Kraamvisite

Nou ik ben naar het Canossa Hospital geweest gisteravond. Om 6 uur zou ik er zijn, maar bij aankomst bleek dat de taxi er sneller over had gedaan dan verwacht. Om half zes was ik er al!

Binnenstappen in een ziekenhuis gaat niet zo maar tegenwoordig. Bij de schuifdeuren zit een dame die je gaat vertellen wat je moet doen. Eerst je handen desinfecteren, dan 4 seconden blijven staan op een desinfecterende mat, en vervolgens krijg je weer zo'n smoeltje op!

Daarna mocht ik eindelijk de lift in. Daar las ik dat als je in het ziekenhuis bent, en blijkt dat er varkensgriep is uitgebarsten, de mogelijkheid erin zit dat je niet meer weg mag maar dat je in quarantaine moet blijven. Nou dat was niet nodig, want ik ben weer gezond en wel thuis, hihi.

Ik stapte uit de lift en daar zat Michael! Te spelen met zijn spelcomputer! Hij zag er moe maar heel gelukkig uit. De baard van 2 dagen oud verklapte dat een baby krijgen, niet in je koude kleren gaat zitten. De super trotse vader vertelde hoe de dag was verlopen. Dat ze de avond ervoor al naar het ziekenhuis waren gegaan en dat Cynthia om 8 uur de OK was opgereden en dat binnen 10 minuten Micah op de wereld was gezet! Om 9 uur lag Cynthia alweer op de kamer met naast haar Micah in zijn "first set of wheels" zoals Michael zei.
Canossa mag wel opletten dat straks het babywiegje op wielen niet in de ferrari rode kleur is gespoten!

Op het moment dat ik aankwam was Cynthia bezig met de voeding dus we hebben even gewacht op de gang. Totdat een chinese mevrouw die de avond ervoor was bevallen van een dochterje de gang op liep met kind in haar armen en zei "Michael, Cynthia is asking for you!" Deze mevrouw schijnt een beroemdheid te zijn. Een actrice. Nou ze hoeft zich geen zorgen te maken voor nederlandse papperazi want ik heb geen idee wie ze was!

We liepen samen naar binnen en daar lag Cynthia met Micah in haar armen. Ze zag er fris uit! Alsof er niets gebeurt was! Wel verbaasd trouwens alsof ze zelf nog niet helemaal doorhad dat ze nu echt moeder was geworden! Het ieniemini pakketje wat ze in de armen hield, verklapte dat het menes was. Cynthia is moeder!

En wat een prachtig kindje! 6 pond, een hele bos zwarte haartjes, de chinese oogjes en neusje van Cynthia en de westerse kin van Michael! Nee, het kan geen vergissingen opleveren van wie deze baby is. Een perfect koppie want Micah heeft zich geen weg naar buiten hoeven te werken. Ik kreeg Micah gelijk in de armen gedrukt. Wat is dat toch een heerlijk gevoel, zo'n babietje vasthouden. En dat baby luchtje! Hij sliep en af en toe keek hij me aan met een verbaasde blik. Alsof hij wilde zeggen: "Who the chips are you? Another grandma? I lost count!" Michael heeft een foto gemaakt van mij met Micah en zodra ik hem krijg, laat ik de foto natuurlijk zien.

De deur ging open en daar stond oma Ank. Ze was vandaag al 3 keer op bezoek geweest. Maar ze kon niet meer wachten. Ze moest naar haar kleinkind toe. En terecht!

Na een half uurtje ben ik weg gegaan. Helemaal blij dat ik Micah toch nog even heb kunnen zien voordat ik op vakantie ga met Lody.

Later die avond kwamen we Jesse, Jos en Pablo nog tegen en we zijn met z'n allen gaan eten. Ik kreeg wel ineens erge pijn aan mijn mond dus ik ben daarna naar huis gegaan maar de mannen hebben later nog met Michael een borrel genomen op de geboorte van Micah.