Vrijdag:
De jetlag was iets meer naar de achtergrond verdreven en dus waren de meiden er helemaal klaar voor. Er werd van te voren een plan de campagne opgesteld wat ze nog wilden kopen en waar ze naar wilden kijken. Heel efficiƫnt. Het idee was ook om met Chiel te gaan lunchen maar helaas kwam dat er niet van.
Hij was te druk en daarom zijn we met z'n drietjes gaan 'picknicken' op de boulevard. Broodjes en sapjes werden ingeslagen en toen was het tijd om mensen te kijken. Net voor ons werd een filmpje opgenomen door naar wat wij denken studenten van de filmacademie. Erg grappig om te zien.
Daarna liepen we ons wijkje in en zijn de meiden met z'n tweetjes wezen shoppen. Vermoeid maar voldaan kwamen ze aan het eind van de middag terug en toen konden we ons gaan opmaken voor een etentje met Bram, Kamilla, en Jos. We kwamen bij Uno Mas uit in Wanchai. Dat viel flink tegen. Stront duur en nog steeds honger aan het eind van de maaltijd. Al die kleine tapas hapjes klinken erg goed maar als het op tafel komt, is het zaak om alle ramen en deuren te sluiten want voordat je het weet, vliegt het weg. Daar komen we niet meer terug.
We zijn ons verdriet maar gaan weg drinken bij Dusk Till Dawn. Eerst een drankje buiten en toen naar binnen om naar de muziek te luisteren. Heel gezellig en Joni keek haar ogen uit. Wat een verscheidenheid aan dames! Ze heeft geprobeerd om wat van die dames op de gevoelige plaat vast te leggen.
Zaterdag:
Er was zon en 30 graden voorspelt dus Linn en Joni lagen om 9 uur al aan het zwembad. Helaas liet de zon zich niet echt zien maar ze hebben toch een hele morgen gehangen aan het zwembad en ze zijn zelfs iets bruiner geworden!
Omdat mijn telefoon kuren vertoonde, moest ik echt naar het service centre van Sony Ericson in Mongkok. In principe moet je helemaal niet op zaterdag in Mongkok willen zijn want je kan dan echt over de koppen lopen.
Maar wat moet dat moet, dus nadat ik mijn telefoon had achtergelaten (die ik overigens 2 uur later weer kon ophalen!) zijn we de ladies markt opgegaan. Het heeft geen zin om eerst terug te gaan naar huis om dan een half uur later weer de metro in te stappen. De meiden hebben opnieuw goed gescoord maar de hoeveelheid mensen in Mongkok op een vierkante meter is niet normaal! Het is net zwemmen tegen de stroom in!
Aan het eind van de middag konden we weer naar huis, beetje bijkomen en toen naar My Tokio op Ashley road. Silla, Steve, Crystal, Alexis, Rain en Lydia zouden we daar ontmoeten en Jos en Jesse hadden toch ook wel zin om mee te eten. Lekker buiten op een balkonnetje net zo veel sushi eten als je wilt! Voor 168 hkd/pp (zeg maar 16 euro) onbeperkt eten en drinken. De Chineesjes geloofden hun oren niet maar nadat ze het hadden nagevraagd en bleek te kloppen, gingen ze helemaal los! Een geweldige hoeveelheid sushi, sashimi, tempura, tepanyaki, soep, salades en bier stonden op tafel en we hebben ons buikje helemaal rond gegeten! Heerlijk!
Om alles weg te spoelen zijn we nog naar Heritage 1881 gegaan om een kopje koffie te nemen. Lekker een beetje praten, hangen en opnieuw afspraken gemaakt voor a.s. zaterdag. Dan gaan we bij Rain en Lydia eten en een gezellige avond hebben. Ik heb er nu al zin in.
Maar eerst morgen naar de Pink Dolphins kijken. Opnieuw is er een zonnige dag voorspeld en dat komt goed uit. 4 Uur op een bootje varen en hopen dat we dolfijnen gaan zien!
2 comments:
Hopelijk laten de dolfijnen zich zien. Een leuke zonnige dag op het water toegewenst :)
En en, hebben jullie veel rozr dolfijntjes gezien???
XXXX
Post a Comment