Prijsvraag

Het is de regentijd. En bij tijd en wijle komt de regen zo hard uit de hemel vallen alsof de Lieve Heer emmers water naar beneden kiept. Het ene moment drijf je uit je kleren vanwege de hitte en het volgende moment drijf je uit de kleren vanwege de regen.

Vanmorgen vroeg regende het enorm hard maar toen we om 9 uur naar buiten liepen voor de training was het ineens weer droog. Jesse en Chiel hebben 15 km gelopen en ik heb mijn 5de dag van het renschema afgewerkt. En dat ging onwaarschijnlijk goed! Jippie!! Ik ben zo trots als een aap! Toen ik thuiskwam dreef ik uit mijn kleren maar ik heb het weer gedaan! Ik heb er zelfs nog wat extra minuten aan vast geknoopt. VRIJWILLIG!!

Na het rennen is het goed lunchen dus met z'n drietjes togen we naar BLT. Lekker buiten onder de parasol. We zaten nog maar net toen er weer een regenbui naar beneden kwam. Ach, we zijn allemaal wat meer bij elkaar gaan zitten en we bleven zo goed als droog. Heel intiem, hihi. Maar we hebben heerlijk gegeten en genoten van de welverdiende lunch.

We hebben zitten praten over de marathon in Sydney en over de race later dit jaar in Cambodja. Een ding is zeker. We hebben er enorm veel zin in. We willen allemaal hetzelfde t-shirt dragen, oranje natuurlijk, met op de rug een pakkende slogan. Er kwamen hier en daar wat goede ideeën op tafel maar misschien heeft iemand van jullie wel een goed idee. Dus daarom daag ik u allen uit!

Prijsvraag:
Win een T-Shirt met een pakkende slogan voor de sportieve Nederlanders! Stuur je slogan op via "comments" onder deze post. De slogan moet in Engels en passen op de rugzijde van een T-Shirt!  Pak die kans op eeuwige roem en jouw slogan gaat met ons mee de wereld over! (over de jury-uitspraak kan niet worden gecorrespondeerd!)

Zodra de inzendingen zijn bekeken en de beslissing is genomen wordt deze natuurlijk gelijk vermeld op dit blog!

Kamperen

Sinds 1 week maakt de airco op onze slaapkamer rare geluiden. Alsof hij in de verkeerde versnelling zit zeg maar. Nou is dat geluid niet fijn maar er valt nog mee te leven als hij dan ook maar koude lucht blaast. Maar helaas. Die koude lucht blijft weg...en daarmee ook de luxe om lekker te kunnen slapen.

Het is veel te warm en te benauwd en een raam open zetten is ook geen optie. A, omdat er geen frisse lucht binnen komt (t'is avonds nog steeds rond de 28 graden!), B, omdat het getoeter van de taxi's en het geschreeuw van de dronken Hong Kong jeugd je door merg en been gaat, C, omdat er kakkerlakken naar binnen komen lopen. En dat laatste wil je dus echt niet!

Dus sinds woensdag slapen we op de logeerkamer waar de airco wel op volle toeren draait en die zonder zeuren de koude lucht uitspuugt. Heerlijk. Na 3 nachten slecht slapen omdat ik dacht dat het benauwde aan mij lag, hormonen en zo, was het een verademing! Alleen jammer dat Chiel net te lang is voor dat bed en dat zijn voeten dus overhangen.

Gisteren kwamen de mannen van The Pinnacle eerst het balkonnetje onder ons slaapkamerraam waar de airco's staan, schoonmaken. Dat wil nog wel eens helpen. Duiven-families maken daar hun nesten en voor je het weet zitten daar 40 duiven, boven en onder elkaar te broeden op een nieuwe generatie. Alle veertjes en takjes gaan in de uitlaten zitten van de airco's en dat helpt ook niet mee.

