Monday, November 30, 2009

Berichten uit het trainingskamp!

In de voorbereiding op de Angkor Wat Race op 6 december, gaat niet alles zoals gepland.

De binnenlandse vlucht van Phnom Pehn naar Siem Reap gaat op de heenweg wel door maar op de terugweg is de vlucht gecanceld. Vanwege een overname van Cambodia Airlines. Dus eenmaal in Siem Reap kunnen we niet per vliegtuig terug naar Phnom Pehn. Nou het kon wel, maar dan moesten we gelijk na de race ongewassen de taxi in om het vliegtuig te halen. Er gaat maar 1 vlucht tegenwoordig en die is om 11 uur 's ochtends. Lukt dus niet. Daarom stappen we in een busje met z'n vieren. T'is maar 308 km verderop en de wegen zijn gelukkig niet in al te slechte conditie. En het duurt maar 6 uur zoals ik op internet kon lezen.

Siem Reap by Road 6hrs / 308 km The road is paved and in good condition. Some small portions are still under construction.

Het lijkt me echt leuk om samen met met de mannen in zo'n busje een beetje te backpacken. We nemen wel een prive busje want dat backpacken moet wel leuk blijven natuurlijk. Ik ben meer van de luxe backpackers opties. En nu zien we tenminste iets meer van het land zelf.


de weg tussen Phnom Pehn en Siem Reap

Met Jos gaat het uitstekend! Hij is alleen al zijn krachten aan het sparen en iets aan het doen met een dieet. We kregen dat later van hem doorgestuurd.

Richtlijn voor het marathonschema:
In de laatste lange duurtraining put je de voorraad glycogeen uit. Eet daarom in de 2 dagen voor deze laatste lange duurloop weinig suiker en koolhydraten. Ook tijdens de lange duurloop beperk je de inname van koolhydraten en suiker. Hou dit dieet ook na de laatste lange duurloop nog 2-3 dagen aan. Be
gin 3-4 dagen voorafgaand aan de marathon je lichaam te geven waar het om vraagt: veel koolhydraten en suikers (en train niet of nauwelijks meer). Je beloning is een extra grote voorraad glycogeen aan de start van jouw (halve) marathon!

T'is in ieder geval duidelijk. Jos neemt de halve marathon wel degelijk heel serieus!! En met die koolhydraten en suikers komt het wel goed. De dag voordat we vertrekken is Jos jarig en dat moet gevierd worden natuurlijk!


Jesse. Niets dan goede berichten. Hij onthoudt zich van alcohol, tabak en al het slechte. Hij heeft onlangs nog nieuwe schoenen gekocht en blijft maar rennen. Of dat laatste nou te maken heeft met de enorme inname van coca cola zonder ijs, is nog niet duidelijk.

Chiel. Hij had de laatste tijd last van zijn knie. Elke keer was zijn knie na het rennen wat stijf. Ik zou dan gedacht hebben "effe kalm aan doen" maar Chiel denkt dan "Niet zeiken gewoon doorlopen!" En zo geschiede. Tot vorige week in China. In zijn hotel loopt hij elke avond op de loopband. Vindt die lekker. Maar ineens kon hij zijn knie niet meer strekken. Het deed pijn en zijn knie werd dik.

Nou zijn we wel altijd bang als er iets met zijn knie is vanwege de tot 2 maal toe gescheurde kniebanden. Vandaar dat hij gisteren met mij is meegelopen en dat ging ook niet echt lekker. Hij deed het wel maar het voelde niet fijn en het werd weer dik.

Vanmorgen zijn we naar de fysio- en sport kliniek geweest. Dezelfde praktijk waar ik ook ben geweest met m'n rug. Hij kreeg dr. Candy! Ze heeft hem anderhalf uur bezig gehouden. Elektro therapie, ultrasound therapie, massage, coldpack en hij heeft oefeningen mee gekregen om thuis te doen.

Woensdagmorgen moet hij nog een keer komen voor dezelfde behandeling. Gelukkig bleek de pijn niet te komen van een opnieuw doorgescheurde knieband maar door een spier die van achter in de knieholte schuin naar voren loopt. Overbelast. Ze had liever gezien dat hij de komende weken rust (d.w.z. niet rennen) zou nemen maar dat gebeurt toch niet. Dus dan maar rust tot aan de race.

