Fa Yuen Streetmarket

Het is weer dinsdag en Chiel is vanmorgen vertrokken naar China. Ik heb volgens mij hem wel horen douchen maar daarna ben ik weer ik slaap gevallen. Toen ik m'n ogen opnieuw open deed was het al half negen! Een nieuwe dag met nieuwe kansen!

Ik heb de was in de machine gegooid, de plantjes water gegeven, de afwas gedaan en toen koffie gezet. Sanne zou langs komen voor een bakkie troost. De afgelopen weken had ze visite uit NL gehad en nu was iedereen weg. Het was gezellig en we hebben lekker zitten praten over van alles en nog wat.

Toen Sanne weer naar huis ging, ben ik naar mijn favo-marktje gegaan in Mongkok. De Fa Yuen Streetmarket. Je kan er van alles kopen, van bananen en home made noodles tot en met nep-crocks en bollen wol. T'is lekker slenteren daar en je ziet altijd wel iets waar je niet zonder mee kan!

Ik zag ook de beruchte water-noodles! Zo'n piepschuim ding waarmee je kan hangen in het water. Een tijdje geleden zocht Wytske er eentje en dan heb je geen idee waar je die dingen zou kunnen kopen. Nu zag ik om de winkel zo'n beetje, van die noodles hangen aan het plafond. Nou ja, voor de volgende keer dan maar...

Nadat ik alle winkeltjes en marktkramen uitvoerig had afgestruind, verse groentensap had gedronken en toch maar die sjaal had gekocht in die prachtige blauw/groene kleur die in mijn persoonlijke kleurenwaaier stond, een tros bananen en een zak vol sappige lychees in de tas had gestopt, was het tijd om naar huis te gaan.

En toen kwam ik langs een piepklein bakkertje waar ze de meest geweldige broodjes verkochten. Van die typisch chinese broodjes die er altijd lekkerder uitzien dan ze eigenlijk zijn. Van die broodjes waar de meest ranzige vullingen inzitten, maar die er zo schattig en leuk uitzien!

Een Chinese hotdog en een koikarper met tonijn vulling...Yammie!

Ik kon het niet laten en ben naar binnen gegaan. Ik ga echt voor de bijl in zo'n winkeltje. Niemand praat engels om mee te beginnen en de locals struikelen over elkaar om als eerste zo'n broodje te pakken. Ik heb er ook een paar gekocht om foto's van te nemen. Gelukkig waren ze super goedkoop. Ik geloof dat de duurste 3 hkd was, dus ook al smaken ze nergens naar, ik heb toch weer wat leuke foto's er aan over gehouden!


Een egeltje met zoete rodenbonenpasta en een Lotusbloem met lotuspasta...

Naar de tandarts

Gisternacht had ik wat problemen met slapen. Niets bijzonders want ik heb al jaren last van slapeloosheid. Maar goed, ik werd wakker en vroeger zou ik dus een sigaretje gerookt hebben om daarna opnieuw mijn bed in te stappen en vervolgens te hopen dat Klaas Vaak langs zou komen.

Deze keer ging dat roken dus niet, maar ik zag nog een halfje bruin op het aanrecht liggen. Hmmm...een boterhammetje met kaas...ook lekker! Terwijl ik een plak afsneed van het brood dacht ik nog:"...tjee dit brood is wel heel snel oud geworden! Hier kan je je tanden opbreken.."
En dat gebeurde dus ook! (Dat organische brood koop ik NOOIT meer! En wie nog 1 keer zegt dat roken ongezond is breek ik z'n benen!!!)

Ik nam een hap, ik hoorde een krak, en ik hield een afgebroken kies in m'n hand! Paniek!! Wat nu? Nou heb ik een gebit, die al aan alle kanten kraakt en doet, en mijn fobie voor tandartsen heeft daar goed aan bij gedragen (met dank aan de legertandarts de Vries!! Zie mezelf nog vastgeklemd bij Louky op schoot zitten!) maar nu kon ik er echt niet meer onderuit. Ik moet nu echt naar een tandarts hier in Hongkong!

