Watching the day pass by...

Met dit weer is het heerlijk om 's ochtends de ramen open te hebben staan. De wind laat zachtjes mijn gordijntjes heen en weer wapperen en de zon schijnt voorzichtig naar binnen. Ik mag dan graag met mijn mok koffie tegen het kozijn aan hangen en de drukte van alle dag aan mij voorbij laten gaan, zij het van een hoogte. Ik woon tenslotte op 7 hoog, maar het is dan net of de tijd langzamer gaat en ik de details beter in me op neem...

Het oude vrouwtje met de kar oud papier komt voorbij sjokken. Ze werpt nog een blik in de vuilnisbak of er niet een verborgen krant in ligt...De Indiërs wassen hun gepimpte busjes...heel langzaam...want ze moeten nog een hele dag zich zelf bezig houden, maar ze hebben er lol in want ze zingen en lachen er op los. Toeristen komen het hotel uitlopen, frisgewassen en met een rugzak op...Verderop zitten wat mannen bij elkaar op kleine plastic krukjes, slurpend aan de noedelsoep...Er gaat een telefoon met als ringtone de Macarena...

Precies tegenover mijn raam kijk ik een kantoor binnen. Zo'n typisch Chinees ingericht kantoor. Heel klein, heel donker en heel vol gestouwd met dozen en papier. "Hoe kan je toch zo werken?", schiet er door mijn hoofd. "Ik zou gek worden!" Het licht is aan maar ik zie nog niemand zitten achter het bureautje..."zeker naar de wc", bedenk ik. Ik zie wat gordijnen open gaan in het Hyatt...
"Goedemorgen!", mompel ik en de hotelgast staat met zijn handen in de zij te genieten van het uitzicht...

Ik schenk nog maar een koffie in en als ik dan weer bij mijn raam sta, zie ik dit! "Lukt het?", denk ik. De duiven trekken zich niets aan van mij...Heel triomfantelijk kijkt het mannetje mij aan terwijl hij van het vrouwtje af springt. Tja... Ze maken nog een 'roekoetje' of twee terwijl ik toekijk. Ja dan moet je roekoeien maar niet vlak voor mijn neus doen! Ik was hier eerder!

Have a nice day!