Bram en Kamilla zijn alvast de laatste dagen in trainingskamp gegaan in Singapore! Ze doen er ietwat geheimzinnig over maar het zal mij niet verbazen als ze een supertijd gaan neerzetten! Ook de bloedverwanten van Kamilla laten bar weinig van zich horen. Zo weet b.v. nog niemand met welke race ze nou eigenlijk gaan meedoen! We moeten het gewoon afwachten. Spannend!

Maar 1 ding is wel duidelijk. Iedereen heeft er zin in! Zelfs zoveel dat de opening van de East Asian Games op 5 december in Hong Kong en het enorme vuurwerk wat weer wordt afgestoken, ons koud laat! Wij gaan onze eigen Games spelen!!

Sunday, November 29, 2009

Gedenkwaardige momenten

Vrijdagavond.
Eten met Bram, Kamilla, Gijs (broer van Bram), Jos en fam. Hong. Dit was een gedenkwaardige avond. Op de eerste plaats stond toch wel dat Bram en Kamilla OP TIJD waren!! We hadden 8 uur afgesproken bij Elvis en zij waren eerder dan wij op de afgesproken plek. Dit historisch moment moest worden vast gelegd op de gevoelige plaat!



Na de schranspartij (want dat was 't) naar Wanchai vertrokken. Koffie bij X-perience en bier bij Dusk Till Dawn. Het was heel gezellig. We hebben gedanst, gelachen en jello-shots gegeten. We hadden wel wat problemen met 2 Koreaanse "working"dames die perse op onze plek wilden zitten en staan. Hele vervelende types. Volgens mij baalden de dames ervan dat de heren geen oog voor ze hadden.




Rond 4 uur wilden Chiel en ik en Kamilla toch wel naar huis. De overige heren hadden nog veel te veel plezier en steeds als wij buiten stonden, liepen zij weer naar binnen! We zijn toch maar een taxi ingestapt en de volgende dag hoorden we dat zij naar huis gingen bij DAWN!


8 uur 's avonds... ...veel te laat...

Op zaterdag kregen we telefoon van Jesse. Of we zin hadden om met hem en z'n ouders te eten bij Spasso. Hij wilde iets bespreken. Hij had namelijk een enorm probleem. Het eerste wat ons te binnen schoot was "Jesse is zwanger!" en "Jesse heeft de Mexiaanse Griep!" maar achteraf bleek dat "het probleem" geen probleem was! De vlucht van Siem Reap naar Phnom Pehn na de race was gecanceld en nu moesten we een manier bedenken hoe we daar toch konden komen zonder vliegtuig. We nemen nu een minibusje die ons 400 km verderop gaat brengen. Problem solved!
Jesse is alleen wel ontslagen van zijn organisatorische talenten in de toekomst!



Voor de oplettende lezer die Jos mist aan tafel, dat klopt. Jos heeft dwars door de telefoon, de deurbel en het bonken op de deur geslapen!

En wat heel gaaf is, is dat IK of all people, iemand heb geïnspireerd om te beginnen met hardlopen! Kan je je voorstellen? Moi?! De moeder van Jesse leest mijn blog ook en heeft gisteren schoenen gekocht met Jesse. En ze gaat beginnen aan een hardloop schema!! Is dat stoer of niet!! Misschien komt ze wel de 5 km doen in Hong Kong in februari. Lijkt me super. En als dat zo is, dan ga ik het ook doen!

Zaterdagavond.
Mark, de klant van Jesse en Francois, de collega van Chiel waren in HK. Met z'n allen zijn we de Mexicaan gegaan en een drankje genomen in The Pawn en bij Annie. Chiel en ik zijn met Francois eerder vertrokken omdat Francois vanmorgen vroeg weer richting Frankrijk moest vertrekken.



Zondagmorgen.
Vanmorgen stond de laatste training voor de race in Cambodja op het programma. Ik ben met de mannen gaan lopen. Prachtige zonnige dag en niet te warm. Precies goed. Jammer alleen dat Jos niet te motiveren is. Halverwege kwamen we hem alleen tegen. Hij wilde zijn krachten sparen voor de grote race, vertelde hij. Jammer dat Irma hier niet is. Zij weet hem wel te motiveren want zij loopt Jos er gewoon uit, hihi.