Ik heb gelukkig geen pijn want onder al mijn kiezen zijn al talloze wortelkanaalbehandelingen uitgevoerd, een geluk bij een ongeluk. En deze kies in het bijzonder was, ooit door de tandarts in Nunspeet, geheel opgebouwd door vullingen. Je kan ook niet echt spreken van een kies denk ik. T'is meer een vulling in de vorm van een kies. Het was echt een meesterwerkje!

Ik ben vanmorgen naar beneden gegaan en heb gevraagd aan de dames of zij misschien een tandarts wisten. Nou schijnen de tandarts praktijken constant vol te zitten en daarom zat een afspraak voor dezelfde dag er niet in. (Pfff....) Maar ik heb net gebeld, en ik kan a.s.vrijdag terecht voor een afspraak en het schoon maken van het gebit (of wat daar van over is...)! Het zit in hetzelfde gebouw als de gynaecoloog. Chiel is dan gelukkig hier in Hongkong en die mag fijn even met mij mee.

Het slapen is die nacht helemaal niet meer gelukt. Dat mag duidelijk zijn. En voor de rest van de week zie ik het ook somber in...

West Kowloon

Vanmorgen hadden we zin om een stuk te wandelen. Alleen niet in de bergen want het weer is nog aardig onvoorspelbaar. We hadden geen zin om ergens boven op een berg weg gespoeld te worden of om overvallen te worden door donder en bliksem.

We zijn gaan lopen naar het West Kowloon Waterfront Promenade! Shame on us! We wonen nu bijna 5 jaar in HK en we waren er nog nooit geweest. Het ligt achter Elements.

En daarom zijn we eerst Elements maar ingelopen voor een lekker bakkie koffie bij Starbucks! Het zat al aardig vol met chinezen die volgens ons zo uit bed kwamen om bij Starbucks aan het ontbijt te gaan. En na de koffie verder met de wandeling.

We liepen nog geen minuut buiten toen we overvallen werden door een tropische regenbui! Het kwam loodrecht naar beneden vallen en binnen 2 minuten waren we volledig doorweekt en liepen we te soppen in onze schoenen. De druppels waren zo groot dat het leek of er hagel naar beneden kwam! We hebben even geschuild onder een viaduct tegenover de airport express totdat het ergste voorbij was.


Daarna zijn we doorgelopen en hebben we voor het eerst deze promenade kunnen aanschouwen van dichtbij. Chiel en ik waren de enige bezoekers! Later zagen we nog een groepje Ama's die gezellig aan het eten waren onder een afdakje. En je betaald geen entree!

Ik vond het een leuk stukje Hongkong. Er liep geen mens en prachtige uitzichten op de haven en de skyline. Je kon echt een rondje maken. En net voor de Western Tunnel steek je weer over naar Elements. Chiel wil de volgende keer eens proberen om vanuit huis te starten met hardlopen en dan via deze promenade weer terug te lopen. T'is in ieder geval even wat nieuws.

Na de wandeling kwamen we weer uit bij Elements en daar hebben we lekker dim sum gegeten voordat we weer (in de regen!) naar huis zijn gelopen.

Zwak...heel zwak...

Nou, wat een tegenvaller zeg. Zitten we gisteravond helemaal klaar voor het raam om de storm eens goed te kunnen zien, gebeurt er helemaal ...NIETS! Geen zuchtje wind, niets!! De storm was al flink afgezwakt en toen het op 60 kilometer van Hongkong was, kon je echt niets merken van een T3. En vandaag is het weer slechter dan gisteren. Het regent al de hele dag en ik heb nog geen zonnestraaltje voorbij zien komen. Bah, bah.

Verder geen grote plannen voor dit weekend. Beetje lummelen. Hopelijk is het weer morgen beter.

Update

En toen was het T3...

Donkere wolken

Dit was vanmorgen toen ik wakker werd...




En dit was rond een uur of 10 op weg naar Chiel's kantoor...