Nadat deze mannen hun werk hadden gedaan liep er een nieuwe lading mannetjes mijn voordeur binnen. Zij kwamen binnen de status opnemen. En ze hadden het gevonden. De koelvloeistof was op! Dus 1 mannetje liep naar buiten om die vloeistof te halen en het andere mannetje zat gezellig met mij te praten over van alles en nog wat. Nadat de vloeistof ergens in was gegaan, kwamen beide mannetjes zich weer melden in de huiskamer. "Solly miss, not working, have to order a new airco."

Praise the Lord! Eindelijk komt er een nieuwe airco! Het kreng doet het al 2 jaar soms wel, soms niet. Maar schijnbaar is er nu echt niets meer aan te doen. Jippie! Zaterdagmorgen komen ze de nieuwe airco installeren en tot die tijd kamperen we gezellig in het ieniemini logeerkamertje!

Have a nice day!

American Idol

Het is bekend. De finale van American Idol is net geweest en Lee DeWijze heeft gewonnen! Heel fijn want Lee was toch stiekem wel mijn favoriet. En niet alleen omdat hij goed kan zingen, er innemend uitziet maar vooral omdat hij zo op mijn neefje Laurens lijkt!!

Dat was het weer! Have a nice day!

It's a beautiful day!

Het weer was gisteren perfect! Warm, zonnig en niet benauwd. We hebben niet zo veel van deze dagen in HK dus als het gebeurt MOET je naar buiten!

Na de lunch ben ik een stukje gaan lopen. Over de boulevard, langs de Starferry, achter de Gateway langs het water, via de China Ferry naar Austinroad en bij Elements ben ik even de supermarkt ingedoken. De Lemon Ice Tea kon ik niet laten staan bij Starbucks en met een beker vol ijskoude thee, liep ik weer terug naar huis. Echt lekker.

Zelfde weg terug en toen ik bij het water kwam zag ik iets heel raars! Is het monster van Lockness op vakantie in de haven van HK? Ik zag vissen het water uit springen en overal kleine draaikolkjes opdoemen. Zo te zien werden die best grote vissen opgejaagd door iets...maar door wat?? Is er een dolfijn in de haven? Of...een haai? Ik heb daar een half uur gestaan, die vissen bleven springen, de kraaikolken bleven verschijnen maar ik ben er niet achter gekomen wie/wat dit veroorzaakte.



Net naast de ingang van Ocean Terminal waren er kleine Chineesjes voetbal aan het spelen in een oranje KNVB shirtje! Ja, ja. Heeft Hong Kong ook een goed gevoel? Denken zij ook dat WIJ gaan winnen? De Nike-shop Hong Kong heeft er in ieder geval alles aan gedaan. Foto's van Sneijder en Huntelaar op de voorgevel en prachtige oranje shirts op de poppen in de etalage!

Doorgaan...vooral doorgaan!

Het is tijd om eens een update te schrijven over mijn poging tot hardlopen. Sinds 3 weken ben ik weer actief, alhoewel actief..., ik doe een poging.

De reden is natuurlijk een reisje naar mijn favoriete land Cambodja. Het hangt als een spreekwoordelijke worst voor mijn neus. Gezellig met z'n allen naar Cambodja en dan moet ik alleen nog 'effe' 10 kilometer lopen in Siem Reap. U begrijpt dat 'effe' kost nogal veel moeite.

Maar goed, ik ben (weer) vol goede moed weer begonnen met de training. De loop wordt op 5 december gehouden dus ik heb nog wel de tijd om dit trage lijf te transformeren in een lean mean runningmachine.


De afgelopen weken ben ik begonnen met hardlopen in een zelfbedacht schema die mij 3 keer per week in de hardloopkleren moet hijsen. Ik begin en ik stop als ik moe ben, dan wandel ik totdat ik niet meer moe ben, en dan ga ik weer hardlopen. Klinkt goed maar ik merk dat ik niet echt gemotiveerd raak van dit schema. Dus sinds vandaag heb ik een schema (opnieuw) gedownload van internet, die als het goed is, mij in 10 weken brengt tot 5 kilometer hardlopen. Na die 10 weken ga ik over op een schema die mij 10 kilometer laat hardlopen dat ook weer 10 weken duurt.