Chiel heeft nog steeds last van zijn knie. Hij heeft met mij gelopen en tijdens het lopen voelde het toch niet lekker. Eenmaal thuis voelde het weer beter. Morgen toch nog even naar dr. Kenji. Zou jammer zijn als hij de race niet kan lopen.


Jesse heeft gelukkig geen griep of zwangerschapskwaaltjes. Hij is helemaal klaar voor de race.

En ik? Ik liep lekker. Opnieuw niet gesmokkeld qua tijd of afstand. Ik heb nu getraind met de fotocamera om mijn middel. De rest van de week ga ik niet lopen maar wat oefeningen doen op de Wii. Ik spaar mijn krachten ook!



En straks gezellig bij Mickey aan de appeltaart! Past precies binnen mijn koolhydratendieet, hihi.

Friday, November 27, 2009

Zon

Wat een weertje! Nog geen week geleden kroop ik zowat in de kachel vanwege de kou en nu loop je lichtelijk voor gek met je winterkleren en laarzen aan! De zon schijnt overvloedig en het kwik is opgelopen tot zo'n 24 graden. Ik heb de ramen wagenwijd tegenover elkaar open gezet en de nieuwe familie Duif kwettert er lustig op los onder mijn raam.

Toen Chiel mij belde om te gaan lunchen wilde ik ook maar 1 ding. Op een terrasje! En dat hebben we ook gedaan. Lekker in de zon met mijn nieuwe zonnebril op aan het buffet bij BLT. Heerlijk!! En het buffet was ook lekker!

Thursday, November 26, 2009

Verwende tuttebol!

En dan vraagt de mensheid zich af wat die Chinesen toch hebben met haaienvinnensoep! Kijk en huiver hoe deze dame totaal door het lint gaat omdat ze geen haaienvinnensoep krijgt!

Wednesday, November 25, 2009

Bonnetjes

Ik ben weer bij.

Ik heb alle bonnetjes uit de schoenendoos weer keurig gerangschikt op datum en omschrijving. En alles natuurlijk ingevoerd in excell. Maar voordat ik daar mee mocht beginnen mocht in de maand september nog even over doen. Nadat ik vorige maand de computer had ge-herinstalleerd was ik al mijn data kwijt geraakt. Zo ook mijn excell workbook waar alles in stond. Gelukkig had Chiel nog een kopie tot en met augustus. Dus vandaar.

Maar ik heb het weer gedaan. Die schoenendoos stond mij al een tijdje aan te kijken. Net als alle bonnetjes die verspreid lagen op mijn bureau. Volgens mij kon je ze ook horen roepen als je net voor de tv zat met een kop koffie..."Ans!!! Bijwerken! Invoeren!" Maar ik heb weken gedaan of ik doof was...tot vanavond dan. Het moest echt gebeuren.

Vanmorgen heb ik weer hard gelopen. Het ging goed. Kreeg alleen daarna een beetje last van mijn rug. Morgen maar even niets doen. (Jippie!) Chiel was ook al geblesseerd. Gisteravond op de loopband in zijn hotel kreeg hij last van zijn knie. Volgens hem niets aan de hand. Alleen is zijn ene knie 2 keer zo dik als de andere. Maar volgens Chiel gaat het goedkomen.

Gistermorgen stond Jos weer voor de deur. Weer terug uit NL. En hij had van de Sint pepernoten en chocolade letters gekregen voor ons! Geweldig! Beste Sint en Piet uit Ommen en Hardenberg, heel hartelijk bedankt!! Ik laat ze nog even in de kast liggen voor NA de race maar dan gaan ze zeker weten in no time op!

Met Mickey ben ik dinsdag weer aan het dimsummen geslagen. We willen elke week een andere dim sum plek proberen. Feit is dat het gewoon super gezellig is. Daarna nog even shoppen en toen ben ik mee gegaan naar haar huisje en hebben we op het dakterras nog wat gedronken.



Prachtig uitzicht op de moskee en om de hoek zag ik de Pinnacle. Erg leuk om te zien. Verder zag dat dakterras er prima uit! In een hoek stond een enorme BBQ met tafels die je als bewoner kan huren. Geweldig! Mickey weet het nog niet maar we komen zeker langs om te BBQ-en!

Tuesday, November 24, 2009

Run Forrest! Run!!



Nog een goede week en dan is het zover. De Angkor Wat Race.



