectief. Chiel stond met een grijns op z'n gezicht de beul te spelen. Ik heb toch zo'n hekel aan die beesten! Ik zat met Uggs en wel boven op de bank, hihi.

Vanmorgen lag in de badkamer die enorme kakkerlak op zijn rug. Hij bewoog nog steeds trouwens. Kan je nagaan hoe hardnekkig die krengen zijn! Maar we hebben de kakkerlak een mooi zeemansgraf gegeven. In het toilet en spoelen maar!

Tweede Paasdag

Hier in Hong Kong zijn geen meubelpleinen, dus dat viel af voor vandaag. Maar Chiel en ik zijn wel lekker gaan slenteren door de stad. Hij moest nog nieuwe ren-spullen hebben en daar zijn we naar op zoek gegaan. We waren net thuis toen de regen ineens met bakken uit de hemel kwam vallen, compleet met bliksem flitsen en donder. Nu is het gelukkig weer droog en warm.

Gisteren hebben we Tim opgevangen bij de Starferry. Hij was al vroeg in de morgen in Hong Kong aangekomen en nadat hij eerst zich genesteld had in het hotel en was gaan hard lopen, kwam hij naar Tsim Sha Tsui. Heerlijk gehangen op het terras van Spasso met z'n allen, lekker gegeten en toen kwam Tim ineens met 3 zakken paaseitjes op de proppen! Lekker hoor! (En Manon, hardstikke bedankt! Jammer dat je er deze keer niet bij bent.)

Paasweekend

Laat ik beginnen om iedereen hele fijne paasdagen toe te wensen! Dat er maar veel eitjes gegeten mogen worden. Ben wel jaloers hoor, dat jullie in NL lekker aan de paasstol zitten, maar goed je kan niet alles hebben.

We zijn weer ouderwets druk geweest! Ok, de pijnstillers draaien over uren en ik ga nergens heen zonder kussen en stok, maar het was wel erg leuk. En het weekend is nog niet eens over!

Op vrijdagavond hebben we met de chinese vrienden gegeten. Silla is thuis voor Pasen dus dan moeten we elkaar natuurlijk wel even zien. Ook Dolly en Ben kwamen langs en dat was een verrassing. Zij gaan trouwens volgend weekend trouwen en daar gaan we ook heen. We hebben hotpot gegeten. Helemaal goed en heel lekker! Daarna nog een drankje bij X-perience en toen zijn we naar huis gegaan.

Vandaag zijn we naar Shenzhen afgereisd. Met de trein. Ik heb wel gelachen in de trein. Tegenover ons kwam een jochie van 4 te zitten met zijn opa. Hij ging zitten en begon ineens heel hard te lachen. Zegt dat chinese jochie ineens tegen Chiel in vloeiend engels:" Where's your hair? You don't have hair!!" Hij was een scheetje. Hij heeft de hele weg naar Shenzhen met ons zitten babbelen.

Jennie die bij Chiel op kantoor werkt, ging trouwen en daar moesten we natuurlijk bij zijn. We vertrokken al aardig vroeg omdat Chiel ook nog een meeting had in het Shangri-la hotel, maar daarna zouden we met Justin en Raymond naar het Crown Plaza hotel gaan waar de bruiloft werd gehouden. Na de meeting zaten we nog wat te drinken toen Jesse ineens voor onze neus stond! Hij had ook een meeting in het Shangri-la. Wat grappig!

Om 5 uur zijn we per taxi vertrokken en toen we aankwamen stonden Jennie en haar man al op ons te wachten. Gelijk op de foto natuurlijk en toen begon het feest. Het blijft echt lachen zo'n bruiloft, t'is zo anders dan dat wij gewend zijn in NL. Hier heeft een bruiloft meer weg van een tv-show, a la wie van de drie. Hihi. Zo'n vrouwtje die alles aan elkaar staat te krijsen, er wordt in rap tempo door het "nep"taart snijden, champagne drinken, ringen uitwisselen, en DE KUS gegaan en daarna komt het dinner!

Voor mij is het dinner toch wel het hoogtepunt! Heel lekker eten trouwens, speenvarkentjes, garnalen, geroosterde eend, soep, noem maar erop. En als opening van het dinner staat altijd "roasted sukkling pig" op het menu. In een rij marcheren de kelners met ieder een schaal met varkentje en rode lichtjes als ogen, de feestzaal binnen. Echt geweldig!