Nou moet ik eerlijk toegeven dat de meeste inspanning gaat zitten in het van de bank af komen en mij om te kleden en dan de deur uit te gaan op weg naar de boulevard. Want daar loop ik. Niet in de gym want ik ben als de dood om van die loopband af te vallen, maar heerlijk buiten in de 'frisse' lucht.

Dat 'frisse' is momenteel ver te zoeken in Hong Kong. Als ik opsta is het al 25 graden en per minuut wordt het alleen maar warmer. De zon brandt en mijn voorhoofd is steeds verbrand! En dan die luchtvochtigheid! Gek word ik ervan! Zodra je de voordeur uitloopt loopt het zweet van je rug en het is benauwd. Het is net of je in een net gebruikte douchecel rond loopt. En 's avonds koelt het niet meer af. Misschien een graad of 2 maar dan loop je nog in 28 graden! Het enige wat me op de been houdt is de wetenschap dat in NL hardloopwedstrijden worden afgelast als het boven de 28 graden is dus dan doe ik het nog niet zo slecht. Toch?!

Dan hebben we nog 2 obstakels.

Als eerste de busladingen vol met Chinese toeristen. Zij worden net onder de brug waar ik overheen loop naar de boulevard,  afgezet door de toerbussen. Blij dat zij eindelijk de benen even voor 10 minuten mogen strekken, lopen ze als Jules de Korte (bekend bij de jeugd van VOOR de eerste man op de maan!) van rechts naar links over de stoep. Blind dus! En geheel in hun eigen wereldje. Je kan niet inschatten welke kant ze opgaan zodat je zigzaggend de eerste 100 meter moet afleggen.


Als tweede die verrekte fly-over waar ik overheen moet. Wie verzint nou zo'n ding? En waarom moet hij nou net daar staan? En van een afstand lijkt het misschien niet echt steil, maar believe you me, als je daar tegen op moet (hard)lopen zijn die zweetdruppeltjes afgezakt naar plekken die het daglicht niet verdragen! Ik moet wel zeggen dat ik altijd uitkijk naar de afdaling. Dat zijn meters die minder moeite kosten en dan voel ik me helemaal een 'echte' sportieveling!

Maar ik hoor de hersenpannen kraken...waarom loop je dan daar? waarom niet ergens anders? Tja, dit is hartje Hong Kong en we mogen in onze handjes knijpen dat we sowieso een plek hebben om te kunnen rennen. Eigenlijk dus weinig keus als je niet eerst met de metro of de taxi de New Territories in wil gaan. Trouwens dat kan je een taxichauffeur of je medepassagiers in de metro niet aandoen, ik bedoel dan vooral de terugweg he?

Maar goed, ik ben weer bezig en op mijn 'rustdagen' wandel ik tegenwoordig een rondje Elements. Vanaf de brug op de boulevard gemeten, heen en terug totaal 9.7 km. Met de Ipod op is dat best te doen. En als ik het niet meer zie zitten dan hoor ik ergens in m'n achterhoofd de veel betekende woorden van Barry Stevens (Soundmix show) ...Doorgaan...vooral doorgaan!!

Lang weekend

Het lange weekend is achter de rug. Afgelopen vrijdag was China vrij en vandaag is NL vrij vanwege Pinksteren. En volgens mij hebben jullie een prachtige 2 Pinksterdag gehad!

Vrijdag hebben we lekker gegeten met z'n allen in The Pawn. Zaterdag zijn we even naar de Ikea geweest in Kowloon Bay. Blijft altijd leuk. Ten eerste omdat je door een enorm groot winkelcentra loopt met 4 enorme hallen, en omdat je daardoor de meest rare dingen ziet.