Stormy weather

Vanmorgen werd ik wakker en nadat ik een kop koffie had gepakt en op de bank zat, vertelde Chiel dat Michael Jackson was overleden. Ook op CNN was het breaking news. Aan een hartaanval. Huh?! Michael?! Hij was 50 jaar!

Ik kan me nog herinneren dat we zijn LP "Thriller" kochten. Dat was in 1982. En zelfs in Nunspeet waar we op dat moment woonden, was deze LP steeds uitverkocht! In mijn ogen was Michael echt een idool, onsterflijk en een supermuzikant. Een self-made idool. Geen American Idool was daar aan vooraf gegaan. En nu is hij niet meer...vreemd...

Verder zag ik ook dat Hong Kong weer een nieuwe typhoon verwacht. T1 is vanmorgen afgeroepen. Dit keer is het typhoon Nangka die z'n opwachting maakt. Deze typhoon heeft op de Filipijnen al flink huis gehouden. Maar ik ben niet verbaasd. Ik had al zoiets verwacht. Jos is het land uit en dan is het min of meer de goden verzoeken. Die gozer is hier nooit als er een typhoon de kop opsteekt!

Vegeti, vegeto, vegetarisch!

Hongkong staat bekend om zijn culinaire hoogstandjes. De Peking eend hier smaakt beter dan in Peking bijvoorbeeld. Het Indische eten bij onze huis indo is stukken beter dan in Indonesië zelf. En dat zijn 2 voorbeelden die ik hoogst persoonlijk heb ondervonden!

Gisteravond heb ik een ander culinair hoogstandje geproefd! Samen met Mark en Wytske ben ik naar Mongkok afgereisd om vegetarisch te eten. Volgens hun het beste vegetarische eten in Hongkong. Dat wilde ik wel eens meemaken.


Oude mannetje die dammen met voorbijgangers in Mongkok.

Ergens op de vijfde verdieping in hartje Mongkok was dit restaurant gevestigd. We liepen achter Mark aan die al hartelijk verwelkomd werd door de baas. "Hello mister Mark!" We kregen een mooi tafeltje en Mark begon naar hartelust te bestellen. Binnen no time kwamen de eerste gerechten op tafel en toen kon het smullen beginnen.



Echt waar, als je niet zou weten dat dit een puur vegetarisch restaurant zou zijn, dan weet ik zeker dat je het verschil niet zou proeven! Het was super lekker en wat opviel was dat de vlees en visgerechten niet van tofu waren gemaakt maar van champignons! Z a l i g!!!

Elk gerecht smaakte echt naar wat het moest voorstellen. De gestoomde vis op z'n Thais klaar gemaakt, de spare ribs met zoet/zure ketjap saus, de kip met pindasaus, de zoetzure varkensvlees en de Singapore noodles. De textuur van de gerechten waren echt zoals het zou moeten zijn! Ik stond verbaasd!



En een bijkomend voordeel is dat je je niet verslikt in een kippenbot of graat! Dat hebben ze nog net niet nagemaakt. Dit restaurant wordt zeker een van mijn favorieten!
Een avondje zonder vlees of vis..."dat breekt zo lekker de week!"...Toch?!

Ultraman!

Nee ik heb het deze keer niet over mijn gespierde en super sportieve echtgenoot, alhoewel ik daar boekdelen over kan schrijven, maar over een Japans cartoon figuur. Chinezen, eigenlijk Aziaten in het algemeen zijn helemaal wild van stripfiguren. Van "Hello Kitty" heb je b.v. hele winkels in Hong Kong!



Ik zat in de taxi bij een chauffeur die zeker de 70 jaar gepasseerd was. Maar deze man was helemaal in de ban van Ultraman! Hij vond het prachtig! Ik denk dat hij zichzelf stiekum toch wel een beetje zag als Ultraman. En als ik daar zo over nadenk, is hij dat misschien ook wel. Heel behendig stuurde hij door het altijd vastzittende verkeer!



Zijn hele taxi was van binnen uitgedost met stickers, poppetjes, hoofdsteun-hoesjes en geurflesjes in de vorm van Ultraman. Ze stonden overal! Op het dashboard, op de hoedenplank en op de ramen! Ik kon het niet laten en heb daar wat foto's van gemaakt.