We waren rond 11 uur weer thuis en deze keer ging het goed met de moutai. Normaal zijn ze allemaal zo dronken als een tor, maar bij deze bruiloft ging het prima!

Morgen gaan de mannen weer rennen om 11 uur en deze keer gaat er een meisje mee die hier in de lobby werkt. Grappig. Natuurlijk weer brunchen bij Spasso maar niet voordat we Tim hebben opgehaald uit het hotel. Hij komt morgenochtend vroeg aan in HK. Gezellig!

Goede Vrijdag

Vandaag is Chiel vrij! Leuk! Na een zo goed als slapeloze nacht, ben ik om 7 uur uit bed gegaan. Dan maar koffie en een broodje. Chiel stond iets later op, want door het gekreun en gesteun van mij had hij ook niet echt lekker geslapen.

Lekker gehangen op de bank en om 10 uur ben ik me gaan aankleden. Toen kreeg Chiel een telefoontje van Bram. Hij stond ergens op zo'n schip, net voor de Avenue of Stars, een abnormale lading, op een zeeschip te laden. Of we hem konden zien...nou nee, want er staat een gebouw voor, dus hebben we het fototoestel gepakt en naar de Avenue of Stars gelopen (lees geschuifeld)!
Een paar mooie foto's gemaakt maar helaas hebben we Bram niet echt kunnen spotten. Het schip lag net te ver uit de kust om 'm te kunnen zien.

Gisteren kwam trouwens de schoonmaakster van Kamilla om ons huisje schoon te maken. Een ieniemini vrouwtje van amper 1.40 meter, stond voor de deur en ze is hier van 1 tot 5 bezig geweest. De badkamers glimmen ons tegemoet nu! Het beviel zo goed, dat ze volgende week donderdag nog een keer langs komt. Jippie!

Ik verveel me...

Vanavond komt Chiel weer thuis en vanmiddag komt de schoonmaakster. Maar voor nu verveel ik me kapot. Dus ik heb maar wat gespeeld met foto's. Een mens moet iets toch?!

Acupunctuur met een bloemetje

Vanmiddag had ik een afspraak bij de fysiotherapie. Vanmorgen pas gebeld trouwens maar ik kon gelijk terecht. Dat blijft wennen hier dat er geen wachttijden zijn. Maar goed, ik heb me voetje voor voetje verplaatst naar Humphreys Avenue. In gezonde toestand doe je daar zo'n 5 minuten over, in mijn geval een half uur. Maar ach het zonnetje scheen, dus geen enkel probleem!

Toen ik op de 8ste verdieping uitstapte, stonden ze al te wachten op mij. "Joanna?", vroeg de assistente, "Nice to meet you! Please fill in the form and when you're ready, Kenji will see you!"
Nou zeg, wat een ontvangst! Kenji, de fysiotherapeut stond al lachend te wachten op mij. "I can see you're in pain, I try to make it better for you, ok?" Nou als dat zou kunnen!

(Ik moest ook steeds aan een hondje denken van de TV, maar die heette geloof ik Benji...)

Na even gepraat te hebben, vroeg Kenji aan mij of ik op mijn buik op de tafel kon plaats nemen. Dat klinkt zo makkelijk he? Maar dat is het niet! Eindelijk lag ik dan op mijn buik en met mijn gezicht keek ik door zo'n gat, waar trouwens een prachtige orchidee lag! (Ik hou van Azie!!)

Eerst ging hij precies de plek vast stellen waar de pijn het ergst was. Drukken, nog harder drukken, wrijven,duwen, kortom de tranen schoten in mijn ogen. Nog beter gezegd, het bloemetje kreeg water rechtstreeks uit mijn ogen...

Eerst kreeg ik een "hot-pack" op mijn rug voor 10 minuten. Toen kwam hij terug om wat verder te masseren. Ik verging van de pijn. De spieren waren volgens hem samen getrokken en niet meer terug geschoten in normale toestand. En dat doet pijn. Goh, echt?! Maar Kenji was echt heel lief en probeerde me op allerlei manieren gerust te stellen. Bij alles zei hij:"Please let me know if you don't feel comfortable!"