Zo zagen we dat deze zomer een geel sloppakje voor volwassen mannen in is! Lekker makkelijk. Weet alleen niet of er ook voetjes aan zitten...Ik zie Chiel al lopen, hihi. En bij de Ikea wordt niet veel gekocht maar vooral gehangen op de bankstellen. Gezellig een tukkie doen of samen met je nieuwe vriendje lekker zitten.

Zaterdagavond gingen we met Jesse eten bij BLT. Lekker aan de popovers en Chiel dacht even wat zout op zijn bordje te doen. Helaas viel de dop van de fles en op bijgevoegde foto kan je het resultaat zien.

Even later wilden we een drankje doen bij Spasso op het terras. Maar daar waaide het zo hard dat de glazen en de stoelen over het terras waaiden. Niet goed dus. Best wel gevaarlijk als je die glazen zo zag gaan.

En gisteravond heb ik lekker lasagne gemaakt. Heel goed gelukt en chocolade toetjes na. Erg lekker. Jesse had de film "De hel van 63" meegenomen en we zaten gemoedelijk met het bord op schoot naar o.a. Chris Zegers te kijken. Wat wil een mens nog meer?

Shau Kei Wan, the movie!

Tam Kung Festival

Elk jaar is er groot straat festival die de verjaardag viert van Tam Kung, een lokale heilige, die zorgt voor de veiligheid op zee. Dit festival wordt altijd gevierd op de 8ste dag van de vierde maand van de maankalender en dat was vandaag!

Vissers en gelovigen uit heel Hong Kong komen bij elkaar in het vissersdorpje Shau Kei Wan, waar lion en dragon dancers een parade houden door de hoofdstraat. Tussendoor is er ook een parade van 'Fa Pau' papieren bloemen altaartjes omdat de vissers geloven dat dit hen geluk en bescherming biedt.

Shau Kei Wan is de uitgelezen plek (Ik wist niet eens dat het bestond!) omdat dit vissersdorpje op HK Island al sinds de 18de eeuw gebruikt wordt om de vissersboten te herbergen en in 1905 hebben de vissers zelfs een tempel gebouwd ter ere van Tam Kung. Dit is ook de oudste Tam Kung Tempel van Hong Kong. En er wordt aangenomen dat de grote rots voor de tempel vroeger de zeehond was van Tam Kung!

En vandaag hebben Chiel en ik, Shau kei Wan bezocht. Toen we de metro uitkwamen hoorden we de grote drums en koperen bekken al. Het was dus niet moeilijk om de hoofdstraat te vinden. Het was een kwestie van op het lawaai afgaan.

Maar wat een geweldig feest! Heel veel dragon en lion dancers, een hoop lawaai en prachtige gekleurde vlaggen. Heel Shau Kei Wan was uitgelopen en wat opviel was dat het voornamelijk een lokaal feest was. De buitenlanders waren op 1 hand te tellen! Oude vrouwtjes en mannetjes zaten op muurtjes te genieten van het schouwspel en de parade nam zijn tijd! De draken mochten aangeraakt worden door de toeschouwers omdat dit natuurlijk geluk en voorspoed betekent.

Chiel en ik liepen naar het eind van de straat die uitkwam bij de tempel. Vandaar hadden we een prachtig uitzicht en niet geheel onbelangrijk, hier kon je nu en dan een zuchtje wind opvangen! Het was bloedheet en ontzettend benauwd door de hoge luchtvochtigheid. De dragon en liondancers namen ook hun tijd want wat die mensen doen is echt topsport! Springen, rennen, op elkaar klimmen onder een warme deken gaat niet in je koude kleren zitten! De flessen water waren ook niet aan te slepen!

 Schijnbaar wordt bij dit feest vooral geroosterd varken (voorspoed), rode eieren (geluk) en sesambroodjes gegeten want overal stonden tafels langs de weg met deze lekkernijen.  En in de optocht hebben we tientallen karretjes met geroosterde varkens, ingepakt in rood papier, voorbij zien komen die aan Tam Kung geofferd worden. 

