Lekker een stukje lopen, bosje bloemen gehaald op de flowermarket, een tonijnsteak gekocht bij de supermarkt in Olympic Station en via Silvercord foodcourt waar ik me heb volgestouwd met sushi, ben ik weer terug gelopen naar huis.
Ik was net thuis toen er aangebeld werd door Towngas. Ze wilden de meterstand opnemen. Of dat even kon. Natuurlijk kan dat. De man van amper 1.50 lang keek verwilderd om zich heen. "Where?" vroeg hij. Hoezo? "Where??", vroeg hij nogmaals. Ja hallo, wie is hier de meteropnemer nou helemaal? Hoe moet ik nou weten waar dat ding zit!
Het schoot me te binnen dat er boven het verlaagd plafond van mijn badkamer een meter zit. Ik had weleens een mannetje met z'n hoofd door dat luik zien staan. Ik wees naar het luik. "Oh, thank you, thank you!", zei het mannetje. Zonder wat te vragen heb ik maar gelijk mijn laddertje te voor schijn gehaald want ik zag zo wel, dat die man dat nooit ging redden. "Oh thank you!", zei hij weer. Ik loop terug naar de huiskamer, toen ik ineens een enorme klap hoorde in de badkamer.
"Are you ok?", vroeg ik. De man stond gezond en wel in de badkamer, maar het luik was naar beneden gekomen. Het lag gebroken op de vloer van de badkamer. "Oh, I'm sorry!" Geen probleem. Zeg maar beneden in de lobby dat het luik kapot is en dat het gemaakt moet worden, vertelde ik hem. Zo gezegd, zo gedaan.
Binnen een paar minuten stonden 2 man van het management bij mij in huis. Ze keken ernaar, maakten foto's van het kapotte luik, bekeken of er nog schade was aan de marmerenvloer en vertelde mij toen doodleuk dat ik Towngas moest bellen, omdat zij de schade niet gingen maken. Zij hadden het niet gedaan tenslotte. Towngas moest het maar maken!
Oh dat soort dingen halen altijd het bloed onder m'n nagels vandaan, maar ik heb wel geleerd dat je hoog en laag kan springen, maar dat het niets aan de uitkomst van het hele verhaal veranderd. Ik kreeg een telefoonnummer wat ik moest bellen.
De dame nam mijn naam en accountnummer op en zij zou zorgen dat er iemand langs zou komen. Ook nu weer stonden er binnen het kwartier 4 man sterk op de stoep! Binnen no time stonden er allemaal zwarte schoenen bij voor de deur! Even later ging de deurbel voor de zoveelste keer, en het voltallige management team stond nu ook binnen!
Even voor de goede orde...ik heb echt een heel klein badkamertje! 7 Chinezen stonden nu te kijken, hoe 1 Chinees een luik in het plafond stond te hijsen! Eind goed, al goed want het luik zit er weer in. En mijn badkamer is gedweild door de mannen van Towngas. Hallejula!
Daarna belde de Ikea aan. Het was inmiddels 9 uur 's avonds! Ze kwamen even mijn opklapbed/stoel in elkaar zetten. Jippie! Die staat inmiddels te wachten op Lody!
Toen stond Jos aan de deur. Hij had nog niet gegeten. Of ik even meeging. Tuurlijk! Ik moest nog wel even wachten tot de Ikea alle rotzooi had opgeruimd en de deur uit waren. Lekker gegeten aan de overkant van de straat, gepraat over de a.s. vakantie van Jos en Irma, en strategieen uitgedokterd over de voetbalwedstrijd van a.s. vrijdag. Jos z'n chinese leverancier heeft een voetbalteam en zij moeten vrijdagavond spelen. Hier en daar zijn wat lege plekken op het veld (varkensgriep?) en die worden nu opgevuld door Jos, Chiel en Jesse!! En ik mag mee als hooligan! Hihi. Ben benieuwd wat dat gaat worden.
Vervolgens belde Chiel op. Hij is vanmorgen naar China gegaan. Toen hij bij de douane stond moest hij een gezondheidsdeclaratie invullen vanwege de varkensgriep. Daarin staat waar je de afgelopen 7 dagen bent geweest en hij schreef op China en Hong Kong. Toen ging de douane dat controleren en toen zagen ze in zijn paspoort een stempel van Thailand staan. Hij was vorige week in Bangkok geweest maar dat was hij alweer vergeten. Fout! Hij mocht meekomen naar het kantoortje. Na een hoop gedoe mocht hij dan eindelijk door maar het liefst had de douane dat hij terug ging naar HK en niet China inging!!! Hun advies was "Just go home and stay home!"
Dat geeft een goed gevoel, of niet dan?
1 comment:
nog 3 nachtjes slapen.... WHOAAAAHH
Post a Comment