"Joanna, I want to give you an ultrasound for 5 minutes, then electro treatment, and then I want to give you acupuncture. Are you afraid for needles?" Nou nee, maar ik heb nog nooit acupunctuur gehad... "Just relax", zei hij met zachte stem. Die ultrasound ging helemaal goed, met die electro zuignappen op mijn rug viel ik gewoon in slaap want eindelijk had ik geen pijn, en toen was het moment daar. Acupunctuur!

Wat een vreemde gewaar wording! Maar het was helemaal goed! Ik voelde geen naalden, maar op een gegeven moment wel iets van een doof gevoel. Dat was de bedoeling volgens Kenji. Tien minuten moesten ze erin blijven. Aan het eind ging hij nog iets doen met die naalden en toen voelde ik dat wel. Maar het eruit halen voelde ik helemaal niet eens. Mijn rug was helemaal ontspannen, zalig! Effe geen pijn!

Daarna nog een oefening gekregen om thuis te doen, even bijkomen van de behandeling en toen mocht ik weer naar huis. Na een half uur kwam de pijn gewoon weer terug, zij het in mindere mate. En nu barst ik gewoon weer van de pijn, maar goed ik heb voor volgende week weer een afspraak en ik kijk er nu al naar uit!

Fysio

In vergelijking met de afgelopen dagen gaat het steeds beter met mij en mijn zere rugje.

Ik wist niet dat alles wat je doet gepaard gaat met de spieren in je rug. Damn...dat was niet afgesproken!! De douche maakt overuren. Als het effe kan sta ik onder de douche met de kraan op standje heet. Da's wel lekker hoor. Maar als je je dan moet afdrogen is het weer een gezeur. Net als zitten, lopen, staan, liggen, toilet, hoesten, verslikken...gedver alles doet dan pijn. En dan die pijnstillers. Ik ben niet zo'n slikker, liever niet dan wel, maar wat ben ik blij met die dingen! Maar het gaat echt al stukken beter met mij.

Ik heb trouwens ook net een afspraak gemaakt met de fysio voor vanmiddag. Stoere mannen hoor. Het Hong kong ballet, de rugby sevens, de squash open, tennis, noem maar op en zij begeleiden de spelers! Niet de eerste de beste dus. Ben benieuwd. Moet er om 4 uur zijn. En ze zitten hier om de hoek. Dat wordt om 3 uur vertrekken, hahaha!

Morgen om 1 uur komt de schoonmaakster van Kamilla bij ons schoonmaken. Jippie! Ik zie me nu echt niet op mijn knieen voor de wc liggen om de boel te poetsen. Wat een luxe! En vanmorgen kreeg ik een smsje van Uggs Australie, dat de laarzen zijn verstuurd. Cadeautje van Chiel voor mijn verjaardag!! Yeah!!!

Chiel moest vandaag echt naar Shenzhen toe. Hij heeft gisteren alles in huis gehaald zodat ik niet naar buiten hoef. Alhoewel het weer er nu wel toe uitnodigd. Het is warm maar niet te en een iel zonnetje priemt zich door het grijze wolkendek.

Het klopt echt he? Na regen komt zonneschijn!

Dinsdag

Vannacht weer heel slecht geslapen. Ben een paar keer wakker geweest van de pijn en wist niet meer hoe ik moest gaan liggen. Ik heb de zwaarste pijnstiller toch maar ingenomen...

Toen ik vanmorgen wakker werd, zag ik dat Chiel thuis aan het werk was gegaan. De lieverd. Net kwam Jos op bezoek. Hij is vanmorgen aangekomen in HK. Vanavond gaan we een happie eten met hem. Gezellig.

Update

Vreselijk slecht geslapen vannacht. De pijn in m'n rug zorgt dat ik niet kan draaien op bed.
Een paar keer wakker geworden van de pijn en het huilen en daarom opnieuw een pijnstiller genomen.
Vanmorgen werd ik wakker om half tien. Chiel was al naar het werk natuurlijk maar hij had wel koffie voor me gezet, de lieverd. Ik heb weer een half uur onder de douche gestaan met het stromende water op mijn rug. Het voelt iets beter. Ik wil niet meer kreupel zijn!
Ik ga toch maar weer op de bank liggen...

Het liep even anders dan verwacht...

Weekend...

Zaterdagmorgen:
Op tijd opgestaan want ik werd verwacht in de Spa van het Langham Hotel in Mongkok. Voor mijn verjaardag had ik van Irma een Velvet Eye Treatment gekregen. In de MTR naar Mongkok, naar de 41ste verdieping gegaan en een prachtig uitzicht kwam mij tegemoet!