Ik heb een leuk filmpje gemaakt van dit feest maar op de een of andere manier lukt het me niet om het op You Tube te plaatsen. Zodra dat is gelukt zal ik het filmpje plaatsen. Daarom voor nu vooral foto's!

Haute Cuisine de Shanghai

De dimsum dinsdag is verruild voor de dimsum donderdag.

Vandaag was het dus dimsumdonderdag en samen met Mickey gaan we dan alle dimsumtentjes uit proberen. Deze keer kwamen we uit in Peking 1. Op de 10de verdieping is Xiao Nan Guo Premier gevestigd. Ik dacht gewoon "daar zit een chineestentje", maar achteraf bleek dat dus Haute Cuisine de Shanghai te zijn.

Prachtig restaurant, super uitzicht en een hele mooie stijlvolle inrichting. Mijn eerste gedachte was "dat gaat duiten kosten" maar toen de rekening kwam viel het heel erg mee! 300 HK dollartjes voor een tafel vol eten!

En de dimsum was zaaaalig! Prachtige kunstwerkjes en allemaal andere smaakjes. Een lust voor het oog!

                                                                      
Ook de thee met het jasmijnbloemetje zag er prachtig uit. In droge vorm is het een groen balletje. En als je die in kokend water gooit, ontvouwt zich een bloemetje met theeblaadjes. Erg lekker en heel mooi om te zien. Bijkomend voordeel is dat die theeblaadjes niet rondzwemmen maar allemaal aan elkaar vastzitten zodat je niet steeds die blaadjes uit je mond hoeft te pulleken.

De grootste verrassing was toch wel het dimsumdessert. Wij dachten dat er drie dimsummetjes op een schoteltje zou komen, maar i.p.v. daarvan kregen we 3 schoteltjes met ieder 5 dimsummetjes erop!

Zoete dimsum met pindavulling, zoete dimsum gemaakt van plakdeeg met rode bonen, zoete dimsum met chocola en vruchtjes en pistache nootjes.

Ik vind het een aanrader. Echt de moeite waard en ik ga zeker nog eens terug!

Nat en klam

T'is klam. De natte warmte valt over je heen zodra je naar buiten loopt of onder de airco vandaan komt. En alles wat je aantrekt is eigenlijk te veel. Alles blijft aan je plakken en de nekharen zijn constant nat.

De Indiase mannen in de straat hangen tegen een hekje of paaltje en niemand maakt haast als er een vrachtwagen aankomt die lading komt brengen. Zelfs de copywatch jongens zijn minder oplettend. Die hangen tegen de gevel of staan in de schaduw van de bomen aan Nathanroad. Een geliefd plekje zijn ook de ingangen van de winkels omdat daar een stroom koude lucht naar buiten komt.

Ik liep vandaag samen met Mickey in Wanchai. Meubeltjes kijken. Altijd leuk. Terwijl we de winkels binnen liepen sloegen we een zucht van opluchting en zochten we de airco uitlaten op. Maar zodra je de deur open deed om naar buiten te gaan, werd de adem je ontnomen door de benauwde natte hitte.

Gelukkig zijn er vandaag een aantal onweersbuien geweest en heeft het enorm hard geregend. Het was gelijk minder benauwd. Minder leuk was dat wij op dat moment net buiten liepen. Zeiknat waren we. De weg was even veranderd in een riviertje en de dikke druppels spatten hard uit elkaar op de paraplu. Mijn schoenen staan nu nog uit te lekken in de verlaten gastenbadkamer.

Bij thuiskomst kon ik eindelijk die natte schoenen uitgooien en genieten van het onweer. Prachtige bliksemflitsen schoten van links naar rechts over de haven. 