Oprecht sorry maar 't moet even...

T'is toch niet te geloven...het is nu half een 's nachts en het is nog steeds 30 graden! En super benauwd! Kan er niet van slapen. Gedver...

Morgen gaat Chiel weer naar Shenzhen. A man's got to do what a man's got to do...maar echt gezellig is het niet. Hij komt dan pas donderdagavond weer thuis. (Zucht...)

Verder had ik vanmiddag weer rugpijn. 't Maakt ook niet uit wat ik doe. Als ik niet beweeg en voor de tv hang, voel ik het in m'n rug en als ik sportief ben en beweeg doet het ook pijn! Wat wil die rug nou eigenlijk van mij? Ik ben vorige week weer bij de dokter geweest en zij zei "... it will take some time..." Nou daar moet ik het dan maar mee doen. Ik heb er de balen van...

Vandaag had ik een aanvaring met zo'n copywatch jongen. Wat een oetlul! Ik sta met Irma op de stoep te praten. Zij ging richting Jordan lopen en ik ging naar huis. We spreken wat dingen af en tegelijkertijd staat die dropveter in m'n oor te roepen... "Excuse me!! Copywatch?? Copywatch?? Copybag?? Louis Vutton?? Guchi??"...ik kon echt niet meer nadenken en ik werd van 't een op het andere moment bloedlink. "Man!! Get lost!! Don't interrupt my conversation!!" Heeft die flapdrol ook nog 't lef om te zeggen "...hey!...You are talking to me!" Nou echt, ik zag bloed voor ogen. Na 5 minuten een zinlose discussie gevoerd te hebben met deze niet al te slimme en bloedirritante verkoper, ben ik maar door gelopen. Probeer eens een echte legale baan!!

En als klap op de vuurpijl nog dit. Ik loop naar huis. Kom aan in Minden Avenue. Ik wil oversteken naar de Pinnacle, staan al die k*t-busjes bumper tegen bumper geparkeerd! En dat op een plek waar NIET geparkeerd mag worden!! Maar om een bon te ontwijken doen ze net of ze aan het laden/lossen zijn. Dag in. Dag uit. Arghhhh!!!!!

Pfff...dat lucht op!!

Een warme vaderdag

Het was dit weekend echt onvoorstelbaar heet hier Hong Kong. We hadden gewoon moeite met lopen en ademen. En op een gegeven moment kon je nergens anders meer aan denken. Alles plakte aan je vast. Ik kon het zelfs niet opbrengen om zaterdag naar het zwembad te gaan. Het idee alleen al stond me tegen! Maar het waren niet alleen de westerlingen die op apegapen lagen. Zelfs de locals hadden last van de hitte!

Chiel en ik hebben dus ook lekker kalm aan gedaan. Beetje hangen in en rond het huis met de airco op standje invriezen! 's Avonds zijn we wel met Irma en Jos wezen eten bij Elvis en later kwamen Kamilla en Bram ook nog. Heel gezellig was het. We hebben het niet laat gemaakt want Irma, ook al deed ze haar best, kreeg het later toch wel zwaar na zo'n vluchtje NL-Hong Kong en de volgende morgen moest er hard gelopen geworden.

Om 11 uur stond het clubje in de lobby te wachten. Ik was al eerder vertrokken omdat ik niet ren maar power walk. Zo hoefden zij niet te lang te wachten op mij en kon ik fungeren als het "haasje"! De een na de ander kwam mij na een half uur voorbij rennen maar ze zagen er geen van allen echt lekker fris uit. Het was veel te warm om te rennen!

Daarna zijn we met z'n allen gaan lunchen bij Spasso. Lekker aan het buffet. De ouders van Jesse waren er ook bij en zodoende kreeg "vaderdag" toch nog een speciaal tintje! We zijn nog even gaan kijken bij het voormalig Marine Headquarters die helemaal gerenoveerd is nu gevuld is met winkeltjes en boetiek hotel. Zag er mooi uit!

Bij terug komst ben ik toch nog even een duik gaan nemen in het zwembad en Chiel kwam even later toch ook maar, alhoewel hij dat eerst niet zag zitten. Vanwege de varkensgriep wordt nu eerst je temp opgenomen voordat je in het zwembad mag. Dat was ook nieuw. Nou ja, 't zal wel.

's Avonds zijn we gaan eten bij Wildfire met de hele bups. Ik had nog een mooie zonsondergang op de foto gezet. Volgens Irma bracht "Avondrood water in de sloot". En ze had gelijk! Vandaag is het nog steeds warm maar het heeft ook flink geregend!!

En toen op tijd naar bed. Ik had met Irma afgesproken om vanmorgen vroeg te gaan lopen. Om 7 uur! Qua temperatuur veel beter. Halverwege kwam ze me weer inhalen. En daarna hebben we een flesje water gedronken bij Starbucks.

En als je zo vroeg aan de wandel gaat, zie je veel meer! Overal op de boulevard staan mensen te gymmen, tai chi te beoefenen, rekken en strekken, rennen, wandelen, en een groep mannen van zeker 65 plus sprong het water in om een stuk te zwemmen in de haven! Als ik van de week weer zo vroeg aan de wandel ga, neem ik mijn fotocamera mee! T'is echt leuk om te zien!

Why?

5-3

Het sportcomplex waar de wedstrijd gepland stond was echt prachtig. Keurig onderhouden. En volgens de mannen was het gras van topkwaliteit.

De voetbalschoenen werden uit de tas gehaald, wauw...veiligverkeernederland was er niets bij! In Jiangmen was maar 1 paar voetbalschoenen te koop... mooie gele! Jos had prachtige witte met rode, en chiel had de predators gekocht.

Toen kwam de tegenstander het veld oplopen. 99 Procent zag er afgetraind en zeer sportief uit. Ay... Later bleek gelukkig dat deze jongens geen tegenstander waren, maar bij hun eigen team hoorden. Pfff....

Jos, Jesse en Chiel gingen zich een beetje warm lopen en inschieten. Na 2 minuten kwam Chiel terug. Hij was al door z'n knie gegaan. Geen voetbal voor hem meer... Hij baalde er enorm van.

Jesse liep steeds "het gat in"! En werd steeds naar voren gestuurd door Jos de keeper!


Jos heeft prachtige reddingen gedaan, de mannen hebben goed en sportief gespeeld en gewonnen met 5-3. Niet slecht bij een temperatuur van 33 graden!

En terwijl de zon onderging in Kowloon kwam er een eind aan de voetbalwedstrijd die 3 maal 20 minuten duurden i.v.m. de hitte.

Voetballuh!!

Het weekend is bijna begonnen! En dit wordt weer een leuke!!

Chiel is gisteravond thuis gekomen van een tour de Chine. Wel weer lekker dat hij weer thuis is. Best stil zo, alhoewel ik me realiseer dat het met de stilte binnenkort gedaan is! Nog even en het huis is vol met familie en koffers!!

Ik heb gisteravond eerst gegeten met Mark en Wytske bij Wildfire. Lekker een pizaatje gegeten. Daarna ben ik naar huis gegaan en toen werd er op de deur geklopt. Jos. Hij moest voetbalschoenen kopen voor de kraker die voor vanavond gepland staat. Een heuse voetbalwedstrijd met chinesen. Op echt gras! In een echt stadium!

Chiel en Jesse doen ook mee en ik ben de pers en hooligan ineen!
Jos heeft hele mooie witte (?) voetbalschoenen gekocht, ik hoorde van Jesse dat hij met gele (?) voetbalschoenen op het veld staat en straks in de lunchpauze gaat Chiel voetbalschoenen kopen. Iets in de gouden range leek me wel geschikt voor 'm! En hij heeft een haarbandje nodig!

Morgenochtend om 7 uur komt Irma aan. Gezellig! Ik heb haar beloofd dat we niet weer totaal uit ons dak gaan in Wanchai, zodat Jos niet weer geheel brak op de bank gaat zitten maar ik kreeg net bericht dat Bram ons verwacht om 9 uur in Wanchai voor een drankje! 't Zal toch niet?!.....Neh...vast niet!