Voor zover ik het nu kan overzien is alles geregeld. We staan ingeschreven en hebben de papieren klaar liggen. De tickets van HK naar Phnom Penh zijn betaald. De tickets van Phnom Penh naar Siem Reap zijn geboekt door Jesse. De hotels in beide steden zijn geboekt. Kan wat dat betreft niet veel meer mis gaan...

Nu alleen nog de training en hopen dat ik genoeg gedaan heb om niet helemaal voor paal te staan. Ik loop 3 keer per week en heb nog geen training overgeslagen. Deze week maak ik nog 2 trainingen en volgende week nog eentje en dan moet het goed zijn. We vertrekken op donderdag en een paar dagen rust moet kunnen, vind ik. En dan gaan we aan de bak...

Het lijkt me echt geweldig om daar te lopen. Als je dan toch moet lopen dan maar op een geweldige plek waarvan de UNESCO zelfs vind dat het bewaard moet blijven. Vol met tempels en in een prachtig bos. Nooit gedacht dat IK zou zeggen "ik heb er zin in", maar het is echt waar! Ik kijk er ontzettend naar uit!

's Ochtends om 06.50 op 6 december, valt het startschot voor de 5 kilometer. Als alles goed gaat, sta ik daar met Kamilla. Wij lopen de 5 km. Compleet met fotocamera, want ik ga genieten! Ik ga op z'n Chinees een stukje rennen!

De route voor de 5 km (oranje lijn)

Om 06.40 uur vertrekken Bram en Ina, dacht ik. Bram sowieso maar ben niet zeker of Ina en haar man nou de halve marathon of de 10 km gaan lopen.

De route voor de 10 km. (oranje lijn)

Om 06.30 uur, is het startschot voor de halve marathon. Chiel, Jesse en Jos gaan het wederom proberen. Heel stoer!

De route voor de halve marathon. (oranje lijn)

Monday, November 23, 2009

Where to go?

Het wordt hoog tijd om eens te bedenken waar we naar toe willen tijdens Chinees Nieuwjaar. Het klinkt wat overdreven om daar nu al over na te denken want Chinees Jaar valt pas in februari, maar als je ergens heen wil waar je niet overlopen wordt door Chinezen is nu haast geboden!

De reisboeken liggen op tafel. Het internet wordt afgezocht. Meningen worden gevraagd aan reislustige mensen. En dat alles met die ene prangende vraag op de lippen: Waar gaan we heen?

In ieder geval dus niet naar China. We willen dolgraag eens een lange trip maken door China. Bijvoorbeeld de oude Zijden Route, de Gobi Woestijn, Kashgar waar de zondagse veemarkt wordt gehouden, de Stone forrest, Lhasa... maar tijdens Chinees Nieuwjaar is dit geen goed idee.

Ik wil ook niet uren in een vliegtuig zitten dus Australie of Nieuw Zeeland vallen af. Te ver weg en te weinig tijd. Het lijkt me wel enorm gaaf om te zien maar niet nu. Eerst dichterbij huis alles maar eens bekijken.

Het liefste zou ik naar iets warms gaan. Hoeft niet perse iets aan het strand te zijn alhoewel een lekker zwembad niet vervelend is natuurlijk. Cultuur is belangrijk. We willen wel iets zien. En we willen lekker kunnen eten! Valt toch ook onder het kopje 'cultuur' tenslotte. En ik wil eigenlijk iets nieuws zien en niet ergens heen gaan waar we al geweest zijn.

Je begrijpt, t'is niet makkelijk... we hebben het moeilijk! Keuzes, keuzes, keuzes....

Sunday, November 22, 2009

In het kort...

Afgelopen vrijdag heb ik kennis gemaakt met Joke. Zij woont in Guangzhou en schrijft een blog over haar leven in China, die ik volg via mijn blog. http://joketummers.web-log.nl Ik had gelezen dat ze samen met een Duitse vriendin, een dagje kwam shoppen in Hong Kong en een afspraak was gauw gemaakt. Het was gezellig en leuk om Joke nou eens in levende lijve te zien.



Gisteren was echt een luie dag. Chiel en ik hebben wat rond gelopen en wat geshopt. We zijn gaan lopen van TST naar Mongkok en we kwamen dus voor een kopje koffie terecht in Langham Place.