Toen Chiel thuiskwam uit China moesten we gelijk op stap. Hij had een afspraak met de meiden en jongen van kantoor. Hij zou gaan badmintonnen in het sportcomplex van Kowloonpark. Zij huren wekelijks een baantje om een uurtje met z'n allen te sporten. Heel leuk  maar ook heel eng met Chiel's instabiele knie. Gelukkig zag Chiel dat ook in en heeft hij er toch maar van afgezien. Maar we hebben wel even onze neus laten zien.

Na afloop liepen we naar het foodcourt om een bak noedelsoep te eten en het was buiten gewoon lekker i.v.m. vanmiddag. Helaas toen we hadden gegeten en weer naar buiten liepen regende het weer pijpenstelen. De lucht werd verlicht door de aanhoudende bliksem, echt prachtig. Maar er staan nu weer 2 extra paar schoenen in de badkamer uit te druipen...

Rood tegen groen

Pfff, kreeg net een smsje van Linn dat ze nu veilig in Dubai zitten te wachten op hun aansluiting naar Dusseldorf. Pak van m'n hart....

Vanaf Hong Kong ging de vlucht eerst naar Bangkok. Daar mochten ze in het vliegtuig blijven zitten om te wachten op de passagiers die vanaf Bangkok naar Dubai/Dusseldorf wilden gaan.

Vanmorgen zag ik op CNN dat namelijk nu echt de pleuris is uitgebroken in Bangkok. Het leger heeft de afgelopen dagen de opstandelingen gewaarschuwd dat ze er aan kwamen en de opstandelingen werden alleen maar grimmiger. Die waren niet van plan weg te gaan maar hebben juist hun hakken in het zand gezet. En vanmorgen is het leger dus Bangkok ingetrokken, met alle gevolgen van dien.

Het vliegveld ligt redelijk dichtbij de stad en ik denk dat de "rode shirts" om een punt te maken richting vliegveld gaan. En dan zal je daar maar in een vliegtuig moeten wachten op de dingen die gaan komen! Bah.

Vanaf Hong Kong is het niet meer mogelijk om een ticket te boeken naar Bangkok. De alarmfase staat nu op ZWART. De enige vliegtuigen vanaf HK die richting Bangkok gaan zijn dus de transfers. In Bangkok is nu echt niets te doen. Alles zit dicht. Er zijn geen barretjes of restaurants of shoppingmalls open dus je hebt daar echt niets te zoeken. Mochten er nu mensen zijn die naar HK komen de aankomende tijd, wees nou niet stront eigenwijs, laat China Airlines nou even links liggen en stap in een airliner die rechtstreeks op HK vliegt!! Daar moet je tenslotte ook zijn, toch?

Bye bye

Nou de meiden zijn net de lucht ingegaan. We hebben ze uitgezwaaid en het ging gelukkig zonder tranen. Over een maandje zijn we in NL en dat vooruitzicht maakte het allemaal wat meer relaxt. Alles paste in de koffers op 1 badhanddoek na. Niet slecht.

Voordat we richting vliegveld gingen hebben we nog heerlijk Thai's gegeten bij zo'n ieniemini tentje om de hoek bij ons.. We waren daar al heel lang niet geweest maar we maken er weer een wekelijks uitje van. Het smaakte heerlijk!

En vandaag hebben we nog even lekker de toerist uitgehangen. Eerst bij Spasso aan het buffet, toen de Starferry op en daarna de open top bus in om een rondje te maken door Central en Sheung Wan. Dat is echt een aanrader en ik ga dat zeker voortaan doen met onze gasten.

Je zit lekker, je ziet van alles, krijgt een lekker bruin tintje en het kost geen drol. Perfect dus. Elke 30 minuten vertrekt deze bus vanaf de Starferry op Central. Je gaat eerst een rondje rechts van het eiland.

Komt terug op het zelfde punt, stapt uit, stapt gelijk weer in en dan maak je een rondje links van het eiland. Richting Causewaybay, Happy Valley en Stanley. Wij hebben alleen het eerste rondje gedaan maar het was superleuk.

