Bonjour

Vandaag wilde ik eens even kijken bij Bonjour. Een soort van Kruitvat maar dan vooral voorzien van testers. Je kan wel zeggen dat je er veel merken kan kopen voor weinig. Het scheelt soms echt tientjes met wat je in NL kan kopen.

Maar het irritante aan die winkels is dat ze altijd vol gepropt staan met stellingen. Dat de afstand tussen de stellingen altijd te smal is. Dat heel mainland China net op hetzelfde moment als ik naar binnen wil. Maar met stip op nummer 1 is vooral het winkelpersoneel die op je zenuwen werkt!

Ik sta dus in die winkel te kijken naar een oogschaduw. Ik kijk alle testertjes door maar de kleur die ik wil, staat er niet tussen. Wij vrouwen herkennen dat wel. Je houdt elk doosje vast en tegelijker tijd scan je de stelling af, of er niet toevallig toch ergens een doosje staat met die kleur!

Terwijl ik nog niet overtuigd was of ik die kleur wel wilde hebben, komt er zo'n chinese hittepetit aan.
Ze graait het doosje uit mijn handen en zegt:"I bring to cashier for you ok?" Oh dan word ik toch kwaad! "NO", zei ik geirriteerd. "I'm not sure yet!" Ze keek me echt vol ongeloof aan. "But you buy ok?" "NO, like I said, I'm not sure yet!" en volgens mij keek ik behoorlijk pissed.

Nou werkt het systeem bij Bonjour als volgt. Voor elke aankoop die de medewerkster naar de kassa brengt, krijgt zij een percentage. Dus ik begrijp het wel dat ze de spullen naar de kassa willen brengen zodat ze hun percentage kunnen krijgen, maar laat me nou in hemelsnaam even op mijn gemak kijken! Das toch niet zoveel gevraagd?

Daarna liep er een medewerkster konstant achter mij aan. Bij elke stelling, stak ze haar hoofd om de hoek om me te overtuigen van een aankoop."You buy? I bring to cashier for you!" "Please leave me alone", zei ik. "If I want something I buy it, but if you keep harressing me, I go to another store", siste ik.
Voor 2 minuten liet ze me alleen. Ik krijg daar wat van. Het was ook niet druk in de winkel, maar als je ze echt nodig hebt omdat je uitleg wil, dan zijn ze nooit te vinden!

Toen ik dan toch uiteindelijk naar de kassa liep, werd er achter mij door de medewerkster geroepen dat ik haar klant was. Wat?! Ze heeft geen zak gedaan om mij te helpen alleen maar geprobeerd spullen uit mijn handen te grissen.
Maar goed ze heeft haar zin. Ik mijn oogschaduw en zij haar percentage!