Eerst even bijkomen met een kopje thee en toen werd ik naar de verkleedruimte gebracht. Een prachtige zen-ingerichte ruimte waar lockers staan, make-up tafels met alles erop en eraan, stoombaden, sauna en een dompelbad met water van 42 graden. Prachtig. Alleen jammer dat je daar alleen met badkleding inmocht en die had ik niet bij me. Volgende keer ga ik zeker een plompje wagen.

Toen naar de wachtruimte in mijn badjas. Weer thee en ik werd opgehaald door mijn therapeute. Ik werd helemaal vertroeteld met een voetbadje, een oog-peeling en een collageen masker. De meest prachtige, rimpelloze ogen keken mij even later aan in de spiegel! Daarna naar de ontspanningsruimte waar ik op een ligbed, fruit en thee en een koptelefoon met zen-muziek kon bijkomen van de behandeling. Super!

Zaterdagmiddag:
Om 1 uur kwam ik thuis en Chiel vertelde me wat de rest van de dag zou gebeuren. Eerst lunchen en om 4 uur een drankje bij Bulldogs, daarna op de open-top bus door Kowloon (yeahhh eindelijk!) en daarna met z'n allen in de taxi naar dat hele kleine vissersdorpje om vers seafood te eten. Allemaal voor mijn verjaardag. Wat leuk en wat een verrassing!

Eerst luchen dus. We stapten de lift in en daar stonden Michael en Cynthia! Gelachen, gekletst en ik kreeg gelijk te horen hoe mooi mijn ogen eruit zagen. Ik liep achteruit de lift uit en struikelde achterover over het tapijt...boem!

Ik kreeg geen adem meer! De pijn in mijn rug was snijdend! Ik wist niet meer waar ik het moest zoeken van de pijn. Ik was niet op m'n stuitje gevallen maar er net boven. De tranen schoten in mijn ogen en de pijn werd erger en erger. Ik lag op het tapijt in de lobby en volgens mij schreeuwde ik het uit van de pijn. Later zei Chiel dat ik niet aan het schreeuwen was dus dat was een goed ding. Iedereen stond om mij heen. Ik kreeg een kussentje onder mijn hoofd gedrukt. Cynthia hield mijn hand vast en deed ademhalingsoefeningen met me. Paniek! Ik kon me niet bewegen! Meer paniek! Het zweet brak me uit.

Niet bewegen! Rustig blijven! Er is een ambulance onderweg! Wat?! Ik in een ambulance? Eigenlijk was ik wel opgelucht want ik kon echt niet zelf opstaan. De pijn was te erg. Na 10 minuten arriveerde de ambulance samen met 4 ziekenbroeders. Of ik op kon staan, vroegen ze. Nee! Mijn bekken en benen werden gestabiliseerd en met een soort schep werd ik van de grond getild. Op de brancard was de pijn helemaal niet te harden. Deur ging dicht en daar gingen we naar het ziekenhuis ergens in Jordan.

In het ziekenhuis werd ik op een andere brancard getild. Au! Ik kon niet meer ophouden met huilen. De pijn was killing! Al met al hebben we meer tijd in de rij doorgebracht dan dat ik een dokter heb gezien. Ik moest me uitkleden vanwege foto's die gemaakt moesten worden, maar ik kon mijn voet niet eens optillen. Half uitgekleed kreeg ik zo'n paarse ziekenhuisjurk aan. Twee flinke spuiten in m'n bil tegen de pijn, en eindelijk ging het ademhalen beter en was de pijn beter te verdragen.

Na de foto's gingen we terug naar zo'n kamertje achter een gordijn en ik verging nog steeds van de pijn. Ik wist alleen 1 ding. Ik blijf hier niet in het ziekenhuis! Wat er ook gebeurt! Ik vertrek!!
De dokter kwam terug met de foto's en vertelde ons dat er niets gebroken was. Geen wervels gebroken, waarschijnlijk wel een flinke kneusing. Pffff....het zweet liep van mijn voorhoofd. Godzijdank niets gebroken!!