En nu de kids weer weg zijn gaan we morgen maar eens terug naar de werkelijkheid. Thersita komt morgen al dus dat komt goed uit.

De vakantie foto's van de dames kan je hier bekijken!

Nog heel eventjes...

T'is alweer de laatste dag van Linn's en Joni's vakantie. Vanavond om half 11 vertrekken ze weer. Via Bangkok (d'as dan lekker...) naar Dubai en vandaar naar Dusseldorf waar ze, als er geen Thaise rebellen en aswolk dwars gaan liggen, morgen om 13.45 uur aankomen.

Gisteren hadden we een lekker rustig dagje. De dames hebben uitgeslapen, daarna geluncht samen met Chiel bij het dimsumvrouwtje, vervolgens zijn ze aan het zwembad gaan liggen, Mickey en Jaap kwamen nog even op de koffie omdat ze de sleutel hadden opgehaald van hun appartement in de Pinnacle (oh yeah!) en 's avonds zijn we naar Sai Kung vertrokken. We moesten echt aan de verse garnalen!

Chiel en ik hebben net hard gelopen op de boulevard (vierde keer voor mij!), Linn en Joni hebben net de koffers ingepakt (alles paste nog maar net!). Straks gaan we nog lunchen bij Spasso op het terras, dan stappen we de opentop bus in voor een rondje central, vanmiddag is gereserveerd voor zwembad, vanavond nog even eten met z'n viertjes en dan gaan we op weg naar het vliegveld. Bah, bah...

Noon K

Oftewel, nuchter aan de Karaoke. Geen goede combinatie.

Tijdens het etentje bij Rain thuis vertelde hij dat Lydia's zus de dag erop jarig zou zijn. En omdat ze naar de Megabox zouden gaan om te Karaoken om 1 uur 's middags, leek het hem een goed idee als wij ook kwamen. "Ans, the girls want to sing!". Linn en Joni keken mij hoopvol aan dus met een bosje bloemen onder de armen togen wij zondagmiddag naar Kowloon Bay.

Ik moet zeggen dat ik tegenwoordig mijn hand niet omdraai voor een lekker moppie zingen, maar als je net uit je bed komt en dan aan de bak moet, is het toch anders. Dus daar zaten wij op 17 hoog met uitzicht over de oude airport Kai Tak. Er kwamen nog 4 Chinezen binnen en Crystal natuurlijk maar ik vond dat die jarige zus er wel lang overdeed om op haar feestje te verschijnen. Toen ik vroeg "So, where's the birthdaygirl?", zei de Chinese dame naast mij "I'm here!". Oeps. Deze zus van Lydia had ik nog nooit gezien!

Ze was wel erg onder de indruk dat wij als Europees gezin de moeite hadden genomen om naar haar verjaardag te komen en zelfs een bosje bloemen voor haar hadden meegenomen. We hebben gezongen, zelfs Joni! En we hebben vreselijk veel lol gehad maar om 4 uur vond ik het wel goed. Zoals ik al zei, het blijft anders als je i.p.v. een wijntje met een bak noedelsoep op schoot moet karaoken.

's Avonds hebben we lekker gegeten bij Heaven on Earth, stukje gelopen over de Avenue of Stars en daarna hebben we nog een drankje genomen in de lobby bar van het Intercontinental Hotel. Met Pim en Judith. Vandaag vertrekken ze naar Phuket.

Vandaag hebben wij een rustig dagje. De meiden willen vanmiddag naar het zwembad om nog bruin te worden. Morgen neemt Chiel een dagje vrij en dan gaan we op de open top bus door Central scheuren. En morgenavond is het dan weer tijd om Linn  en Joni naar het vliegveld te brengen. De koffers zitten goed vol na 2 weken Hong Kong. Ik geloof dat ze gezamenlijk meer dan 20 paar schoenen hebben gekocht!