En ik heb voor vaderdag een tafeltje gereserveerd bij Spasso. Gaan we gezellig eten met z'n allen inclusief Jesse's ouders.

Hopelijk kunnen we zaterdag een beetje lummelen in en rond het huis en zitten we niet ergens in een ziekenhuis i.v.m. doorgescheurde enkel en knie banden, gebroken benen, armen uit de kom of uitgetrokken haar. Maar dat de tijd zal het leren...wordt in ieder geval vervolgd!

Neue coupe!

Catherine Zeta-Jones en ik

Vandaag ben ik naar de Nederlandse Kapper geweest! Jippie! Eindelijk loopt er iemand rond in HK die niet gelijk je haar zo uitdunt zodat je bijna geen haar meer op je hoofd overhoudt.
Ik had het telefoonnummer gekregen van Wytske, die al vaker bij Elise was geweest en daar blij vandaan was gekomen, dus ik heb een afspraak gemaakt en vanmorgen was het zover.

In de vroege morgen ging ik richting Fortress Hill wat net even voorbij Causewaybay ligt per MTR. Ik mocht meemaken hoe het ook alweer voelt om als een sardientje in de metro te staan tussen alle forensen. Je bent haast verplicht om allemaal tegelijker tijd in en uit te ademen, anders sta je klem! Maar ik had mijn ipod op en het vooruitzicht dat mijn haar binnen niet al te lange tijd een stuk korter zou zijn, maakte alles goed.

Aangekomen bij Elise, begonnen we eerst met een kleuranalyse. Wat is dat leuk! Door middel van allerlei gekleurde lapjes die op je huid worden gehouden, kan je samen met haar kijken, welke kleuren je het beste staan. De kleur van je huid, haar en ogen spelen natuurlijk een grote rol. Als het goed is ga ik nooit meer een kledingstuk kopen in de verkeerde kleur. Ik kreeg ook een mapje mee met al de kleuren voor kleding en make-up, die ik altijd in m'n tas kan houden.

Vroeger was je qua kleuren een jaargetijde, winter, lente, zomer of herfst. Tegenwoordig is dat allemaal uitgebreid en zijn er verschillende combinaties mogelijk. Dit is de website van colormebeautiful.hk , misschien leuk om te zien.

Ik ben trots mee te kunnen delen dat Catherine Zeta-Jones en ik lijken op elkaar...qua kleur dan...hihi. We zijn beiden Deep, Warm en Soft. (Heb ik altijd al gedacht!)

Toen we dat uitgezocht hadden, ging Elise mij opmaken in de kleuren die perfect passen bij mijn huid en haar. Ik had het gevoel of ik bij extreme-makeover zat! Heel veel tips gekregen over opmaken en zo.

En daarna ging de schaar erin! Op het moment is het hier veel te warm voor lang, dik haar. Ik kreeg allemaal rode uitslag in mijn nek dus er zat maar een ding op. Korter maken. Ben vreselijk blij met mijn nieuwe coupe.

Wat een dag!

Nadat ik Chiel had uitgezwaaid heb ik me klaar gemaakt voor mijn ochtendwandeling naar Mongkok. Dat had ik me gisteravond al voorgenomen toen ik in de gym van de Pinnacle stond. Vind er niets aan om op zo'n loopband te staan.

Lekker een stukje lopen, bosje bloemen gehaald op de flowermarket, een tonijnsteak gekocht bij de supermarkt in Olympic Station en via Silvercord foodcourt waar ik me heb volgestouwd met sushi, ben ik weer terug gelopen naar huis.

Ik was net thuis toen er aangebeld werd door Towngas. Ze wilden de meterstand opnemen. Of dat even kon. Natuurlijk kan dat. De man van amper 1.50 lang keek verwilderd om zich heen. "Where?" vroeg hij. Hoezo? "Where??", vroeg hij nogmaals. Ja hallo, wie is hier de meteropnemer nou helemaal? Hoe moet ik nou weten waar dat ding zit!