Er stond weer een heel kerstdorp in de lobby en het was super druk met mensen die foto's namen van zichzelf en elkaar! Ook bij Herritage 1881, zag het er geweldig uit! Ik heb nog nooit zoveel ballen bij elkaar gezien!





's Avonds kregen we het ineens druk! Klanten en collega's kwamen ineens allemaal tegelijk naar HK. We zijn met z'n allen gaan eten en daarna lekker een drankje genomen op het terras van Elements.





En vandaag heeft Chiel eerst hard gelopen met Jesse en daarna zijn we natuurlijk naar Spasso gegaan. Mickey en Jaap gingen ook mee. En volgens mij beviel ze dat wel goed! Lekker gehangen op het toch wat frisse terras. Maar zo'n terras heather (en de prosecco!) doet wonderen en voordat we het wisten was het al 4 uur!

Vanavond hebben we gegeten met Jesse bij het Indonesisch restaurant. Annie kwam later ook zodat ze nu eens met eigen ogen kon zien hoe erg we de Dirty Duck (Het beste en gezelligste Indische restaurant van HK dat helaas is gesloten) missen. Ik weet niet of het indruk heeft gemaakt maar aan Jesse zal het niet liggen. Hij heeft, als ik het goed geteld heb, wel 20 keer gezegd dat hij de Dirty Duck weer terug wil!

En op de terug weg in de lift zagen we het hangen...de "recommondations for cold weather adaption"! Let vooral even op punt nummertje 7!! (Als je op de foto klikt wordt hij vergroot!)

Saturday, November 21, 2009

Friday, November 20, 2009

Wilders

Ik heb een abonnement op het wereld expat magazine. Elke maand komt het digitaal mijn huiskamer in Hong Kong binnen. Leuk om te lezen. Je blijft op de hoogte van wat er in Nederland speelt en leuke stukjes van Medelanders die in het buitenland wonen.

Meestal ga ik gelijk door naar "Expat aan het woord" maar nu viel mijn oog op onderstaand stuk dat gaat over het kentekenbeleid van het RDW.

In Nederland is commotie ontstaan over het bericht dat de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) geen lettercombinatie PVV aanmaakt voor nieuwe nummerborden op auto's. PVV-leider Geert Wilders is woest en heeft in Kamervragen aan minister voor Verkeer Camiel Eurlings gevraagd "of de RDW van de pot gerukt is".

Ik ben verbaasd! Niet over Wilders, want die man spoort niet en dat is al lang bekend. Maar ik ben verbaasd over de reacties van lezers. Je zou toch denken dat men wel overwogen een reactie schrijft. Eentje zonder spelfouten bijvoorbeeld. Dat je wikt en weegt wat je wel en wat je niet kan schrijven. Kwestie van goed fatsoen zou ik denken. Maar nee. Tegenwoordig heet dat vrijheid van meningsuiting.

Ik schrik van die reacties!
Maar dat komt misschien omdat ik niet meer in NL woon en dus niet zoveel meer mee krijg van het nieuws. En misschien komt dat omdat ik uit een Indisch gezin kom en dus niet 100% Nederlands ben. En misschien komt het omdat Ben toen hij nog maar 4 jaar oud was kreeg te horen van een overbuurvrouw "Rot op naar je eigen land!". En misschien komt dat omdat we Moslim vrienden hebben. En misschien komt dat omdat ik zelf in het buitenland woon en me niet kan voorstellen dat wij hetzelfde behandeld zouden kunnen worden. En misschien komt dat als je niet in NL woont, ineens blijkt dat het hele universum NIET om NL draait.

Maar ik krijg daar kippenvel van... Wat is er toch aan de hand met Nederland??

Thursday, November 19, 2009

Grijs.

Ik was het vandaag zat. Ik keek in de spiegel en zag over de gehele uitgroei grijze haren!! Ik was onbewust '...heb eerbied voor jouw grijze haren..." aan het neuriën toen ik mezelf in de spiegel zag. Genoeg. Ik kon echt niet meer wachten totdat ik in NL ben want het zag er echt niet uit. Ik heb het nog wel uitgesteld tot vanmiddag omdat Therasita toch kwam en dan ben ik liever weg dan dat ik op de bank zit te kijken wat zij aan het schoonmaken is.