Maar ik moest wel opgenomen worden voor het weekend!! Voor alle zekerheid en om alvast met fysio te beginnen. Echt niet! Chiel zei tegen de dokter dat we naar huis gingen. Nou zei de dokter, als je kan opstaan en kan weg lopen dan is het ok, anders blijf je hier! Huilend van de pijn heb ik me van de brancard met behulp van Chiel af laten glijden en kon ik rechtop staan. En we zijn lopend vertrokken van de E.R. Ik heb een zak vol medicijnen mee gekregen met allerlei pijnstillers die trouwens erg goed helpen!

Trouwens de kosten van de ambulance, ziekenhuis, rontgenfoto's en medicijnen en E.R. gebruik; 100 hongkong dollar oftewel 10 euro!

Zaterdagavond:
In een rolstoel naar de taxi standplaats van het ziekenhuis gegaan. We gingen naar huis! Opgelucht dat er niets gebroken was. Bij de Pinnacle kwamen de mensen die in de lobby werken me uit de taxi tillen. Ze hielpen me de lift in. Heel lief. 's Avonds kwamen ze zelfs aan de deur om te vragen hoe het nou met me ging.

Ondertussen had Chiel Jesse, Cynthia en Bram ingelicht over hoe het was verlopen. We zouden tenslotte 's avonds allemaal mijn verjaardag vieren. Jesse, Bram en Kamilla kwamen om 7 uur op bezoek. Ik lag languit op de bank. Ze waren allemaal geschrokken en waren erg blij dat het achteraf was meegevallen. Ze hebben pizza's en chocolade toetjes laten bezorgen bij ons thuis en we hebben dvd gekeken en een hele gezellige avond gehad. Ik ben eerder naar bed gegaan want die pijnstillers kunnen volgens mij een olifant plat krijgen. Ik lag in bed en pas vanmorgen om 7 uur wakker geworden.

Zondagmorgen:
Het gaat stukken beter! Alles is stijf maar ik kan me beter bewegen. Onder de douche het warm water zeker een half uur op de zere plek laten stromen. De man uit de lobby kwam aan de deur dat hij van een medebewoner die mij op de grond had zien liggen in de lobby, een naamkaartje had gekregen van de fysiotherapeut die het Hong Kong Rugby team begeleidt. Volgens hem de beste fysiotherapeut die er is. Hij wil een afspraak voor me maken. Lief he?

Zondagmiddag:
Jesse kwam langs nadat hij en Chiel hadden hard gelopen. Per taxi zijn we naar Spasso gegaan met een wandelstok en een kussen onder de arm plaats genomen op het terras. Het personeel en Chiel en Jesse bleven lopen met lekkere dingen voor mij! Al het personeel kwam even polshoogte nemen waarom ik zo moeilijk liep! Bij thuis komst gelijk naar bed gegaan.

Zondagavond:
Heerlijk geslapen en ik heb het gevoel dat het i.v.m. vanmorgen weer beter gaat. Kamilla belde om te zeggen dat haar schoonmaakster van de week bij mij langs komt om schoon te maken. Cynthia heeft nog gebeld en ik kreeg gelijk weer tranen in m'n ogen en een brok in de keel. Ze was erg geschrokken en ze heeft mij rustig gekregen en gehouden met ademhalingsoefeningen. De schat.

Met de taxi naar Bulldogs gegaan. 200 Meter in een taxi gezeten om een hamburger te eten. Het gaat echt al stukken beter. Alles is nog steeds stijf en het doet wel pijn, maar geen getintel of doof gevoel in de benen of tenen. Het komt allemaal goed! Ik heb zelfs de 200 meter terug gelopen naar huis met Jesse en Chiel aan weerskanten. Dan kan er toch helemaal niets meer gebeuren!

Nieuws?

Vrijdagmorgen. T'is weer grijs en een beetje fris. Ik word er onderhand niet goed van. Waar is die zon? Het zwembad is weer gevuld met water maar ligt er verloren bij. Niemand wil in het ijskoude water springen.

Vanmorgen wel lekker ontbeten! Ik had van Simone een paasontbijtje opgestuurd gekregen. Paaskleed, servetjes, paaseitjes, verf voor de eieren, paas-mergpijpjes en twee lekkere mini-paasstolletjes. Wat was dat lekker om daar in te bijten!

Ik ben gisteren nog even naar Kamilla gegaan op haar kantoor. Wat spulletjes weg gebracht en weer even bijgekletst. Chiel is ook weer in Hong Kong. Hij kwam gisteravond laat thuis. Vandaag heeft hij een meeting in Hong Kong. Ben ook bezig wat dingen uit te zoeken voor Jesse. Erg leuk om te doen! En ik kreeg een mailtje van Irma dat ik a.s. zaterdag wordt verwacht in de Spa van het Langhamhotel. Ze heeft voor mij een eye massage geboekt! Jippie! Tegen de rimpels!!
En later belde Cynthia op dat ze me meeneemt voor een facial dit weekend! Het kan niet op! Lekker hoor.

Verder weet ik dat er iets gebeurt dit weekend maar ik weet niet wat. Ik probeer steeds Chiel over te halen om het te vertellen maar hij doet net of hij mij niet hoort. Grrr...

En verder geen nieuws uit Hong Kong.

Ik ben verwend!

Wat een geweldige dag was het vandaag!

De hele dag heb ik mailtjes, sms-jes en telefoontjes gekregen. En dan nog te zwijgen over de e-cards en cadeautjes! Ik voelde me echt helemaal jarig! Iedereen enorm bedankt hiervoor!

Chiel is vandaag van huis uit gaan werken. Heel lief van 'm. Vanmorgen hebben we eerst bij Starbucks koffie gedronken en mensen gekeken. Blijft leuk om alle chineesjes voorbij te zien komen. Daarna hebben we lekker dim sum gegeten en ook hier kreeg ik voor mijn verjaardag een bon om met korting nog eens te gaan dimsummen. Dat moet geen enkel probleem zijn!

Daarna weer naar huis, want tenslotte moest Chiel ook nog werken, en toen ging de deurbel. Een enorme bos rode rozen met daarachter een klein Chineesje die niet boven de bos uitkwam, stond voor de deur! Wat een verrassing!! Ik keek gelijk naar Chiel maar hij zei gelijk: "Ik weet nergens van hoor!" Ahh...een kaartje zat erbij met daarop de tekst..."Dearest Ans, wishing you a perfect day today! Happy Birthday! Lot's of love,...." en toen niets!?

Wie is deze mystery guest die mij zo'n grote bos rode rozen stuurt? Waarom geen naam? Wie o wie? Ik had Chiel niets uit te leggen, want ik wist nergens van, maar toch...je wilt toch wel weten van wie die rozen afkomstig zijn.

Gelukkig ging 5 minuten later de telefoon. Bram en Kamilla aan de andere kant die Happy Birthday aan het zingen waren voor mij, hihi. Blijkt dat deze bos rode rozen afkomstig te zijn van mijn surogaat nederlandse/singaporese familie uit Causewaybay en de Pinnacle! Ze waren alleen even vergeten om de namen op het kaartje te schrijven, hihi. Wat leuk!

Vanavond hebben we sushi gegeten met mijn chinese/engelse familie.

Ze waren er allemaal op Silla na. Ze komt met Pasen een weekendje over. Heerlijk gegeten, te veel sake gedronken en als klap op de vuurpijl een enorme Angel-cake toe! Zaaaalig!


Ik heb een heerlijke dag gehad!

Happy Birthday To Me!

YEAHHHH ik ben jarig! Goh, en 't voelt niet anders dan gisteren hihi.

We zijn gisteravond al begonnen met het vieren van mijn verjaardag bij Mortens. Ik moet ook eerlijk zeggen dat we met een klant op stap waren, maar omdat ik zo vaak een tafel regel bij Mortens, hadden ze iets speciaals gedaan! Lief toch?

We kregen de menu kaart waarop mijn naam stond! Hier in Hong Kong heet ik Joanna omdat Ans niet uit te spreken is voor hun. Het wordt al gauw "Ants" en ik weiger om als mier door het leven te gaan. En ze kwamen met z'n allen zingen voor mijn tafeltje! Embarrassing, maar wel lief bedoeld. Ik kreeg een super chocolade cakeje waar de chocolade zo uitstroomde en daarna kwamen ze nog met een drankje en een foto van de zaak.

Vanavond gaan we sushi eten met de chinese vrienden en met de Dutchies vieren we het van 't weekend. Gezellig! We blijven het lekker lang rekken, hihi.
En ik ben al super verwend door Chiel. Vandaag blijft hij net als vroeger thuis werken aan de eettafel, ik heb een Ipod Touch gekregen, en ik heb heel veel smsjes en mailtjes gekregen van iedereen. Daarvoor mijn hartelijke dank!