Het schoot me te binnen dat er boven het verlaagd plafond van mijn badkamer een meter zit. Ik had weleens een mannetje met z'n hoofd door dat luik zien staan. Ik wees naar het luik. "Oh, thank you, thank you!", zei het mannetje. Zonder wat te vragen heb ik maar gelijk mijn laddertje te voor schijn gehaald want ik zag zo wel, dat die man dat nooit ging redden. "Oh thank you!", zei hij weer. Ik loop terug naar de huiskamer, toen ik ineens een enorme klap hoorde in de badkamer.

"Are you ok?", vroeg ik. De man stond gezond en wel in de badkamer, maar het luik was naar beneden gekomen. Het lag gebroken op de vloer van de badkamer. "Oh, I'm sorry!" Geen probleem. Zeg maar beneden in de lobby dat het luik kapot is en dat het gemaakt moet worden, vertelde ik hem. Zo gezegd, zo gedaan.

Binnen een paar minuten stonden 2 man van het management bij mij in huis. Ze keken ernaar, maakten foto's van het kapotte luik, bekeken of er nog schade was aan de marmerenvloer en vertelde mij toen doodleuk dat ik Towngas moest bellen, omdat zij de schade niet gingen maken. Zij hadden het niet gedaan tenslotte. Towngas moest het maar maken!

Oh dat soort dingen halen altijd het bloed onder m'n nagels vandaan, maar ik heb wel geleerd dat je hoog en laag kan springen, maar dat het niets aan de uitkomst van het hele verhaal veranderd. Ik kreeg een telefoonnummer wat ik moest bellen.

De dame nam mijn naam en accountnummer op en zij zou zorgen dat er iemand langs zou komen. Ook nu weer stonden er binnen het kwartier 4 man sterk op de stoep! Binnen no time stonden er allemaal zwarte schoenen bij voor de deur! Even later ging de deurbel voor de zoveelste keer, en het voltallige management team stond nu ook binnen!

Even voor de goede orde...ik heb echt een heel klein badkamertje! 7 Chinezen stonden nu te kijken, hoe 1 Chinees een luik in het plafond stond te hijsen! Eind goed, al goed want het luik zit er weer in. En mijn badkamer is gedweild door de mannen van Towngas. Hallejula!

Daarna belde de Ikea aan. Het was inmiddels 9 uur 's avonds! Ze kwamen even mijn opklapbed/stoel in elkaar zetten. Jippie! Die staat inmiddels te wachten op Lody!

Toen stond Jos aan de deur. Hij had nog niet gegeten. Of ik even meeging. Tuurlijk! Ik moest nog wel even wachten tot de Ikea alle rotzooi had opgeruimd en de deur uit waren. Lekker gegeten aan de overkant van de straat, gepraat over de a.s. vakantie van Jos en Irma, en strategieen uitgedokterd over de voetbalwedstrijd van a.s. vrijdag. Jos z'n chinese leverancier heeft een voetbalteam en zij moeten vrijdagavond spelen. Hier en daar zijn wat lege plekken op het veld (varkensgriep?) en die worden nu opgevuld door Jos, Chiel en Jesse!! En ik mag mee als hooligan! Hihi. Ben benieuwd wat dat gaat worden.

Vervolgens belde Chiel op. Hij is vanmorgen naar China gegaan. Toen hij bij de douane stond moest hij een gezondheidsdeclaratie invullen vanwege de varkensgriep. Daarin staat waar je de afgelopen 7 dagen bent geweest en hij schreef op China en Hong Kong. Toen ging de douane dat controleren en toen zagen ze in zijn paspoort een stempel van Thailand staan. Hij was vorige week in Bangkok geweest maar dat was hij alweer vergeten. Fout! Hij mocht meekomen naar het kantoortje. Na een hoop gedoe mocht hij dan eindelijk door maar het liefst had de douane dat hij terug ging naar HK en niet China inging!!! Hun advies was "Just go home and stay home!"
Dat geeft een goed gevoel, of niet dan?