Dus naar Il Colpo. Dat is wel lekker hier, dat je zonder afspraak gewoon een salon kan inlopen. Ik had ook geen zin om naar North Point af te reizen waar de Nederlandse kapper zit. Gewoon snel en dichtbij. Met de jas en sjaal om (koud!) kwam ik binnen lopen. Een heel arsenaal van personeel stond me al op te wachten en nadat ik had verteld wat ik wilde, zochten ze mijn naam op in het systeem. Ik was er al eerder geweest.



"Oh, I see Mike is your consultant. It's his day off, I will call him. He will be here in 10 minutes!", zei de dame achter de balie. Nee!! Laat hem maar lekker thuis blijven. Het is zijn vrije dag! Ik neem wel een andere kapper, hoor. "No it's no problem", zei de dame.

D'as nou toch ook wat. Ik wil naar de kapper, die gozer in het systeem is blijkbaar mijn consultant en nou moet hij op zijn vrije dag hier heen komen omdat ik hier nu sta! Laat hem lekker languit liggen op de bank.

Maar nee hoor. Terwijl ik met de haren in de verf zat, liep Mike binnen. Voor de verf heb ik namelijk een andere consultant, hihi. Johnny. Hij kwam gelijk naar mij toe. "So nice to see you again Joanna! Long time no see." Ik heb me nog verontschuldigd dat ze hem hebben opgeroepen maar hij wilde nergens van weten. "It's no problem, really. I live around the corner." Nou ja dan kan ik er ook niets aan doen.

Ze hebben mijn haar geverfd, een behandeling gegeven omdat het zooo droog was, een dekentje omgeslagen omdat ik het koud had, capuchino ingeschonken. Verder kreeg ik een hoofdmassage van een half uur en Mike kwam dan mijn haar föhnen. Een knipbeurt sloeg ik deze keer over. Ik wil mijn haar in een staartje kunnen dragen straks in Cambodja.

Eerlijk is eerlijk, het ziet er weer gelikt uit. T'is wel een rib uit je lijf maar de kleur is prachtig en het haar superzacht. En de coupe is super. Volgens Therasita zie ik er veel jonger uit, hihi. (moet ze ook zeggen want ze had haar geld nog niet gekregen...)

Wednesday, November 18, 2009

Ballen

Het is hier koud. Echt koud. Vanwege een koudefront die uit het noorden afzakt naar het zuiden. En het waait. Niet zo hard dat je gestrekt tegen de wind in kan hangen, maar een gezonde frisse wind. Op zich wel lekker dat je voor de verandering niet vast plakt aan je stoel, je bed en je kleren. Maar dit is nou ook weer overdreven. 10 Graden!

Gisteravond heb ik mijn kacheltje maar weer 's opgedoken. Onze trouwe metgezel. Mee gekomen vanuit Shenzhen waar we de allereerste winter zowat in kropen vanwege de kou. De kachel deed dienst als bijzettafel in de logeerkamer. Alles eraf en strak tegen de bank gezet waar ik in ieder geval warme benen kreeg. Hoef mijn benen ook niet te waxen deze week want de haren zijn er afgeschroeid. Groot verschil met mijn neus waar de ijspegels aanhingen. Ik had zeg maar mijn eigen koudefront die niet afdaalde naar het zuiden.

Gistermiddag heb ik heerlijk dim sum gegeten met Mickey. Maar niet bij onze dim sum chinees, ze bracht mij naar een restaurant op de boulevard naast het Space Museum. Ik had geen idee! Prachtig uitzicht over de skyline, heerlijke dim sum, maar een service die pet was. We hebben zo'n 3 kwartier gewacht op de laatste 2 gerechtjes die we hadden besteld en die kwamen pas na 3 keer vragen.

Daarna hebben we koffie gedronken bij Habitu en toen de CitySuper in. "Alleen even yoghurt halen hoor", zei Mickey. Enfin, we kwamen na een uur en een mand vol bakspullen de Super weer uit. Bijna nog de yoghurt vergeten trouwens, hihi. Maar het was heerlijk om zo op je dooie gemakkie bakvormpjes, glazuur met en zonder glitters en oven thermometers uit te zoeken!



En toen liepen we langs een stand met kerstballen...Prachtige ballen! En alles in de vorm van gebakjes, chocolade, bonbons en kopjes capuchino. Heel bijzonder maar super duur!



Een bal voor 80 hkd ging echt te ver, net als de lampjessnoer in de vorm van kleine kroonluchters voor 450 hkd. Die zijn dus ook keurig blijven hangen in de stand maar we hebben wel foto's gemaakt!



En vanmorgen, jazeker, heb ik week 9 afgerond van mijn loopschema! Omdat het zo lekker ging heb ik zelfs een extra 10 minuten gelopen! Ik voel me weer helemaal stoer. By the way, alle tickets van HK naar Cambodja en de hotels zijn geboekt en binnen. We kunnen hoor wat mij betreft!

Tuesday, November 17, 2009

Wist je dat?

  • Precies 33 jaar geleden op 17 november een schoolfeest werd gehouden in Nunspeet?
  • Die stoere gozer uit Den Haag z'n neus daar ook liet zien?
  • Alle ogen gericht waren op hem omdat hij GEEN 'bloempottenkapsel' had?
  • Zo'n meisje van Voogd ook op dat feest was?
  • Ze toen samen gingen dansen op 'Fame' van David Bowie?
  • Ze toen elkaar het eerste kusje hebben gegeven?
  • Het zo dus gekomen is?

Monday, November 16, 2009

Koud he?

Wat woon ik toch in een schattig dorp!
Het wordt "koud" (hahaha, jullie zouden er jaloers van worden) en dus een "cold weather warning"! Warm aankleden en geen vuurtjes stoken in je huis is het advies!

Highway to Hell



Nadat we de hairy crabs hadden verorberd in Wanchai, liepen we in 1 streep door naar 1/5Nuovo. Een loungebar waar Annie werkt. Leuk barretje en Jesse en Mark (klant van Jesse) waren na hun maaltijd daar terecht gekomen. 'Of we nog zin hadden in een drankje', lazen we in de sms. Waarom niet. 1 Drankje en dan lekker naar huis. Dat was het plan...



Het was gezellig. Mark had het reuze naar de zin en Chiel was al flink vrolijk. Hij had knoerthard gewerkt de afgelopen week en had alle 'shit' naast zich neergelegd. Van het ene drankje kwam het andere drankje en na een tijdje stonden we ineens in Dusk till Dawn. Zelfs Annie was na haar werk even langs gekomen. Gezellig!



Het werd gezelliger en gezelliger, en Chiel kon niet stil blijven staan! Hij bleef maar dansen en zingen, en het leek of alle vermoeidheid als sneeuw voor de zon verdwenen was! Jesse en hij waren schor van het zingen. En bij de eerste noten van "Highway to Hell" gingen ze uit hun dak! De heren hadden er zin in! Maakten nieuwe vrienden, bleven praten en dronken misschien een biertje en een colaatje te veel. Maar ach. Het was weekend!



Veel meer kan ik er echt niet over zeggen zonder dat de censuurcommissie zich ermee bemoeit. Het was gezellig! En het werd laat...heel laat...

Sunday, November 15, 2009

Hairy crab



Onze Chinese vrienden waren helemaal zenuwachtig. Ze hadden er een jaar lang ongeduldig op gewacht. Maar gisteravond was het dan eindelijk zover! IT'S HAIRY CRAB TIME!!



Zodra de R in de maand is, schieten de "crab-shops" als paddestoelen uit de grond. Overal zie je ze ineens. De kleine winkeltjes, niet groter dan een schoenendoos, en onder trapportalen gevestigd, waar glazen koelkasten tegen de muur gedrukt staan en vol geladen zijn met de krabbetjes ingebonden in bamboeblad, staan vol met Chinezen die elke krab uitvoerig bekijken en keuren. Pas als zij de 'best of the best' hebben gevonden gaat hij in een tasje.

Het is een wetenschap. Je kan niet zomaar een krab kopen. Je moet overal op letten.

Buying Tips

Buying Tips for Shanghai Crabs

  1. To check the crab’s freshness, simply knock on the crab’s shell. If its eyes respond and move, then it indicates freshness. The best crabs’ outer shells usually are dark green in color, and have a clear sheen.
  2. To distinguish the crab’s gender, turn it around and look at its abdomen. Female crabs have a round belly whereas male ones are recognized by its pointed belly.
  3. Buy crabs that have nice and firm legs as that generally indicates a meatier crab.
  4. The ninth month of the Chinese lunar calendar is the best time to eat female crabs as they are full of protein and roe, while the tenth month is better for male crabs as they are full of roe and milt.


De beste krab komt uit het Yangcheng Lake (陽澄湖) and Tai Yu (太湖) uit Shanghai. Daar worden ze gekweekt. En net als de mosselen, is de tijd tussen september en december de beste tijd om ze te eten. En in heel Hong Kong zijn er maar een handvol winkeltjes waar je die echte crabs kan kopen. Silla en Steve zijn dan ook vanuit Wanchai waar zij wonen, afgereisd naar Kowloon City om daar de krab uit te zoeken! Die krijg je dan compleet met certificaat zodat de koper zeker is dat de krab ook inderdaad uit die meren komen. Net zoals alles wat in HK te koop is, kan je hier ook tegen 'kopieën' oplopen natuurlijk.



De krab moet ongeveer zo groot als je handpalm zijn, een beetje vierkant van vorm. Ze moeten dikke poten hebben wat indiceert dat ze waarschijnlijk het meeste vlees hebben en 'juicy' zijn. Ook moeten de poten behaard zijn. De naam hairy crab zegt het eigenlijk al!
Vervolgens koop je een mannetje en een vrouwtje, dit om te kunnen proeven welke dit jaar het beste smaakt. Ik had nooit verwacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik vind de mannetjes het lekkerst om de 'roe' zachter is en smaakt als eigeel.



En als laatste controle punt, moet je op de rug van crab een soort van 'smiley' kunnen zien.



Want het gaat dus eigenlijk om de 'roe'. Het gaat niet om het vlees. Want laten we eerlijk zijn, hoeveel vlees komt er nou helemaal af van zo'n krabbetje. De roe moet smeuïg zijn en vooral veel! Vrouwtjes hebben ook 'roe' maar dat is vaak harder, dan bij de mannetjes.


Rain en Lydia

En dan de bereiding. Die is eigenlijk heel simpel. Ze worden gestoomd met z'n viertjes in een stoompan en bovenop de krab gaat een plakje verse gember. Bij het eten komt een dipsausje van geperste gember met soya en vinegar.

Je begrijpt, onze Chinese vrienden waren helemaal in extase. We kregen eerst gestoomde vrouwtjes. Er werd uitvoerig gepraat over de vorm, de smaak, en de hoeveelheid roe. En tijdens ronde 2 kregen we de gestoomde mannetjes. Deze krab was de beste van de afgelopen 10 jaar! Daar waren ze allemaal van overtuigd. De roe was perfect en het vlees was zoet van smaak. Ze raakten niet uitgepraat over de hairy crab!

Gelukkig had Silla na de krab ook nog Shanghai dumplings op het menu staan. Dit vooral om de westerse magen en die van Rain te stillen. (Rain is volgens ons een nep-chinees want hij heeft net als Chiel en ik, altijd trek in meer!) Want het is en blijft maar een ieniemini hapje eten!
Voor de keukenprinsessen en prinsen onder jullie, hieronder dan ook de bereiding van de 'famous hairy crab'!

Cooking Tips

Shanghai crab is usually cooked by steaming.

IMG_0265

  1. Wash the crabs in tap water by brushing briefly the legs and shell using a small brush. Keep the strings on the crabs, do not remove them!!!
  2. Boil water in a wok or steaming pan. Place the Chinese Dried Shiso leaves (紫蘇葉) into the the boiling water, this is to minimize the coldness (寒 涼), see also below and to get rid of the seafood smell from the crabs.
  3. Roughly steam the crabs for about 18-20 mins, depending on the size of your crabs. You can ask the shop assistants, they are always happy to explain you the instruction.
  4. Place on a plate with the abdomens facing upward, this is to avoid the yellow roe from losing from the crabs.
  5. The cooked crab should be a bright shade of red and is delicious when served with minced ginger, Chinese raw brown sugar and vinegar.
  6. Do not eat the crescent-shaped lungs or intestines.
  7. A Shanghai crab meal is better accompanied by warmed Shao Hsing wine (紹興酒) with a plum (話梅) added to the wine to enhance the taste.
  8. It is said that the Shanghai crabs are rather cold (寒 涼) (Chinese medicine) in natural, this can be balanced by having a hot ginger tea which is simply cooked by boiling slices of fresh ginger and brown sugar.

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails